İZ [bxb]

13

(istediğim gibi Aras'a uygun fotoğraf bulamadım onun için hayal gücünüze bırakıyorummm)

Merdivenleri inmeyi bitirip derin bir nefes çektim içime.

İçimden kendime sakin ol komutları verirken bir yandan da yürümeye çalışıyordum.

Başımı kaldırıp karşımda arabaya yaslanmış kollarını göğsünde birleştirmiş adama baktım fazla yakışıklı duruyordu.

O benim aksime daha spor giyinmişti ama yine şıktı. Altında benim pantolonuma benzer siyah bir pantolon üzerine o güzel vücudunu gözler önüne serecek şekilde dar olan bir tişört ve spor bir ceket giymişti. Bir kaç parmağına taktığı yüzükler ile birlikte mükemmel bir görsel şelen sunuyordu.

Büyük ihtimal şu an bizi gören komşular aramızdaki ilişkiyi anlayacaklar ama taşınacağım için bunu çok fazla dert etmiyorum.

Ben onu dikili kaldığım yerde baştan aşağı süzerken o çoktan benim geldiğimi fark etmiş ve o her zaman hayran kaldığım gülümsemesini bana sunmaya başlamıştı.

Ben de ona aynı şekilde gülümseyip daha fazla ağaç gibi dikilmekten vazgeçip ona doğru birkaç adım atıp önünde durdum.

"Çok göz alıcı gözüküyorsun bu güzelliğin delirmeme yol açabilir."

Kulağıma doğru eğilip söylediği cümle ile utanmam bir olmuştu tamam şimdi hiç şey yapmaya gerek yok iltifatlara alışıktım ve cidden göz alıcı duruyordum buna kimse itiraz etmesin ama ondan duyunca sebepsiz bir utanma gelmişti işte.

Tek kolunu belime koyup arabanın kapısını açtı. Teşekkür ederim anlamında gülümseyerek yerime kuruldum.

O arabanın önünden turlayıp kendi yerine geçerken ben bakışlarımı eve çevirdim. Nisa ve birkaç meraklı teyze camdan bizi fark etmiş kendilerini gizli sanarak bizi izliyordu. Bakışlarımı teyzelerden alıp nisaya çevirdiğimde telefonuyla bir şeyler yapıyordu tahmin etmesi zor değil tabi ki büyük ihtimal fotoğraf ve birkaç video çekmişti.

"Hazırlanmana Nisa mı yardım etti? Gizlice bakmaya çalışıyor ama fazla beceremiyor bak sana." Kendi dediğine gülüp bende ona eşlik ettim.

Yani sanırım haklı olabilirdi.

"Sen döndüğümüzde öyle deyince elim ayağıma dolandı. Yanına kareli pijamam ve beyaz tişörtümü giyip gelmemek için onu çağırmam lazımdı."

Kısa süreli bakışlarını yoldan ayırıp bana bakıp gülümsedi. ''O şekilde bile mükemmel görüneceğine eminim.'' utanmış bir şekilde bakışlarımı ondan alıp yola çevirdim. Utandığımı anlamış olmalı ki viteste duran elini bacağımın iç kısmına gelecek şekilde koydu.

Bu harekete aşırı yükselsem de bilmiyor ki daha fazla utandım.

Yaklaşık beş on dakika daha yol gittiğimizde bir rezidansın önünde durduk. Ben etrafa bakarken o arabayı park etmiş ve benim kapımı bile açmıştı.

Ona gülümseyip arabadan indim kolunu belime koyup beni yüksek katlı binaya doğru ilerletmeye başladı. Ben daha çok bir restorana falan gideceğimizi düşünüyordum ama sanırım o etrafta kimsenin olmasını istememiş ve baş başa kalmamızı istemişti ya da nisa haklıydı.

Asansöre binip katı tuşladığında dudağımı ısırdım. Çıktığımız her katta kalbimin ritmi hızlanırken o daha çok sakin ve normal bir olaymış gibi karşılıyordu.

İneceğimiz katta asansörün durmasıyla elimi tutup ilerlemeye başladık şu an hissettiklerim kalbimin atışı her şey o kadar tuhaftı ki. Kapıyı açıp gülümsedi.