İZ [bxb]

41

"Aras sana kaç defa daha anlatmam gerekiyor? Hastasın sen amına koyayım." Beni o gemiciği düğümünden hallice olan iplerden kurtarmış. Mutfağa getirip sandalyeye hareket edemeyeceğim şekilde bağlamış birde karşımda oturmuş hiç utanmadan yüzüme baka baka yemek yiyordu ruh hastası.

"Hala farkında değilsin dimi Efe? Ne sen bensiz yapabilirsin ne de ben sensiz yapabilirim. Uzak kaldığımız o kötü berbat günlerde ne haldeydim görmedin mi? Bu attığın tribi çok uzattın. Artık yeter." O kadar sakin ve normal her şey onun anlattığı gibi ilerliyormuş gibi konuşmuştu başkası olsa olayın cidden böyle olduğuna inanırdı eminim.

Onun bu dedikleri dalmama sebep olurken onunla geçirdiğim vakitler, mutlu olduğumuz zamanlar bana dokunmaya bile kıyamayışı her şey o hali ile kalsaydı o kadar güzeldi ki ama iyi ki de kalmamıştı.

Hayatım boyunca hiçbir ilişkimde şansım gülmemişti. Bundan önce kendimi keşfetmeden öncede kızlar beni aldatırdı erkeklerde aldattı ve sorunun artık onlarda değil kendimde olduğunu düşünmeye başlamışken Cenk ile ilerlemiştik ve daha ona doyamamışken onunla vakit geçirememişken bu manyak tarafından kaçırılmıştım. 

"Asıl sen farkında değilsin dimi? Oğlum sen beni iyi ki aldatmışsın amına koyayım neden biliyor musun? Eğer sen beni aldatmasaydın ben senin böyle bir ruh hastası olduğunu öğrenemeyecektim ya da her şey çok geç olacaktı. Ekstra olarak iyi ki aldatmışsın çünkü senden bin kat iyi biriyle birlikte olmamı sağladın. Her konuda senden daha iyi olan biriyle." Gözümden düşen damla kalmayan sabrımın bile tükendiğinin göstergesi olduğuna eminim.

Karşımdaki adam elindeki kaşığı bırakıp tekrar anlamlandıramadığım bakışlarını bürünüp bakmasıyla ister istemez gerilmiştim. Oturduğu yerden sandalyeyi fırlatırcasına itip masanın üzerinden boğazıma sarılarak nasıl bir gücü varsa masaya doğru çekmişti. Nefesim anında kesilirken bunun böyle bir şey yapacağını tahmin etmediğim için kendime kızmıştım.

Kafasını sağa sola doğru yavaş şekilde sallayıp psikopat denilebilecek gülüşüne bürünmüştü. Yüzünü iyice yüzüme kadar yaklaştırıp gözlerini dudaklarımda gezdirdi. Aklıma doluşan kötü düşünceler ile içimde hissettiğim o garip his git gide artarken alt dudağım dişlenmiş emilip çekilmişti. 

İçimden dualar ederken karşımdaki insafsız sıkışını gevşeterek beni itip sandalyeyle birlikte gürültülü bir şekilde yere düşmemi sağlamıştı. Sırtımda hissettiğim acı tıpkı bir bıçağın saplanması gibi keskindi. Kısa süreli nefesimin kesildiğini ve boğazımın acısıyla öksürmeye başlamam gayet belli ediyordu. 

Masanın etrafından dolaşıp başıma geldiğinde elim kolum bağlıydı. Korkum o yaklaştıkça artarken bir yandan da sanki ciğerim çıkıyormuş gibi öksürmeye devam ediyordum. Baş ucuma gelip çömeldiğinde saçlarımdan tutup çekermiş gibi canımı acıtarak seviyordu. 

"İkimizde sadece biraz kafanın karıştığını biliyoruz sevgilim ama önemli değil tekrar eskisi gibi mutlu olucaz."

----

Arasın tedavi olmasına destek vermek istiyorsan sen de bir yıldızını eksik etme! wsdefrgthy