[Book1-Book2] Only Friends, New Love #PAUSE

[Chapter Nine] It Hurt so much :"<

[Chapter Nine] It Hurt so much :"<

JoyfulTears Property.

[Curl's POV]

Nandito na ako ngayon sa school. Leche nga eh! Andaming mga baliw ang nakapaligid sa akin. Nasan na ba kasi yung si Gail na yun! Nandito pala ako sa Canteen, mag-isang kumakain dahil wala naman si Gail, wala rin si Kevin, dahil Student Council yung gagong yun eh!

"Papa Aaron! Samahan na kita kumain gusto mo?"

"Papa Curl! Dito ka nalang oh!"

"Papa Curl! Ang gwapo mo talaga! Dito ka nalang sa tabi ko!"

"Curl! Be mine, please!"

"Aaron! You will be mine someday!"

Psh. Bitchesss. Damn! They're so crazy! Like I want to punch their faces to stop! Asan na ba kasi si Gail?!!

[Gail's POV]

Nandito ako sa Park ngayon. Hindi ako pumasok. Makikita ko kasi si Carl dun. At yung sinabi ni Curl... Hindi ko magets... Nakakatamad naman sa bahay.

Nasa harapan ako ng pond. Pinapakain ko yung mga isda. Pwede naman daw kasi yun. Habang nagpapakain ako ng isda sa pond ay may bigla nalang sumigaw ng aking pangalan sa bandang gilid ko.

"Gail!!!" familiar sakin ang voice nya eh.

Nilingon ko ang tumawag sa aking pangalan at nagulat ako nang.... nang makita ko si Carl.. Oh my Gully!! Takbo!!

Gaya nga nung nasa isip ko ay tumakbo ako ng mabilis as fast as I can. Nakikita ko sya na naghihingalo na kala mo parang mamamatay na. Kaya naman huminto ako at nung malapit na sya sa akin ay umupo ako sa isang bench.

Tinabihan nya ako at saka nagsalita ulit.

"Gail *hinga* Bakit ba *hinga* hindi ka *hinga* nanaman pumasok? *hinga*" sabi nyang ganun sakin na halatang hingal na hingal sa pagtakbo.

"Sinabi ko na sayo diba!" sinagot ko ang tanong nya pero hindi parin ako tumitingin sa kanya.

"Gail... Kahit naman ganun.. Mag aral ka parin at hindi yung-----" hindi ko na sya pinatapos pa at nagsalita na ako kaagad.

"Bakit Carl? Akala mo ba madaling gawin yun?!" this time napatingin na ako sa kanya at feeling ko anytime pwede ng tumulo.

"Gail naman!" wala na... wala na.. tumulo na talaga.. Makita ko lang si Carl eh naiiyak na ako. Eto pa kayang kinakausap ko sya.

"Tama na Carl. Tama na! Please lang Carl... Patahimikin mo na ako. Layuan mo na ako please.. Please lang... Carl..." anlakas na ng tulo ng mga luha ko. hindi ko na nga mapigilan eh.

Kaya naman tumayo na ako mula sa aking kinauupuan at sinimulan ng maglakad. Nilingon ko muna si Carl.. Nakayuko lang sya. Di ko alam ang nasa isip nya ngayon.. Kung bakit nandito parin sya at nakikipag kaibigan sakin kahit alam nyang ayaw ko na.

Pagdating ko sa bahay ay pumunta kagad ako sa kwarto ko at nahiga sa aking kama. Niyakap ko ang unan ko at saka umiyak.. Iyak ako ng iyak. Wala akong maggawa eh... Hindi ko mapigilan lalo na't nakita at nakausap ko pa si Carl. Masakit lang isipin na hindi ako ang mahal ng taong mahal ko kundi iba eh.

Mga 3 hours din akong umiyak at di ko namamalayan na nakatulog na pala ako...

Paalam sa inyong lahat......

Paalam Curl... Salamat sa pagiging nandyan para sakin sa tuwing malungkot at naiiyak ako.

Paalam narin sayo Carl... Mahal na Mahal kita.

[A/N: Comment and Vote if you liked the story.]