Hiding The Mafia's Baby (HIDING SERIES 03)

Chapter 1

Nagkakilala kami ni Clayton dahil sa papa ko. Matalik kase silang magkaibigan ni Mr. Armendous Reed, ang daddy ni Clayton. Mga bata palang sila ay magkakilala na ang mga ito dahil minsanan nang niligtas ni papa ang buhay niya. Our state of living is just a normal type but we were happy, not when I met Clayton. Everything has changed.

Sidekick noon ng papa niya ang papa ko pero lubos nalang kaming nagdalamhati nang mangyari ang isang trahedya. When my father was sent into a mission, an enemy shoot him in the head. I know that he's a brave person but he wasn't able to avoid the bullet that end his life.

Galit na galit ako noon sa pamilya nila. Gusto ko silang sisihin dahil sila ang dahilan kung bakit napahamak ang papa ko pero alam kong huli na ang lahat. Bumawi ang pamilya Reed sa amin hanggang sa unti-unti kong nakita ang kabutihan nila. And then here's Clayton, who offered me to be an agent.

Kung gusto ko raw bigyan ng hustisya ang pagkamatay ng papa ko ay kailangan kong maging matapang at lumaban sa kanila. And that pushed me to follow him.

He's the type of person who always give a blank expression to his people. He is merciless but when it comes to me, he's the person whom you'll never imagined it to be. Kapag may mga nakakakita sa amin ay lagi niya akong pinagtataasan ng boses pero kapag kaming dalawa nalang ay sobrang amo niya.

He has always been my savior from everything. And as days go by, I found myself falling for his trap. 

"I can accept death, Dahlia just for you to be saved." Eto ang sinabi niya noong araw na parehas kaming humarap sa isang laban. Hindi niya ako nilubayan dahil ayaw niyang may mangyaring masama sa 'kin.

"You're always been my priority and I won't let someone take you away from me."

Hindi ko na namang mapigilan ang sariling mapaiyak habang inaalala ang mga 'yon. Halos siyam na buwan na ang nakakaraan nang huli kaming magkita. Gabi-gabi  pa rin akong umiiyak habang tahimik na humihingi ng tawad sa ginawa ko sa kanya.

I can't blame myself for doing that. I just want my baby to be safe and if I still choose to be with his father, I know that trouble won't leave its shadow to us. 

Lahat ng gamit na binigay niya sa 'kin noon ay iniwan ko. Pati ang cellphone ko ay iniwan ko sa bahay niya dahil ayaw kong matunton niya ako. Kasalukuyan akong naninirahan sa isang malayong probinsya, kasama ang aking pinsan na siyang tumulong sa 'kin. Ang nanay ko naman ay hindi ko na mahagilap nang mamatay si papa.

"Dahlia, kain na tayo!" Narinig kong sigaw niya mula sa kusina. Maliit lang ang bahay ni Hera pero sakto lang para sa amin at presko rin dito. Ang mahala ay ligtas kami.

Sobrang pasasalamat ko nalang dahil sa tagal na namin dito ay wala pang isang mafia ang nagpapakita ulit sa 'kin. Wala na rin akong balita sa kanya...

"Ang sarap naman ng pinakbet mo."

"Syempre naman. Ako nagluto eh. Tsaka dadalaw daw sina nanay mamaya kaya kailangan nating magluto ng maraming masasarap na pagkain." Ngumiti ako sa kanya at sabay na kaming naupo para magsimulang kumain.

Magkasing-edad lang kami ni Hera at ang swerte ko lang dahil pumayag siyang makitira ako sa kanya. Siya lang kase ang ka-close ko sa lahat ng pinsan ko. Halos bente nga ang pinsan ko kaso madami naman sa kanila ang hindi maganda ang ugali. Madami kaseng magkakapatid sina mama kaya gano'n.

"Hindi na ba sumasakit ang tiyan mo?" tanong nito sa 'kin sa kalagitnaan ng masarap naming salo-salo.

"Anong hinde? Madalas kaya. Lalo na kapag sumisipa." She giggled when I said that. I wanted to laugh at her reaction. Alam kong pati kase siya ay excited na ring makita ang pamangkin niya.