Vampire Series#1:He's A Demon (COMPLETED)

Chapter Thirty-One (a nightmare)

Kabanata Tatlumpu't-Isa (a nightmare)
Melady Pov.

DAY PASSED and turned into months where I and Rockford already exposed our feelings to each other, hindi ko inasahan na mamahalin ang isang tulad niya sa loob ng halos siyam na buwan naming pagkakakilala.

Medyo matagal na ako sa emperyo kaya halos kabisado ko na ang lahat dito at may isang araw na pumunta kami sa kaharian ng kanilang hari na nainirahan sa isang palasyo na pinakamalaki sa lahat, kinunan nila ako ng isang maliit na basong dugo at itinago ito.

"Hey, ang lalim ng iniisip mo?" Napaigtad ako nang marinig ang boses ni Rockford sa likod ko, he wrapped his arms in my waist and buried his face on my neck.

"Oo, good morning to you by the way." Bati ko at humarap sa kanya bago siya ginawaran ng isang mabilis na halik sa labi, he smiled at me before he pulled me out from the room.

"Magandang umaga!" Bati ng lahat sa labas, naglakad kami sa isang silid kung saan kompleto ang lahat at seryoso ang mga mukha.

Binigyan ako ng isang tagapaglinis ng silya kaya naman nagpasalamat ako at umupu do'n, hindi ko maintindihan ang mga pinag-uusapan nila ngunit napatigil ako nang marinig ang pangalan ng isang babae.

"Mezya is coming, iyon ang nakikita ng babaylan. Ginagamit niya ang katawan ng isang babae para makapasok dito, dapat nating paghandaan ang paparating na giyera." Sabi ng reyna, hindi ko mapigilang kabahan dahil sa narinig.

"Mag-isa lang siya, may mga malalakas na taga griyego dito sa atin." Sabi ko, natahimik sila at naramdaman ko ang kamay ni Rockford sa aking baywang.

"Hindi siya nag-iisa, she want you so much, Melady. Gagawin niya ang lahat para makuha ang anak niya at maidala sa kanilang mundo, hindi puwede iyon dahil kailangan ka ng emperyo na ito." Wika ng hari, "and now, we know what Mezya can do because of her madness. Sigurado akong nagkasundo na sila ng Dark Empire, iyon ang kailangan nating handaan."

Natahimik ang lahat, ilang segundo pa ay nag-usap sila tungkol sa paghahanda ng maraming kawal at pagtawag  ng mga taga griyego na may malalakas na mahika.

"KAPAG makapasok dito si Mezya, ano ang gagawin niya?" Hindi ko mapigilang tanong kay Rockford nang lumabas kami mula sa palasyo at tumungo sa hardin, hindi muna siya sumagot dahil abala siya sa paghaplos ng ulo ko.

"Well, ang alam ko lang ay ikaw ang hahabolin niya. She will destroy everything and everyone who would tried to stop her, pero hindi mo naman gustong sumama sakanya diba?" Tanong ni Rockford nang tumigil kami sa paglalakad, humarap ako sa kanya at tumango na may ngiti sa labi.

"Yeah, I love this place at narito ka rin." Tumalikod ako at hinarap ang mga mapupulang rosas sa paligid, pamilyar sa akin ang nangyayaring ito.

"So beautiful." Rockford said and suddenly hugged me from behind, mahina akong tumawa nang halos iikot niya pa ako

Lahat ng mapulang rosas sa paligid ay naging kulay berde at halos sumayaw kasabay ng hangin, he was spinning me around and we both laughing.

"Look at the ground." Tumingin ako sa kapaligiran, bumaba ako sa yakap ni Rockford. "They are so adorable, just like you, my love." Patuloy niya.

"They are happy, so happy." I said and caressed the one green rose, he chuckled and also agreed.

"This days, I could feel how the green veins appearing and showing. Minsan ay napapaisip ako kung talagang normal lang, lumalabas sila minsan sa pulsohan ko."

"Your powers is getting big and strong, I love that glow up. But, if something wrong is going to happen, hihintayin kita." He said and hold my hands, matamis akong ngumiti at umayos ng tayo habang nakalingon sa kanya.

"Would you mind if we leave? tara na, handa na ang kasal at naghihintay na silang lahat." Sabi ni Rockford, that line was so familiar!

Tumango ako sa kanya, tumalikod si Rockford at bago pa sumunod ay napatigil ako nang maalala ang isang bagay. Ito ang eksenang nakita ko dati habang nasa sasakyan ako ni Rockford, now I know.

Tumingin ako sa palagid at ngumiti, tumigil ang mga mata ko sa isang malaking beredeng rosas na hindi malayo mula sa amin at kaagad akong ngumiti ro'n ng matamis.

"Rocford!" Sigaw ko nang sundan siya, tumingin siya sa akin at tumigil sa paglalakad. Pinagsalikod ko ang aming mga kamay, his forehead furrowed.

"Still remember when I seat in your car? napanaginipan ko ito ng gising. Nagtataka pa ako no'n kung bakit tayo naghahalikan, that was funny of me." Kuwento ko sa kanya, tumawa naman siya ng mahina at huminga ng malalim.

"Yeah, ako rin. Parati kong napapaginipan kapag nakakatulog ako dito sa emperyo namin na magkasama tayong dalawa." Pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumungo na kaagad kami sa palasyo para paghandaan ang kasal, ngayong araw na mismo gagawin ang isa sa mga importanteng tradisyon ng mga bampire oras na tanggapin ng dalawa ang kanilang nararamdaman para sa isa't isa.

"ARE you ready?" Halos tumalon-talon si Mazon habang sinusuot ko ang regalong damit sa akin ni Rockford, mahina akong tumawa at tumango-tango.

"Wow! ang ganda mo." Bati ni Zendaya nang lumabas ako sa banyo kung saan ko sinuot ang damit, simple lang kasi ito at maganda rin ang kulay.

"Thank you." I said, hinila nila ako paupo sa harapan ng salamin. Sinuot ko rin ang headband na nakita ko sa loob ng kahon, lahat ng mga babae sa loob ay panay bati sa akin na ang ganda ng damit ko at ang mukha ko na may palamuti na.

"Mababaliw nito ang aking kapatid kapag nakita niyang sinuot mo talaga ang binili niya para sa 'yo, buong akala niya ay hindi mo gusto dahil itinago mo lang ito." Sabi ni Zendaya, tumawa ako ng mahina.

Nang matapos at maihanda ang lahat ay tumungo na kaagad kami sa lugar kung saan ang kasal, nasa loob lang ako ng isang karwahe at hinihintay na buksan ang pinto bago ako lumabas.

May naririnig akong pagpupulong ng mga bampira sa labas at nagpapalakpakan sila, si Mazon naman ay biglang lumitaw at binuksan ang maliit na bintana mula sa labas.

"Melady! maghanda ka na, ikaw ang susunod na lalabas." Sabi niya at umalis, huminga ako ng malalim at ngumiti. Nang binuksan ng mga kawal ang pintuan ng karwahe ay kaagad akong lumabas na may ngiti sa labi, hindi gaano kalaki at kataas ang suot kong damit kaya naman hindi ako nahirapang lumabas mula dito.

Lahat ng mga nanonood ay tumayo at nagpalakpakan, everything goes well and the time were so fast as our lips pressed together in front of the whole empire. Masaya kaming lumabas ng tent na iyon kung saan kami kinasal, but suddenly everything went black like a nightmare.

A/N: Malapit na itong matapos, maraming salamat po sa patuloy nagpagbabasa nito.♥️

DON'T FORGET TO COMMENT, VOTE, PROMOTE