Vampire Series#1:He's A Demon (COMPLETED)

Chapter Thirty-Three (for her)

Kabanata Tatlumpu't-Tatlo (for her)
Melady Pov.

Nawala sa buong paligid ang kapangyarihan kong kumakalat at kumalma ang buong katawan ko nang makita siya kasama ang kanyang mga kapatid na pinapatakbo ang kabayo nila patungo rito, humakbang ako ng mabagal habang siya ay bumaba mula sa kabayo at tumakbo patungo sa akin.

Napupuno ng putik ang buong damit ko dahil sa kulungan kanina at puno rin ng dugo ang panga ko pababa sa aking leeg dahil sa tumalsik na dugo ng heneral na hindi naman matamis katulad ng mga normal na tao, tumigil din ang kanyang mga kapatid at hinayaan kami.

I welcomed him with my wide embrace and it was like the world stopped and just focus on us, nakapikit ang aking mga mata habang siya naman ay niyakap ako ng mahigpit na halos ayaw ako ulit bitawan.

Unti-unting bumuhos ang luha ko habang sinisiksik ang aking mukha sakanyang leeg, buong akala ko ay hindi ko na ulit siya makikita dahil sa nangyari.

"I...I was so s-scared as I w-wake up and y-you're not there, Halton." Saad ko nang humiwalay sa yakap, lumambot ang kanyang mukha at hinalikan ang aking noo kahit puno ito ng abo at dumi.

"And now I'm here, hindi ako makatulog kahapon nang buong araw ay hindi kita nahanap hanggang sa nakarating kami rito." Kuwento niya, ngumiti ako at niyakap ulit siya sabay pikit ng mga mata.

He lifted me up through his horse, binati rin ako ng kanyang mga kapatid pero hindi na ako makasagot dahil nakaramdam na ako ng kunting pagod.

"Hang on, we're going home." He whispered before the horse moved, nasa harapan niya ako na nakaupo sa kabayo habang nakahiga sa kanyang dibdib at balot na balot ng isang kumot.

Gabi na nang makaalis kami sa lugar ng Dark Empire pero naabotan pa kami ng madaling araw dahil ang layo ng lalakbayin at makakadaan pa sa limang kapatagan at malawak na ilog.

"I just suddenly wonder," simula ko habang tahimik kaming nakasunod sa mga kapatid niya, tumingin ako sa kanya at nakatingin din pala siya sa akin na puno ng banayad.

"If I wasn't the first itinerated of this prophecy, would you still waited for me? ako pa rin ba ang itinkda para sa 'yo? would you...still love me, Rockford?" I asked and even pouted, mahina siyang tumawa at hinaplos ang ulo ko.

"Oh baby, why did you suddenly asked?" He asked while grinning from ear to ear, inirapan ko ito at tumingin nalamang sa daanan.

"Wala lang, napaisip lang kasi ako."

"Well, believe me, kapag hindi ikaw ang itinakda ng buwan ay malamang hindi rin ako. Siguro hindi kita mahihintay pero makikilala kita, my mother always used to say that if you really love each other, you will still end up together in every universe and other lifes. And I love you so much since day one, at kapag nangyari iyon ay sigurado akong mahal kita. I love you even you're not the itinerated or you are, my love." Sabi niya, parang may humaplos sa aking puso dahil sa narinig mula sakanya.

And I love you too, humigpit ang pagkakayakap niya sa aking baywang hanggang sa makarating kami sa emperyo.

"Thank hell buhay at nakuha ka nila." Sabay upo ni Zendaya sa upuan nang makita kaming pumasok, naluluha ang ibang babae nang makita ang kalagayan ko.

"Sigurado akong pinahirapan ka nilang lahat." Sabay haplos ni Malaya ng kamay ko, ngumiti ako at niyakap siya bago sila binati na may ngiti sa labi.

PUMASOK kami ni Halton sa aming silid pagkatapos ng araw na iyon at sabay na natulog, ngunit kumunot ang aking noo dahil nagising ako sa hindi kilalang lugar.

Madilim ngunit punong-puno ng berdeng rosas, ang mga rosas na kapag nahahawakan ay biglang namamatay. I confusely looked at the ground, malamig dito at wala akong masabi kundi madilim at patay na lugar.

"How are you again, my daughter?" Kinilabotan ako pagkatapos marinig ang boses ni Mezya mula sa aking likuran, umikot ako at nakita siyang nakangiti sa akin.

"Why I am even here?" Naguguluhan kong tanong habang siya naman ay humalakhak ng nakakatakot, isinayaw niya ang dulo ng kanyang damit sa buong paligid.

"Welcome to the throne of green madness, my dear daughter." She said and show the whole area, umupo siya sa isang trono na may mga rosas ngunit napupuno ng mga tinik.

"Get me out of here, Mezya!" Sigaw ko at akmang susunod sa kanya ngunit hinarangan ako ng masasamang rosas na may mga ngipin, matalim ko siyang tinignan.

"You can, pero binisita lamang kita. Mahihina pala ang Dark Empire dahil nakatakas ka mula sakanila, hindi ka tuloy naibigay sa akin katulad ng aming mga pinag-usapan." She said and drink a red wine, malapad ang kanyang ngiti at hindi basta napapawi.

"They won't give me to you, sinabi ng heneral nila na papatayin nila ako. They betray you, ito ba ang palasyo mo? talaga? dito mo ako dadalhin? so, ano naman ang kagandahan dito at mukhang ikakamatay mo na hindi ako sumama?" Mauyam kong tanong, biglang nawala ang lasa sakanyang mukha at madilim na tumingin sa akin.

"How dare you to insult me!? this place is precious and good to me! wala kang karapatan para sigawan at pagsalitaan ako!" Lumabas ang kanyang mga kapangyarihan, naiipon ito habang naglalakad siya papalapit sa akin.

Niyukom ko ang kamao at sa isang iglap ay bigla niyang tinapon sa akin ang kanyang naipon na kakayahan, pero bago pa ako paslangin no'n ay bigla akong napamulat ng mfa mata.

SUMINGHAP ako ng malakas at napaupo ng kama pagkatapos makalabas sa panaginip na iyon, she tried to visit me again! galit siya dahil hindi nagtagumapay ang kanilang kasunduan sa Dark Empire.

"You have a nightmare? what is that?" Tanong ni Rockford nang magising at mapansin ako, pinakalma ko ang sarili.

"It was Mezya, binisita niya ako at halos paslangin dahil sa mga sinabi ko. She's near, I can feel that." I said, umupo siya at hinaplos ang aking likod ngunit kaagad naman akong bumaba ng kama at tumungo sa veranda.

"Pinagkasundo niya ako sa Dark Empire na ibigay sakanya, pero balak naman akong patayin ng mga bampira sa Dark Empire." Wika ko habang siya naman ay nakayakap lang mula sa likod ko, hinahalikan niya rin ang aking leeg.

"Kaya mo siyang pantayan, mas malakas ka kaysa sa kanya. Hindi niya kasi tanggap na wala naman talaga siyang anak at napaubaya niya lang sa'yo ang kapangyarihan na basbas ng kanyang kapatid, somehow I felt bad for her." Bulong ni Rockford at seryoso akong tinitigan, yumuko ako habang pinipisil niya ang aking mga kamay.

"Paghandaan nalang natin siya pero sa ngayon ay magpahinga ka, you been so hard and tired these days." He said.

DON'T FORGET TO COMMENT, VOTE, PROMOTE