<5> Энигма II

6

Зохиолч талаас

Эмнэлэгийн урд машин нь сүнгэнэн орж ирэн замдаа золтой л хүн дайрчихсангүй ухаангүй жолоодох Кристал дүүгийнхээ хүргэгдээж ирсэн эмнэлэгт ирлээ. Машин нь бараг л зогсоогүй байхад охин гарч гүйн араас нь Жонгүг ч маск малгай гэж удалгүй шууд л гаран "Сая хүргэгдэж ирсэн буун шархтай охин хаана байна" гэж хөөрхий үүдний хүлээн авагч эмчийг зүрхийг нь салгануулан тэднийг дагуулан яаралтай хагалгааны өрөөлүү явлаа. К

Кристалын ухаан санаа сэтгэл тогтворгүй, утасны дуудлага аваад л ер нь ухаанаа алдчихсан. Жонгүг ч араас нь чимээгүйхэн гүйн бас л адилхан сандаран санаа зовсон байдалтай. Дээшээ өгсөх царилгаан шат хүртэл удаан санагдан Кристал үсээ зулгаан уруулан хазлан өөрийгөө барихыг хичээн дороо яван арайхийн давхартаа очиход өнөөх дагуулж явсан эмчээ дайрах шахам гарахад Жонгүг уйчлалтгүй эмч ч ойлгож байгаа гунигтай харцаар толгой дохин доош буцан буулаа.

Хүнгүй хонгилоод охин хар хурдаараа гүйн, хамаг гар хөл нь салганаж байгаа ч гэсэн дүү дээрээ очих түүнийг хүсэл аль алийг давж байсан юм. Арай урт хонгилын улан эргээд харахад гэрэл бүүдийсэн хонгилын дунд нэг хүн газар сууж байх нь тэр.

"Ви?" Кристал танил хүнээ харан улам л хурдлан амьсгаадан түүнийг хажууд очтол Вигын гар нүүр хувцас нь цус болчихсон газар хөлөө нугалаад гараа өвдгөн дээрээ тавьчихсан доошоо харан сууна. Кристалын ч тэгж их сүр дуулиантай ирсэнийг ч анзаарсангүй, бодоло санаа нь зөвхөн хэдхэн минутын өмнө гарт бараг л үхдэл болж байсан амь амьдралаа бодон, яг л түүний хоолойг нь боомилон толгойг л хатуу алахаар нүдэн, нүдийг нь гашуун утаагаар утаж байгаа мэт болон өөрийгөө арай хийн барин суух Ви. Хоёр гар нь өвдөгөн дээр нь илт салгалан, гүнзгий гүнзгий амьсгал амав байтал Кристал чичирсэн хоолойгоор "В-Ви?" гэж хажууд нь явган суув.

Газар суух хүү тоосончгүй, сонссон ч гүй. Түүний тархинд яг одоо юу бодогдож, тэр яг одоо юу мэдэрч байгааг Кристал төсөөлөхчгүй. Вигын нөгөө тал, түүнийг өрөөсөн амь энэ цагаан хаалганы цаана үхэж байгаа гэж бодохоор ямра их шаналал айдас тэр мэдэрч байгааг хэн ч мэдэхгүй мөн төсөөлөн мэдрэхчгүй.

Кристал түүнийг өөрийн ухаангүй байгааг мэдэн босож эргэж харан ардхан зогсож байх найз залууруугаа харлаа. Хэрэв Жонгүг бас ингээд өөрийнх нь гарт хүнц байхыг хараад, хамгаалж чадаагүйгээ мэдэн, үхэл амьдралыг заагыг ингээд хүлээж байсан бол гэж Кристал бодон өөрийн эрхгүй нулимс нь бөмбөрөн гарч Жонгүг ч түүнийг татан чичирэн салганасан биеийг нь тэврэн тайтгаруулах гэж үзнэ.