14.04.2021
Kulağımı sağır eden eden cinsten müzik sesiyle uyandırılıyordum kim tarafından tabi ki Burak.
"Günaydın dünyanın en güzel, en yetenekli , en cadı ,en sap ablası."
Sap mı dedi o!
"Ne diyorsun sabah sabah Burak ya, git aşağı hazırlanıp geliyorum."
Sabah sabah tek dileğim burağın zevksiz müzikleriyle uyandırılmaktı gerçekten(!)
"Tamam iniyorum aşağı gel çabuk sen de dedem çıkacakmış birazdan, seni görmeden çıkmak istememiş."
"Tamam iniyorum hemen."
Burak yanağıma sulu bir öpücük kondurup merdivenlere doğru yol aldı.
Ben de hemen kalktım köşede olan ebeveyn banyoma girip dişlerimi fırçaladım, çıktığımda büyük odama göz attım orta da çift kişilik yatağım sağ tarafta makyaj masam solunda bitkilerim aynam vs. çok güzel bir odam vardı.
Oyalandığımı fark edip giyinme soyunma odama yol aldım, bugün kliniğe normal de gitmeyecektim fakat acil randevu oluşturan bir bey yüzünden gitmek zorundaydım.
Kendime mavi ceketimi aldım içime beyaz braletimi geçirip altıma da mavi mom jeanımı giydim ayakkabı olarak beyaz stiletto tercih ettim makyaj yaptıktan sonra hazırdım.
Hızlıca makyaj masama geçtim kapatıcıyı yüzüme uyguladım eyelinerımı çektim kirpiklerim yeterince dolgun olduğu için rimel tercih etmedim dudağıma kırmızı rujumu da sürdükten sonra makyajımı da tamamladım.
Hemen saç düzleştiricimi alıp saçlarımı düzleştirdim, bilgisayarıma bakmam gerekiyordu çünkü asistanım Esma'dan mail gelecekti hızlı bir şekilde laptopumu makyaj masamın üstüne koydum laptopun kapağını açtıktan sonra bir şey fark ettim.
Tarih.
14.04.2021
Ruhumu bıraktığım o ev.
Çocukluğum.
Ve ölümüm.
Küçük Belma'nın ölümü.
Tamı tamına 9 yıl.
Ne olmuştu bana ?
O gece.
Her şeyin değiştiği gece.
Silmiştim beynimden ben o geceyi.
Dedem beni kurtardı.
Canım dedem.
Kurtardı dedem beni getirdi bu eve.
Temizledi kendi elleriyle, okşadı saçlarımı kendi elleriyle.
Ve üstüne hiçbir zaman konuşulmayan bir cinayet.
9 yıl boyunca kimse konuşmamıştı o geceyi, dedem bizi almış, kurtarmıştı, eğitimimi tamamlatmıştı, 23 yaşına getirmişti.
Evet 23 yaşındayım.
Ben geldim bu yaşa kadar.
Toparladım kendimi, çok güçlüyüm ben.
Güçlüsün sen Belma.
Yaşandı bitti hatırlayıp kendini üzmeyeceksin.
Üzmeyeceğim.
O evden çıktığımız gibi hiç konuşulmadıysa bu konu gene konuşulmayacak.
Taciz mi edildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞİN ALTINDA
AcţiuneYanıma yaklaşıp şöyle dedi: " Biz birbirimizi tanımadan önce'de birdik." Hayatta her şeyden daha çok sevdiğim kokusu burnuma dolarken ona hak verdim haklıydı. Biz simalarımızı bilmeden önce bile içinde bulunduğumuz ortamda gözleri gözlerimi bulabil...
