BELA

•Bölüm13•

Selamlaaaar
Hepinizin Ramazan Bayramı Mübarek Olsun..

Bol bol yorum yapmayı ve bölüme başlamadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın

Keyifli okumalar 🧚🏼‍♀️

***

Yüzümdeki ellerden güç bela kurtulduğumda arkamı sinirle döndüm. Gördüğüm yüzle bir an afallama yaşadım.

Bu bir şaka olmalıydı

"Dayı!" Ona hâlâ dayı sıfatını yakıştırdığım için kendime söverken iyice çökmüş olan yüzüne iğrenerek baktım.

"Nasılsın güzel yeğenim?" Sesini duymak midemi bulandırırken kollarımı önümde kovuşturarak yüzüne bakmaya başladım.

"Ne istiyorsun yine, yalaka Metin! Ben seni uyarmamış mıydın o gün!?" Evet bu sıfat ona dayı sıfatından daha çok yakışmıştı. Yalaka Metin.

Karakteri ile bire bir uyuşuyordu.

Yüzünü asarak dudaklarını büzdü, "Bugün hastaneye geldim, doktor hasta olduğumu söyledi,yardım et bana." Yüzümü buruşturarak kollarımı çözdüm. Dalga mı geçiyordu? Yoksa ciddi miydi?

"Defol git başımdan ya." Daha fazla saçmalıklarını dinlemek istemiyordum. Yanından geçecekken kolumu kavramasıyla sinirle yüzüne baktım.

"Ne yapıyorsun sen,bırak kolumu!" Diye kısık bir sesle,tıslarcasına konuştum.

"Bana yardım etmek zorundasın." Koluma çekip birkaç adım geriledim . Kaşlarım hayretle havalandı.

Zorundaydım? Alay dolu bir kahkaha patlattım.

"Sana hayatımdan siktir olup gitmeni söyledim. Beni bırak yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim." Koluma yeniden yapıştığında bu tutuşu öncekinden daha sert ve sıkıydı.

"O adama mı güveniyorsun?" Başımı salladım.

"Evet ona güveniyorum,hatta kendimden çok ona güveniyorum. Her istediği yapacak kadar çok güveniyorum lan,ne yapacaksın?" Sesim sonlara doğru yükselirken çırpınmaya başladım.

"Bırak beni yoksa avazım çıktığı kadar bağırırım." Kollarımı bir anda bıraktığında sertçe kalçamın üstüne düştüm.

"Piç herif!" Destek alarak yerden kalktım. Çoktan odadan çıkıp gitmişti. Acıyan kalçamı sıvazlayarak odadan çıktım. Etrafta gözlerimi hızlıca gezdirip kendi kaldığım odaya girdim.

Hızla lavaboya girip yüzümü yıkadım, yüzümü kurulayıp odaya geri girdim. Küçük koltuğa çöküp başımı eğerek, ellerimi saçlarıma daldırdım.

Kurtulmak istediğim her şey inâtla peşimden geliyordu. Neden yeniden karşıma çıkıp pişkin pişkin yardım istiyordu.

"Deren." Kutay'ın sesiyle başımı kaldırarak ona baktım.

"Efendim." Diyerek boğazımı temizledim. Gözleri üstümde gezinirken saçımı düzelterek ayağa kalktım.

"Merak ettim gelmeyince bir şey mi oldu?" Sıkıntılı bir nefes aldım.