Betaအတုရဲ့ကိုယ်ထဲကူးပြောင်းပြီးနောက်အကိုက်ခံလိုက်ရခြင်း

Chapter 16

Zawgyi

ဧည့္ခံပြဲ

မၾကာခင္မွာပဲ သူတို႔က ဧည့္ခံပြဲ က်င္းပတဲ့ ဟိုတယ္ဆီ ေရာက္လာၾကတယ္။ ယြီေဖးက ကုေဝေနာက္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခံပြဲ ခန္းမႀကီးထဲကို ဝင္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထန္းယြီကေတာ့ ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ကားထဲမွာပဲ ေနခဲ့တယ္။

ယြီေဖးက သူအထင္မွားေနတာလားေတာ့ မသိေပမယ့္ သူကုေဝေနာက္ကေန ခန္းမႀကီးထဲကို ဝင္လာေတာ့ စကားေတြ အားတက္သေရာ ေျပာေနၾကတဲ့ လူစုလူေဝးႀကီးက တစ္ခဏမ်ွ ၿငိမ္သက္သြားၾကတာကို သူသတိထားမိလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိုအျဖစ္အပ်က္က ခဏသာျဖစ္ၿပီး လူတိုင္းက ပံုမွန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားၾကတယ္။

ကုေဝကေတာ့ မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ေတာင္ ဝင့္မၾကည့္ဘဲ ခန္းမႀကီးရဲ႕ အလယ္ကို တည့္တည့္သြားေနတယ္။

ယြီေဖးကေတာ့ ေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးကို သာသာဖိကိုက္လိုက္ၿပီး ကုေဝေနာက္ကို ဆက္လိုက္သြားလိုက္တယ္။

ခန္းမႀကီးရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ လွတပတ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ခန္းမထဲဝင္လာတဲ့ လူ၂ေယာက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး သူ႔ဘယ္ဘက္နားက နားကပ္ေလးက ခန္းမႀကီးရဲ႕ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ တလက္လက္ ေတာက္ပေနတယ္။ အရွိန္အဝါေၾကာင့္လားေတာ့ မသိေပမယ့္ ထို၂ေယာက္ကိုၾကည့္ရတာ မင္းမွာငါရွိသလို ငါ့မွာလည္း မင္းပဲရွိတယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း ေဘးလူေတြ ၾကားဝင္လို႔မရေအာင္ကို လိုက္ဖက္ညီတဲ့ စံုတြဲလိုျဖစ္ေနတယ္။

သူ႔ပါတနာက betaတစ္ေယာက္လား? ေကာင္ေလးက သူ႔နွလံုးသားထဲကေန ေလွာင္ရယ္လိုက္တယ္။

"တတိယအကိုကု မင္းလည္းဒီေရာက္ေနတာပဲ"

"တတိယအကိုႀကီး"

"တတိယအကို မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီေနာ္"

.....

ကုေဝခန္းမအလယ္ကို ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ေဘးပတ္လည္မွာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လာနႈတ္ဆက္ၾကေတာ့တယ္။ ကုေဝကေတာ့ ေခါင္းသာညိမ့္ျပၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ ရပ္မနႈတ္ဆက္ဘဲ အကုန္လံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားတယ္။

ယြီေဖးကေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းကို အသစ္အဆန္းလို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။