Betaအတုရဲ့ကိုယ်ထဲကူးပြောင်းပြီးနောက်အကိုက်ခံလိုက်ရခြင်း

Chapter 66

Zawgyi

တစ္ဖန္ျပန္လည္စတင္ျခင္း

ယြီေဖးကေတာ့ ဘာမူမမွန္မႈကိုမွ သတိမျပဳမိခဲ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႔ သူအိပ္ရာနိုးလာေတာ့ အခန္းထဲမွာ ထင္းရွဴးရနံ႔ေတြကို အနံ႔ရမိေပမယ့္ ကုေဝသူ႔ကို အမွတ္အသားေပးၿပီးေနာက္ ကုေဝရဲ႕ pheromoneေတြက သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ရစ္ပတ္ကာ က်န္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္က ထြက္လာတဲ့ pheromoneရနံ႔ေတြပဲ ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္လိုက္တယ္။

ယြီေဖး နိုးလာေတာ့ အျပင္ဖက္မွာ မိုးတဖြဲဖြဲ ႐ြာေနခဲ့တယ္။ ယြီေဖးက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ ေဘးမွာထိုင္ကာ ျပတင္းမွန္မွတဆင့္ အျပင္ဖက္က ျမင္ကြင္းေတြကို ေငးေမာေနလိုက္တယ္။

တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာ အရမ္းကို ပ်င္းစရာေကာင္းတာပဲ။

သိသိသာသာကိုပဲ သူအရင္က ဒီလိုမ်ိဳး မခံစားရဖူးပါဘူး။

သူဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကစၿပီး တျခားတစ္ေယာက္အေပၚ အရမ္းႀကီး မွီခိုတတ္သြားရတာလဲ?

ေကာ္ဖီခါးခါး အရသာက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လ်ွာတစ္ေလ်ွာက္ ပ်ံ႕နွံ႔လာတာေၾကာင့္ ယြီေဖးက မ်က္ဝန္းေတြကို ေမွးမွိတ္ကာ ခါးသက္သက္ အရသာကို ခံစားလိုက္ၿပီးေနာက္ အခန္းထဲျပန္ကာ ဖတ္စာအုပ္ေတြကို ယူလိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲက ေကာ္ေဇာေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

စာၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီ!

ဖတ္စာအုပ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္...

ယြီေဖးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ ေဘးနားက ပန္းအိုးဆီကို အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆို ကုေဝ ေဘးအခန္းမွာ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမလဲ? သူလည္း အလုပ္ေတြ လုပ္ေနမွာမ်ားလား?
(ကုေဝေပးတဲ့ ပန္းစည္းေလးကို ပန္းအိုးထဲ ထည့္ထားပါတယ္တဲ့)

.....

စာၾကည့္! စာၾကည့္! စာပဲၾကည့္စမ္း!

တိမ္ထူထူေတြဟာ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ေကာင္းကင္ယံကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖတ္ေက်ာ္သြားၿပီး ေနလံုးႀကီးရဲ႕ တပိုင္းတစကို ထုတ္ေဖာ္ျပသလာတယ္။ ေနေရာင္ျခည္ဟာ မိုးေရစက္ေတြ ၾကားကေန ထိုးေဖာက္က်ေရာက္လာၿပီး ျမဴမႈန္ေတြဟာလည္း ေျမျပင္ေပၚမွာ နွင္းေရစက္ေတြအျဖစ္ ဟိုတစ ဒီတစ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုသြားေတာ့တယ္။