Annen öperse geçer

152 30 18
                                    

Aradan geçen bir kaç ay sonunda minik olan geveleyerek de olsa konuşabiliyordu. Güzel gülüşlü çocuk sayesinde iyice açılmış, bir kaç arkadaş edinmişti bile. Yine de çok çekingendi.

İlk tanıştıkları günkü uçaklarla oynarken minik olan farkında olmadan ondan oldukça büyük bir taşa takılıp yere düştü. Acı çığlığı uzun olanın kulaklarına ulaşır ulaşmaz telaşla miniğine doğru koşturdu.

Kanayan dizine dikkat ederek onu banklardan birine taşıdı. Minik olan çoktan ağlamaya başlamıştı. Üstelik kanayan dizini gördükçe daha da sertleşiyordu ağlaması.

Uzun olan hemen minik olanın önünde eğilip alabildiği bütün nefesleri kanayan dizine üflüyordu. Kendince iyileşeceğine inanıyordu.

Miniğinin daha fazla ağlamasına dayanamayıp küçük parmaklarını yüzüne çıkartıp yaşlarını sildi.

"Ağlama... annen öperse geçer."

Minik olan ağlamaya devam ederken bulanık gördüğü için uzun olanın da ağladığının farkında değildi. Uzun olan bunun için tanrıya şükretti. O miniğinin güçlü abisiydi sonuçta. Onu her türlü zorluktan kurtarmak için söz bile vermişti.

Uzun olan miniği ağlamayı bırakana kadar dizine üflemeye ve yaşlarını silmeye devam etti. Onun masum kalbi miniğinin üzülmesine dayanamıyordu.

Sensedim | MashiKyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin