filistin'e ve savaşlarda
hayatını kaybeden
tüm masum insanlara,
ben ahmed,
ev'imi aldılar benim.
annemi aldılar benim,
sonra da babamı, onu.
şehit oldu dediler,
ben bilmiyorum ki
ne demek o.
annemi aldılar benim,
sonra da babamı, onu.
ev'imi aldılar benim.
hâlbuki diğer çocuklar
okuldayken ev resmi
çizerdi o ak renginde
işlenmiş kâğıda.
öğretmen,
ev resmi
çizin dedi.
anlamadım.
yanıma geldi ve sordu
neden usulca gözyaşlarımı
akıttığımı.
ona baktım.
sustu.
dudaklarımı araladım.
sustu, sustu ve sustu.
sustuk.
ve dünya sustu.
neden dedim,
müslümansın
dediler.
babam kırmızıya
boyanıyor, kardelen
çiçeği alnımıza konuyor.
ölüyor.
ve sustu
dünya
yeniden.
insanlık
dün'e saplanmış
yaratıklara benzer.
dün-ya.
dün güldüler,
bugün güldü
annemin
dudaklarına
ilişen.
güldü annem.
soluk teni güldü.
dudakları
huzurla ay'ın
çevresine kıvrıldı.
ben ahmed,
ev'imi aldılar benim.
sizinkini de aldılar mı?
*
130521. / soph.
