gölgesine
saklandığıma,
bir çınar
görüyorum ileride
deliyorcasına yüreğimi,
en derinde.
gölgen, kapkara kesilmiş
çan seslerinden tanıyorum seni.
öyle, öyle acısın ki bana
öyle ihtiy-acım var ki sana
küllerinden yetiniyorum
birer birer, bitmesin diye.
sen bitme, gitme diye.
sâye'nden korkarken
ben, sayendelerim
eksiliyor şu sırna ağacı'nda.
gölgenden korkarken,
onu takip edişim, sanki.
çehremde ve yanaklarımda
sevginden birer parça
ayak tabanlarıma kara
günleri emanet ediyor.
kırıklarıma bölme beni.
kırıklarımın kılığına sokma,
kaşlarımın çatısında bırakma.
beni.
gölgen çökmüşken
üzerime bir kayadan hâllice
ev'imi çökertme.
ben ancak sana
bu kadar manasız
ve bu kadar sağlamım.
ben ancak sana
bu kadar insafsız
ve bu kadar hastalıklıyım.
ben, ancak kadarım.
sana.
seni sevişim var
kapının deliğinden
izlerken.
tik tak.
biz seninle bir
olamayacak
kadar biz, hiç
olamayacak
kadar biriz.
seni seviyorum.
zira bugün
dilimi kopartıp
kesiyorum, senden*
senin dallarında açmış bir
kiraz çiçeğiyken ben,
bahar'ı bekliyorum yeniden.
yapraklarınla
beni hiç korumayışın*
yalvarıyorum, sevgine.
seni sevmek istiyorum*
dalını kopartacak olup
uzaklaştırsan dahi
beni kendinden,
ayırsa da rüzgâr
beni senden,
ben
yine
seni
sevmek
istiyorum.
*
271221. / soph.
