Feline |Taekook |

Bölüm |11|

Karşılaşmamız matematik formülü gibi

Dinin kuralı,evrenin takdiri

Bana verilen kaderin kanıtı bu

Sen benim hayalimin kaynağısın

Al,al

Kader sana uzattığım elle seçildi

Endişelenme aşkım

Bunların hiçbiri tesadüf değil

Tamamen farklıyız biz bebeğim

Kaderi bulan iki kişiyiz

Evren doğduğu günden beri

Sonsuz asırlar boyunca

Geçmiş hayatlarımızda da gelecek hayatlarımızda da

Sonsuza kadar beraberiz

Bunların hiçbiri tesadüf değil

Kaderi bulan iki kişiyiz

《 DNA 》

" Ne demek ben senin kedin V sen benimle dalgamı geçiyorsun ?" öfkeyle bağırmış ve benim vücuduma yapışık bedenini geriye doğru sertçe ittirmiştim.

Yaşadıklarım akıl almaz olaylardı evimde bir yabancı günlerdir besleyip beraber uyuduğum kedim olduğunu iddia ediyordu.

Az önce onu bağladığım ya da bağladığımı sandığım sandalyeye oturmuştu gayet rahat bir ifadeyle bana bakıyordu.

Ne yapacağımı ne diyeceğimi hiç bilemiyordum bir yanım panik halde evden kaçıp uzaklaşmak isterken diğer yanım V'nin tasmasının onda ne aradığını deli gibi merak ediyordu.

" Kanıtla ."

" Neyi kanıtlamalıyım ?"

" V olduğunu minicik bir kedinin senin gibi bir insana nasıl dönüşebildiğini kanıtla."

Başıyla beni onaylayıp ayağa kalktı sandalyeyi biraz geri iteleyerek ortada geniş bir alan oluşturdu alanın ortasına geçerek bana göz kırptıktan sonra üç kelimeyi sessizce söyledi Kim Taehyung mutatum.

Gerçek adı buydu demek Kim Taehyung.

Kelimeleri söyledikten sonra yere çöktü boynunun altından göbeğine kadar siyah yazılar meydana geldi neyce olduklarını anlayamamıştım daha önce görmediğim bir dil olmalıydı, kafasını da yere yasladıktan sonra belinden yere doğru dökülen saçlarından görebildiğim kadarıyla aynı yazılar ensesinden sırtına oradan da beline kadar uzanıyordu.

Acı çeker bir hali vardı biraz inlemesiyle bunu kesinleştirmiştim, yaklaşmak istediğimde elini bana dur demek için kaldırmıştı bende daha fazla yaklaşmamıştım.

Bunlar yaşanırken çok heyecanlıydım kalbim duracak gibi atıyordu doğaüstü şeylere oldum olası inanmamıştım ama şu an bizzat tanık oluyordum hem de kendi kedim üzerinden tanık oluyordum.

Odaya siyah bir sis yayılıp gözüm kısa bir süre bir şey seçemedikten sonra onu görmüştüm dağılan sisin içinden çıkan V'yi gerçekten oydu benim minik kedim tasmasından yansıyan V harfine kadar oydu.

Bir an heyecandan olsa gerek gözlerimin önü kararmıştı hemen arkamdaki duvara yaslanarak yere çökmüştüm bu yaşadıklarım gerçek olamayacak kadar inanılmaz duruyordu bacaklarım titriyordu bir bardak suya ihtiyacım vardı. Kafamı toplamaya birinin bütün bu olanların rüya değil demesine ihtiyacım vardı belki de sert bir tokada ihtiyacım vardı.