រាជបុត្រក្នុងសុបិន្ត[•SS1•]><[•ចប់•]

Episode 29

"ព្រះអង្គម្ចាស់... អរមិនមែនទេ...គឺលោកប្រុស" អាដូស

"ខ្ញុំជួយឯងដូច្នេះហើយកុំហៅខ្ញុំថាព្រះអង្គម្ចាស់អី, ខ្ញុំមិនព្រះទេ" ថេយ៉ុង

"ក្រាប... អរខ្ញុំច្រលំទៀតហើយសុំទោសផងលោកប្រុស" អាដូស

"អាដូស, ឯងគួរឲ្យអស់សំណើចណាស់" ថេយ៉ុង

"ហេតុអីទៅលោកប្រុស"

"ឯងនិយាយភាសាដូចអ្នកនៅក្នុងរាជវាំងអញ្ចឹងនៀក... មិនឲ្យយើងសើចយ៉ាងមិច... អរមែនហើយនេះជាសម្លៀកបំពាក់របស់យើងយកទៅស្លៀកទៅ.. យើងទៅចំអិនអាហារសិន" ថេយ៉ុងដើរចេញទៅហើយក៏ត្រលប់មកវិញ

"លោកប្រុសនៅមានការអ្វីទៀតមែនទេ" អាដូស

"យើងភ្លេចប្រាប់ឯង... នោះគឺជាបន្ទប់សម្រាប់ឯងស្នាក់នៅ... ក្នុងនៅក៏មានបន្ទប់ទឹកដែរអញ្ចឹងហើយឯងមិនបាច់ពិបាកមកប្រើបន្ទប់ទឹកខាងក្រៅទេ... អញ្ចឹងយើងទៅហើយៗឆាប់ងូតទឹកប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ទៅអាងមកញុាំអាហារ" ថេយ៉ុងក៏ដើរចេញទៅទុកឲ្យអាដូសនៅម្នាក់ឯង.... គ្រាន់តែចូលដល់បន្ទប់ភ្លាមអ្នកអង្គម្ចាស់ធំឋានសុបិន្តក៏បង្ហាញខ្លួនមកចំពោះមុខអាដូស.. 

"សួនក្រាបថ្វាយបង្គំអង្គម្ចាស់ធំ" អាដូសក៏ឱនគោរពម្ចាស់ធំរបស់គេ

"យើងលឺ Jim-hyung, Gi-hyung និងKookie-hyung និយាយប្រាប់យើងថាបុត្រាឋានបិសាចមករកថេយ៉ុងមែនទេ???" Joon-hyung

"ពិតមែនហើយអង្គម្ចាស់" អាដូស

"គេហ៊ានគួរសម... ប៉ុន្តែបើគេមិនមកវាដូចជាមិនសមព្រោះម្ចាស់ប្អូនយើងសម្បូរសត្រូវណាស់..." Joon-hyung

*តុក... តុក...*

"អាដូស... រួចរាល់ឬនៅ??" ថេយ៉ុង

"បានលោកប្រុសជិតរួចហើយ" អាដូសក៏ឆ្លើយដើម្បីកុំឲ្យថេយ៉ុងសង្ស័យ

"ឆាប់ទៅយើងត្រលប់ទៅវិញហើយ" Joon-hyung

"ថ្វាយបង្គំលាអង្គម្ចាស់ធំ" អាដូស

"ហ៊ឹម" Joon-hyung និយាយហើយក៏រលាយខ្លួនបាត់ចំណែកឯអាដូសក៏បានបើកទ្វារចេញមកក្រៅជាមួយសម្លៀកបំពាក់ដែលថេយ៉ុងបានឲ្យទៅនោះ...

"ឯងសង្ហារអាចធ្វើតារាបានដែរតែហេតុអីក៏ធ្លាក់ខ្លួនយ៉ាងនេះអាដូស" ថេយ៉ុង

"គឺ... គឺ... មកពីខ្ញុំ... អឺ..." អាដូស

"បានហើយបើពិបាកនិយាយណាស់ក៏កុំនិយាយអីយើងមិនបង្ខំទេ" ថេយ៉ុង

"បាទអរគុណលោកប្រុស" អាដូស

"ហុឹមតោះទៅញុាំបាយ... យើងធ្វើរួចហើយ" ថេយ៉ុង

"បាទ... បាទ..." អាដូសនិងថេយ៉ុងក៏ដើរចេញទៅ...

--ឋានបិសាច--

"ពួកឯងចេញទៅ!!!" Woobin-Nim

"ក្រាបទូលព្រះបុត្រា..."

"ម្ចាស់មកត្រលប់មកវិញហើយមែនទេ???" Suk-nim

"ឯងមកបញ្ឈឺរបងមែនទេ???" Woobin-Nim

"មិនមែនទេ... តែម្ចាស់បងគួរតែឈប់ធ្វើអាក្រក់ទៀតទៅ"  Suk-nim

"ពួកយើងមានឈាមជ័រជាបិសាច... ម្ចាស់ប្អូនត្រូវចាំថាបិសាចមិនអាចល្អទេក្នុងភ្នែកគេរាល់គ្នា, ហើយបើជ្រុលជាគេនិយាយហើយយើងត្រូវធ្វើឲ្យដូចពាក្យគេនិយាយទៅមិនល្អទេ?!?" Woobin-Nim

"ហុឹម... ម្ចាស់បង... ទ្រង់មិនត្រូវមានបន្ទូលបែបនេះទេ... បិសាចក៏អាចជួយមនុស្ស... បិសាចក៏អាចកែប្រែចិត្តរបស់មនុស្សបានដែរ..." Suk-nim

"ឈប់លួងខ្លួនឯងបែបនេះទៅណាម្ចាស់ប្អូន... ម្យ៉ាងទោះបងចង់កែក៏កែពេលសម្លាប់ Taehyung ឲ្យបានសិនដែរ!!! គេជាសត្រូវរបស់យើង!!!!" Woobin-Nim

"ម្ចាស់បង" Suk-nim

"ឯងចេញទៅយើងចង់សម្រាកសិនហើយ" Woobin-nim

"ក្រាបទូល..." Suk-nim

~~~~To be continued~~~~