CHAPTER 3: JAYCE SHINYUU

20 3 0
                                    

Aishi's POV


Static sounds and static visuals are surrounding us right now. The place itself is vanishing via static, and those creatures also vanished.

My head is spinning while seeing this static and hearing it. I feel nauseous, nasusuka ako. Ang nangyayari ngayun ay nakaka-overwhelm, that my body won't accept it so easily.

When the static almost vanished around us, the fancy looking place turned into a creepy place. The walls are made of cement, it's plain cement all over the place and even the color around us is unpleasant to see. The place itself is not that bad but the atmosphere is. I can feel a scary and eerie aura from this place.

For short, I hate it. It's so uncomfortable here.

But never mind that, what I actually saw is the most surprising thing to me. Nalilito na ako, anong nangyayari dito?!

May mga tao dito! Mukhang sa time na ito, totoong tao ang mga naririto. Nalilito din siya katulad ko. But more importantly...

"Bakit may mga tao dito?!" Lumingon ako kay Layleson, pero bigla siyang nawala. Wait, where is he now?!

"L-Layleson!" Asan siya...?

Hindi ako makapaniwala, bakit ang daming tao dito?! At mukhang mga kaedad ko pa, pero marami sa kanila ang may groupo, litong-lito sila at... Arghhh---I don't know how to explain it, it's so weird!


"Wh-what are we gonna do? This wasn't supposed to happen, right?"

"Tinawagan mo na ba siya?"

"Hindi eh, walang signal. Pano na?"

"I knew it! Mabuti pang hindi ako sumama!"

"Eh kasalanan mo ito eh! Pinilit mo akong isama dito! Tapos ano na?! Nga nga?!"

"Tumahimik ka nga! Ang daldal mo eh!"

"Calm down guys. We must find an exit."

"Calm down?! Gago paano!? Paano pag hindi na tayo makakalabas pa?!"

Sumasakit ang ulo ko sa mga sinasabi nila. Pero kailangan kong hanapin si Layleson.


*BUMP!*


"Ouch!" I winced in pain when I bumped into somebody.

"Hala! I'm so sorry! Okay ka lang ba?!" Napapikit ako at napaluhod sa sahig, ang sakit ng mga sugat ko...!

"Ugh..." I slowly lifted my head and opened my eyes.

"Oh no, your feet are bleeding!"

Ng tiningnan ko ito, tama nga siya. Tinulongan niya akong tumayo, pero agad-agad akong lumayo sa kanya.

Nagulat siya ng bigla ko siyang tinulak ng mahina.

"Te-teka lang po, sugatan po kayo!"

"L-lumayo ka." Mahinang sambit ko habang tinitiis ang mga sugat ko.

"I--uh---- Don't be scared... I----Mayroon akong first aid kit. Let me treat you."

Hindi ko siya masyadong makita dahil nakatakip ang buhok ko sa mukha ko. Sinubukan din niyang sumulyap sa mukha ko pero lumalayo ako sa kanya. I can't trust anybody here except Layleson.

I can't see his face either, but I know for a fact that this person is a boy.

"By the way, uhhh may itatanong lang po sana ako tungkol sa kaibigan ko. Sabay kaming pumasok dito, pero bigla kaming pinaghiwalay."

Killing Camp (The Ultimates 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon