Aşk Evliliği mi ?

23. Bölüm

Herkese hellooooo

Nasılsınız

Multi; bizimkiler...

Sizi de çok tutmadan keyifli okumalar efenim 🐣

****
"Aklım almıyor benim aklım artık hiçbir şeyi almıyor. Tüm bunlar siktiğimin şirketi için miydi?" Göker sinirle bir sağa bir sola ilerliyordu.

Recep ve Demir'e telefon gelip acilen karargaha gittikleri için evde tektik.

İkimizde bazı şeyleri hazmedemiyorduk. Babamın nasıl bu kadar düştüğünü ya da Eslem ve Erdem'in nasıl bu kadar midesiz olduklarını hazmedemiyorduk. Bunlar hemen kabullenip yolumuza bakacağımız şeyler değildi.

"Göker sakin ol her şeyi halledeceğiz emin ol." ayağa kalkıp yanına ilerlerken kurduğum cümlelerle derin bir nefes aldı.

Her şey o kadar karmaşık o kadar abes ve saçmaydı ki bu olanlara akıl veremiyorduk.

"Çok saçma bir durumun içindeyiz hemşire neyi nasıl halledeceğiz." dedi.

"Öncelikle gel otur sakince konuşalım." dedim kolundan tutup koltuğa ilerletirken.

İkimizde koltuğa oturduğumuzda sessizce bekledik. Konuşmanın bile anlamsız geldiği dakikalardaydık ama halletmemiz gereken bir hatta bir çok problemimiz vardı.

"Göker benim anlamadığım neden seni askerlikten uzaklaştırdılar şirketle alakan neydi?"

"Devrim o şirketin %50 hisse sahibi benim. Dedem bana devretmişti ölmeden önce hisselerini ama ben şirket yönetmediğm için orada benim adıma başka biri bulunuyordu. Askerden uzaklaştırıldıktan sonra anlamsız bir şekilde o adamda artık şirkette olmayacağını söyledi. Çok takmadım çünkü daha önemli işlerim vardı. Ama şu an öğreniyorum ki aslında hepsi babamın siktiğimin hisse hırsı yüzünden başıma gelmiş." dedi Göker sinirle.

"Vay anasını. Bunu beklemiyordum. Ama bir yandan mantıklı geliyor. Bir de Eslem var işin içinde adı batasıca." dedim tiksinerek.

"Hepsini öldüreceğim. Hem de hepsini."

"Göker, saçmalama hadi onları öldürdün sonra ne olacak. Onlar mezara sen hapise. Peki geri de kalanlar onları da düşünüyor musun?" dedim kızgın çıkan sesimle.

Gerçekten çok berbat bir plandı.

"Bilmiyorum Devrim bura çok karışık. Bir yanım çek vur diyor diğer yanım olmaz diyor." dedi kafasını göstererek.

"Biz bu işi çözeceğiz merak etme." dedim tebessümle.

Bana bakıp kafa salladığında telefonu çaldı. Telefonu cebinden çıkarıp açtı.

"Efendim Demir."

"...."

"Ne" dedi çatık kaşlarla.

"...."

"Tamam, o iş bizde. Siz dikkat edin kardeşim Allah'a emanetsiniz." dedi ve telefonu kapattı.

"Noldu."

"Devrim baban, yarın Eslem ile buluşacakmış Demir söyledi. Yarın da ikimiz olacağız Demir ve Recep göreve gidiyorlar çünkü."

"Babam buluşacak Eslem ile hemde." hayretler içinde sorduğum soruyla kafa salladı. Tamam babamda işin içindeydi ama hangi hakla Eslem kazuleti ile buluşacaktı bilmiyorum.

"Demir ve Recep ne zaman dönecekler."

"Belli değil belki bir hafta belki bir ay belli olmaz dediğim gibi."

"Anladım." dedim yorgun bir sesle.

İkimizde dut yemiş bülbül gibi öylece oturuyorduk.

Ey dokunmayın çok fenayımmm, baykuş tünemiş binaya ey, valla çeyrek aydır ayaktayım, ben bende değilem bugün.

Tililili. İçses moodum şu an bu şarkı teşekkürler.

Göker ayağa kalktığında kafamı kaldırıp ona baktım. Elini bana uzatıp
"Hadi yatalım artık." dedi yorgun bir sesle.

Birlikte mi yatacağız yani? Ay böyle bir şey olmamalı. Hemen çocuk yaparım gibime geliyor çünkü. Bulmuşum taş gibi adamı neden faydalanmayayım sonuçta.

Sapıksın gerçekten.

İltifat ediyorsun içses sağ ol. Şaka yapıyorum içses, başımızda binbir çeşit bela var şu an Göker ve Devrim junior bekleyebilir.

Elini tutup ayağa kalktım. Sakin adımlarla merdivenlerden çıkmaya başladık.

"Bu arada artık birlikte kalacağımıza göre kıyafetlerimi de yatak odasına getireceğim." dedi gülerek.

"Göker cidden onca derdimiz arasında tek problem kıyafetlerinin yatak odasında olmaması mı?" diye sordum gülerek.

Göz kırpıp konuştu; "Evet güzelim tek problemim bu." dedi ve elimi dudaklarına götürüp bir öpücük kondurdu.

Ben eriyorum. Çocuk yapmamam için hiçbir sebep göremiyorum şu an. Neyse bu ikinci planda kalıyor şu anlık.

Gülüp kafamı omzuna yasladım. İnsan aşık olunca içinden çok farklı bir şey çıkıyor. Ben ki yılların Devrim'i tek kaşımla ortalığı ayağa kaldırırken şu an bir adamdan resmen çocuk düşünüyordum.

Bu da hayatın beni göt etme şekliydi sanırım ama ben hayatta hiç bu kadar güzel göt olduğumu hatırlamıyorum.

Odaya geldiğimizde kapıyı açıp içeri girdik. Eğer şimdi burada kalpten gitmezsem diğer günler bir şey olacağını sanmıyorum.

İnşallah kalbimin sesini duymuyordur gerçi duymaması imkansız ama olsun.

Geceliklerimiz üstümüzde olduğu için on saat kıyafet değiştirme derdinden de böylelikle kurtulmuş oluyorduk.

Konuşmadan sakin adımlarla yatağa ilerlerken gerçekten heyecandan ölebilirdim. Ama kimse bana bununla ilgili bir bilgi vermedi.

Yazıklar olsun herkese ben böyle heyecanı en son hemşire olduğumda yaşadım. Kalbim patlayabilir inanıyorum buna.

Kafamı kaldırıp Göker'e baktığımda onunda gözleri beni buldu. Gülümseyip gözlerini kapatıp açtı. Derin bir nefes alıp yatağa girdiğimde Göker'de terliklerini çıkarıp yanıma geldi.

"Bu an için her şeyimi verirdim galiba." dedi.

Bana dönüp kollarını belime sardı ve yavaşça yatakta kaydırıp uzanır pozisyona getirdi. Kendini de benim üstüme bıraktı. Başını göğsüme koyup derin bir nefes aldı.

Ellerimi saçına götürüp yavaşça okşamaya başladım.

Bu an için bir gün değil bir ömür verilir.

"Seni seviyorum hemşire." dedi gözleri kapanırken.

Saçına bir öpücük kondurup "bende seni seviyorum yüzbaşı." dedim ve kendimi en huzurlu uykunun kollarına bıraktım.

******
Bitiiii

Yine duygusalımmmm

Bayılıyorum bunların naifliğine

Bölümü nasıl buldunuz

Diğer bölümde bakalım neler olacak

Devrim'in sakin kalmayacağına yemin edebilirim xhskxnsknxks

Bugünlük benden bu kadar bol bol yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın ⭐

Diğer bölüm görüşmek üzere çiçeklerim 🌸