Draco x Slytherin Princess

{12}

Οι μέρες έχουν περάσει και μεθαύριο ξαναγυρνάμε στο Hogwarts.

Έχω φύγει εδώ και μερικές μέρες από το σπίτι του Draco διότι οι γονείς του γύρισαν. Ήθελα να τους γνωρίσω όμως ο Draco μου είπε πως καλύτερα όχι γιατί δεν ξέρει πως θα το πάρουν.

Είμαι σίγουρη πως άλλος είναι ο λόγος που δεν θέλει να τους γνωρίσω , όμως δεν τον λέει.

Τέλος πάντων , είμαι ξανά μετά από τόσα χρόνια στο πατρικό μου. Ξέρετε λόγο ότι φοιτούσα στην Ιλβερμόρνυ , τις διακοπές των Χριστουγέννων τις περνούσα είτε εκεί είτε με Helena και τους γονείς της στο σπίτι της. Τα καλοκαίρια προτιμούσα να τα περνάω στον κόσμο των Muggle.

Τώρα θα μου πείτε "μα είσαι μια Slytherin πως και περνάς τα καλοκαίρια σου με τους muggles και κάνεις και παρέα με αυτούς ;" Λοιπόν όπως λένε οι περισσότεροι , είμαι η απογοήτευση ολόκληρης της οικογένειας Slytherin. Πλέον το έχω συνηθίσει και δεν με ενοχλεί όσο στην αρχή.

Οι γονείς μου ποτέ δεν θα μου έλεγαν κάτι τέτοιο και για κανέναν λόγο , δηλαδή έτσι θέλω να πιστεύω. Όσο ζούσαν , ο πατέρας μου κυρίως , μου έλεγαν για τα περισσότερα κατορθώματα της οικογένειας μας.
Μου έλεγαν ιστορίες για τον Salazar αλλά και για τους υπόλοιπους ιδρυτές. Μου έλεγαν για το πώς έχτισαν το Hogwarts και πως μια μέρα θα φοιτήσω κι εγώ εκεί.

Μετά τον θάνατο τους μου ήταν πολύ δύσκολο να μένω εδώ. Οι πρώτες εβδομάδες ειδικά ήταν οι χειρότερες. Έκλαιγα συνεχώς με λυγμούς, δεν έτρωγα , δεν έβγαινα από το δωμάτιο , δεν έπινα νερό , χαράκωνα τα χέρια μου , μέχρι που κάποια στιγμή από την έλλειψη τροφής , νερού και αίματος με πήγαν σε μια κλινική. Οι γιατροί έλεγαν πως από θαύμα ζούσα και πως θα έπρεπε να με έχουν από κοντά για να μην πάθω ή μάλλον καλύτερα για να μην κάνω ξανά κάτι.

Όταν βγήκα από την κλινική με πήγαν να ζήσω με την γιαγιά και τον παππού μου από την μεριά του πατέρα μου. Έζησα μαζί τους μέχρι τα 11 που πήρα το γράμμα για να φοιτήσω στην Ιλβερμόρνυ. Κατά την διάρκεια του 3ου έτους έμαθα πως ο παππούς μου πέθανε και πως μερικές μέρες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η γιαγιά μου. Ευτυχώς δεν ήμουν μόνη και είχα και τα παιδιά. Μου είχαν συμπαρασταθεί όσο κανείς άλλος και θα τους είμαι αιώνια ευγνώμων.

Τέλος πάντων αύριο είναι τα γενέθλια της Helena's και ανυπομονώ να ξανά δω την Sarah και τον David τους γονείς της Helena's. Αλλά φυσικά και τα παιδιά.

Λογικά θα πάμε σε κάποιο νυχτερινό κέντρο όπως κάθε φορά.

Με τον λεγάμενο τι θα γίνει ?