CrossXRoads (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 17

⚠️

Σύλβια

- Λοιπόν; Είσαι έτοιμος για το μάθημά μας Ρόναν;

Τον ρώτησα καθώς ερχόταν από το πρωινό ντουζ. Ξεροκατάπια δύο φορές μέχρι να καθίσει δίπλα μου και δάγκωσα τα χείλη μου.

Συγκεντρώσου Σύλβια. Άρχισε πάλι να σ' επηρεάζει η αύρα του Ρόναν. Γιατί κάθε πρωί που τον βλέπω δυσκολεύομαι τόσο πολύ; Ίσως γιατί μου έλειπε όλο το βράδυ...

- Έτοιμος κ.Δασκάλα.

Είπε και κάθισε δίπλα μου άνετος χωρίς να κρατά την απόσταση που είχε αφήσει ανάμεσά μας χθες.

- Ουάου! Σημειώνεις σημαντική βελτίωση μέρα με τη μέρα.

- Είστε ευγενική κ.Δασκάλα.

Είπε μ' ένα εγκάρδιο χαμόγελο.

Επίτηδες μου το κάνει αυτό τώρα; Δεν μπορεί να με λέει Σύλβια; Ομολογώ όμως ότι μ' αρέσει αυτός ο ρόλος. Το μυαλό μου τριγύριζε σε κίνκυ καταστάσεις. Εγώ ως δασκάλα κι εκείνος ως άτακτος κι ατίθασος μαθητής. Παρόλο που ξέρω ότι ο Ρόναν είναι ο λόγιος κι εγώ το κούτσουρο, με τιμά όταν με λέει έτσι. Είναι σέξυ όταν το ακούω απ' τα χείλη του.

- Είναι η αλήθεια Ρόναν και τώρα θέλω να μου δώσεις το χέρι σου.

Πράγματι μου το έδωσε κι άρχισε να μου κάνει ένα μασάζ αισθησιακό στη ράχη της παλάμης όπως του είχα δείξει.

Όταν ήρθε η σειρά μου γλίστρισα διακριτικά τα χέρια μου από τον καρπό στον βραχίονά του. Ήταν τόσο σέξυ, σκληρός σαν πέτρα με τις φλέβες να πετάγονται ανάγλυφες και να τυλίγουν το χέρι του.

Ξεροκατάπια άλλες δύο φορές. Είχε ξεραθεί ο λαιμός μου.

Η εγκράτειά μου χτυπούσε κόκκινο. Δάγκωσα το μάγουλό μου από μέσα για να θυμηθώ στον εαυτό μου να κρατηθώ. Όμως ήταν δύσκολο.

Τα χέρια μου γλίστρισαν και στα μπράτσα του. Θεέ μου!

Ευτυχώς έχει κλειστά τα μάτια.

- Πως νιώθεις Ρόναν;

Ρώτησα διστακτικά φοβούμενη ότι θα με σταματήσει.
Η αναπνοή του ήταν γρήγορη. Φαινόταν καθαρά το άγχος. Το στήθος του ανεβοκατέβαινε και με μάγευε καθώς το κοιτούσα.

Γονάτισα δίπλα του στον καναπέ και τον πλησίασα. Τοποθέτησα τα χέρια μου στους ώμους του. Περίμενα από στιγμή σε στιγμή να τιναχτεί μακριά μου, μα δεν το έκανε.

Πήρα θάρρος λοιπόν και τον πλησίασα. Το άρωμα του εισέβαλε στο αισθητήριο της όσφρησης και με τρέλαινε! Η καρδιά μου βροντοχτυπούσε στο στήθος μου. Σίγουρα θα την άκουγε ο Ρόναν.