CrossXRoads (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 41

Ρόναν

- Σύλβια πού είσαι;

- Ρόναν πέθανα από την αγωνία! Περίμενα τηλεφώνημά σου! Είμαι σπίτι μου. Εσύ πού είσαι; Είναι μεσημέρι!

- Μην ανησυχείς αγάπη μου! Ταχτοποίησα το θέμα και πήγα στη δουλειά μου. Μόλις σχόλασα. Σε πήρα να σε καθησυχάσω και να σου πω ότι έρχομαι σπίτι σου να σε πάρω. Δώσε μου όμως τη διεύθυνση!

Την άκουσα να γελάει. Την άλλη φορά που δεν είχα τη διεύθυνσή της ένιωθα τόσο χαζός. Τουλάχιστον έχω μάθει να σκέφτομαι σιγά-σιγά.

- Ωραία αγάπη μου. Ξεκινάω τώρα. Υπολογίζω σε κανένα τέταρτο να είμαι εκεί. Εσύ όμως πρόσεχε εντάξει; Μην ανοίγεις σε κανέναν.

- Εντάξει Ρόναν. Μην ανησυχείς. Θα σε περιμένω!

Αφού μου είπε πού μένει, μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα για το σπίτι της.

Πριν παρκάρω το αμάξι, έριξα μια ματιά τριγύρω μήπως υπήρχαν τσιράκια του πατέρα μου. Έψαχνα για ύποπτες κινήσεις.

Ελπίζω να τον φόβισα αρκετά ώστε να τους ειδοποίησε να φύγουν.

Δεν είδα τίποτα το ύποπτο.
Όταν μπήκα στην οικοδομή, πήρα τηλέφωνο τη Σύλβια για να μου ανοίξει.

Τελικά άνοιξε κι αφού με τράβηξε μέσα έπεσε αμέσως στην αγκαλιά μου.

Την έσφιξα κι εγώ πάνω μου.

- Έφυγες χωρίς να με χαιρετήσεις!

Είπε με έναν τόνο γκρίνιας.
Γέλασα από μέσα μου. Πού να 'ξερε ότι τη χαιρέτησα και τη φίλησα κιόλας μόνο που αυτή κοιμόταν σαν άγγελος.

- Σου άφησα όμως σημείωμα αυτή τη φορά.

Είπα μέσα στα μαλλιά της.

- Τί να το κάνω; Δεν μου έγραψες ερωτόλογα, μόνο ένα "Σ' αγαπώ" στο τέλος... Περισσότερο άγχος είχα που το διάβασα.

- Παραπονιάρα μου αφού έπρεπε να ταχτοποιήσω το θέμα για να είμαστε ασφαλείς.

- Και; Το ταχτοποίησες τελικά; Τί έγινε;

Ρώτησε και απομακρύνθηκε απ' την αγκαλιά μου για να με κοιτάξει υψώνοντας το κεφάλι της, καθώς την περνούσα ένα κεφάλι.

- Γιατί ρωτάς; Αμφιβάλλεις; Φυσικά και τα κατάφερα! Έχω την ομολογία του πατέρα μου για ό,τι μου είπες ότι σου έκανε!

Είπα μ' ένα θριαμβευτικό χαμόγελο.

Με κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα.