CrossXRoads (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 25

⚠️

Σύλβια

Αφού φάγαμε κάτι γρήγορο, ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε έξω. Ο Ρόναν οδηγούσε το αυτοκίνητό του το οποίο έβλεπα παρεμπιπτόντως για πρώτη φορά γιατί ποτέ δεν τον έχω δει ως τώρα να το οδηγεί. Σήμερα είναι η πρώτη φορά!

- Γιατί δεν βγήκαμε τις προάλλες με το αυτοκίνητό σου εφόσον είχες;

Ρώτησα ξαφνιασμένη.

- Εσύ πας στο φούρνο με αυτοκίνητο;

Με ρώτησε με έναν ειρωνικό τόνο.

- Δε σου μίλησα για φούρνο, αλλά...

- Εκεί που βγήκαμε τις προάλλες και για ποτό και για φαγητό, ήταν πιο κοντά από τον φούρνο όπου παίρνω καθημερινά ψωμί και πάω με τα πόδια!

Μου είπε. Κοίτα που μας βγήκε ο Ρόναν σε οικολογική συσκευασία.

- Δηλαδή στα ψώνια πας με τα πόδια;

- Φυσικά.

- Τώρα όμως που πάμε για ψώνια παίρνεις αυτοκίνητο.

Είπα χαρούμενη που βρήκα κάτι να τον αποστομώσω.

Γύρισε και με κοίταξε με βλέμμα απηυδισμού.

- Ναι, πάμε να αγοράσουμε τηλεόραση από κατάστημα με ηλεκτρονικές συσκευές που είναι χιλιόμετρα μακριά. Ακόμα κι αν είσαι μαραθωνοδρόμος- που δεν το νομίζω, αποκλείεται να μπορείς να κουβαλάς μια τηλεόραση περπατώντας χιλιόμετρα ώσπου να φτάσεις σπίτι.

Πάντα έπρεπε να έχει τον τελευταίο λόγο να πάρει.

- Και γιατί να την κουβαλάω εγώ;

Είπα.

- Αν πιστεύεις ότι μπορώ να την κουβαλάω τόσα χιλιόμετρα μόνος, είσαι γελασμένη. Μπορεί να γυμνάζομαι καθημερινά αλλά πίστεψέ με, μετά από μερικά μέτρα, το βάρος θα φαντάζει διπλάσιο...Και δεν εννοούσα ότι θα την κουβαλούσες μόνη σου, αλλά θα τη κουβαλούσαμε μαζί.

Δεν είχε νόημα να το συνεχίσω. Έτσι παράτησα την κουβέντα.

Συνεχίσαμε τη διαδρομή σε ήσυχο κλίμα. Εγώ κοιτούσα έξω απ' το παράθυρο κι ο Ρόναν οδηγούσε αμίλητος. Έριχνα πού και πού ματιές πάνω του αλλά ήταν αφοσιωμένος στο δρόμο. Δεν μπορούσα παρά να παρατηρήσω το οδήγημά του. Πίστευα λόγω χαρακτήρα και αγοραφοβίας, να οδηγά σιγανά, να είναι διστακτικός, να δίνει την προτεραιότητά του σε άλλους από ευγένεια, μα έμεινα εντυπωσιασμένη. Εξέπεμπε μια αυτοπεποίθηση, το οδήγημά του ήταν πολύ προσεκτικό, με απαλές, ήρεμες και ακριβείς κινήσεις. Στον ίσιο δρόμο γκάζωνε λίγο παραπάνω κι έκανε ακόμα και προσπεράσεις, κάτι που μ' άφηνε έκπληκτη και μ' έκανε να τον θαυμάζω. Κοίτα που θα μας βγει και Σουμάχερ!