CrossXRoads (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 36

Σύλβια

Είδα από το ματάκι της πόρτας μου εκείνον που θα έπρεπε να είναι στου Ρόναν.

Τί δουλειά είχε στο σπίτι μου ο πατέρας του;

Έμοιαζε με θρίλερ.
Πού ήξερε πού μένω; Μας πήρε από πίσω με το αυτοκίνητο και δεν τον καταλάβαμε; Περίμενε έξω από το σπίτι  του γιου του; Ο Ρόναν είχε δίκιο. Δεν το άφησε έτσι. Έσπευσε να ζητήσει λογικά εξηγήσεις για τη συμπεριφορά του γιου του. Μετά όμως με είδε που έφυγα από το σπίτι και με πήρε από πίσω! Σίγουρα κάτι τέτοιο θα έγινε!

Τύλιξα το σώμα μου με τα χέρια μου αναζητώντας μάταια μια παρηγοριά.

Ξαναχτύπησε πιο δυνατά με την μπουνιά του.

- Το ξέρω ότι είσαι μέσα! Άνοιξέ μου!

Έκανα βήματα προς τα πίσω.
Όχι.

- Ήρθα να σου πω δυο λογάκια!

Είπε επιμένοντας και φωνάζοντας.

- Όχι! Φύγε! Τί θες εδώ έξω απ' το σπίτι μου;

Φώναξα κι εγώ από μέσα, με έκδηλη την ταραχή και τον τρόμο στην ασταθή φωνή μου.

- Άνοιξε για να μιλήσουμε!

Επέμενε.

- Δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Να φύγεις. Δεν σε θέλω εδώ! Άφησέ με ήσυχη γιατί αλλιώς θα καλέσω την αστυνομία!

Άρχισε να γελάει κι ένιωσα ακόμα μεγαλύτερο φόβο.

- Πολύ καλά λοιπόν, τότε ό,τι έχω να πω, θα το πω από εδώ αφού είσαι τόσο αγενής, αλλά τί περίμενα από γυναίκες σαν και σένα;

Ένιωσα το αίμα μου να χτυπάει κόκκινο. Ο Ρόναν είχε δίκιο για τον πατέρα του. Ήταν ανεκδιήγητος.

- Άκουσέ με καλά μικρό πορνίδιο της συμφοράς και βαλ' το καλά στο μυαλό σου. Μείνε μακριά από το γιο μου, αλλιώς θα το μετανιώσεις πολύ πικρά! Σας είδα μαζί στο εστιατόριο. Δεν ξέρω τί παραμύθια του πούλησες και τον έκανες σκυλάκι σου, αλλά μείνε μακριά του γιατί αλλιώς...

- Αλλιώς τί; Τί θα μου κάνεις; Να ξέρεις ότι δεν σε φοβάμαι. Κι επιτέλους παράτα ήσυχο τον Ρόναν! Για τω Θεώ είναι 28 χρονών! Είναι ενήλικος κι ελεύθερος να κάνει τις δικές του επιλογές! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να τον ελέγχεις!

- ΣΚΑΣΕ ΤΣΟΛΙ! ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!

Ούρλιαξε εκτός εαυτού! Ο Ρόναν είχε δίκιο. Ήταν πολύ τρομακτικός. Σχεδόν τινάχτηκα από την απότομη κραυγή του, πιάνοντας την καρδιά μου. Θεέ μου πώς τον υπέμενε τόσα χρόνια ο γλυκός μου;