ep34

2.7K 335 18
                                    

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအလန္႔တၾကားနဲ႔လက္ကိုေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္သည္။
ေရွ႕ကိုသြားေနတဲ့ခ်န္းေယာလ္ကလွည့္ၾကည့္လာကာမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕
သြားသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလက္ကိုျပန္ယူလိုက္ၿပီးေအးေအးလူလူေျပာ
လိုက္သည္။

" ျပႆနာမရွာစမ္းနဲ႔ "

" ခင္ဗ်ား! "

ခ်န္းေယာလ္ကအနည္းငယ္အံ့ဩသြားၿပီးမွ ထပ္မေျပာလာခဲ့ေတာ့။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းသည္လည္းဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့။ ခ်န္းေယာလ္
လက္ထပ္ဖို႔ေျပာလာေတာ့သူအမွန္တစ္ကယ္လန္႔သြားတာ။ သူအဆင့္
သင့္မျဖစ္ေသးတာထက္ပိုအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာ။ အခုခ်ိန္သာ
ဖြင့္ေျပာၿပီးတန္းလက္ထပ္ဖို႔လုပ္တာကအရမ္းမ်က္ႏွာေျပာင္လြန္းသြားၿပီ
သူ႕အတြက္။

ခ်န္းေယာလ္ကေဘးခံုတစ္ခုတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

" စိတ္ဆိုးသြားတာလား "

ျပန္မေျဖလာခဲ့။ ေသခ်ာေပါက္စိတ္ပ်က္သြားမွာေပါ့။

" ငါေျပာခ်င္တာက ဒါက အခြင့္အခါမသင့္ေသးလို႔ပါ "

" ဘယ္ခ်ိန္လဲ "

" ....... "

" ဘယ္ခ်ိန္မွအခြင့္အခါသင့္မွာလဲ ဘယ္အခ်ိန္လဲ "

" ....... "

" က်စ္ သတၱိမရိွဘူးမလား ရင္မဆိုင္ခ်င္ဘူးမလား "

" မင္းတိုးတိုးေျပာလို႔ရမလား "

ခန္းမထဲမွာလူေတြက်န္ေနေသး၍သူဟန္႔လိုက္သည္။
ခ်န္းေယာလ္ေဒါသပိုႀကီးလာမွန္းသူမသိလိုက္ဘူး။

" ေတာက္စ္.... ေစာက္ေရးမပါတာ ခင္ဗ်ားဘာေတြေၾကာက္ေနတာလဲ
ခင္ဗ်ားမေျပာရဲတာကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္ ခင္ဗ်ားမလုပ္ရဲတာကြၽန္ေတာ္လုပ္မယ္ ခင္ဗ်ားရင္မဆိုင္ရဲတာကြၽန္ေတာ္ရင္ဆိုင္မယ္ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ္ကိုျပႆနာရွာမယ္လို႔ထင္ေနရတာလဲ အဲ့ေလာက္ေတာင္
အားကိုးခ်င္စရာမေကာင္းဘူးလားငါက ဟမ္ မင္းအျမင္မွာငါကဘာမွေတာင္မဟုတ္ဘူးလား "

ခ်န္းေယာလ္စိတ္ဆိုးၿပီးေနာက္ဆံုးအသံကေတာ္ေတာ္က်ယ္တာမို႔
ခန္းမထဲကလူေတြကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လာၾကသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလည္းဘာလုပ္ရမယ္မသိေတာ့။ သူဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ခင္
မွာဘဲ အနားသို႔ခ်န္းေယာလ္အေမတို႔ေရာက္လာၾကသည္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းမသိလိုက္ခင္မွာဘဲအေနာက္သို႔ယို႔လိုက္မိသည္။

Yours [✓]Where stories live. Discover now