"မင္းငါ့ကိုဘယ္ထိေခၚသြားမလို႔လဲ "
မေျဖ။ ကားကိုသာဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းႏွင္ေနသည္။
ဘယ္ကိုသြားခ်င္မွန္းမသိေတာ္ေတာ္ႏွင့္မေရာက္ႏိုင္။
အိမ္ကေနထြက္လာခဲ့တာအခုေလာက္ဆိုခန္႔မွန္းေျခနာရီဝက္ေလာက္
ရိွေလာက္ၿပီ။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းကပံုမွန္စကားမေျပာခ်င္သူဆိုေတာ့
ထပ္မေမးမိ။ လမ္းေပၚကျဖတ္သြားျဖတ္လာကားေတြကိုသာ
ေငးေမာရင္း တိတ္တဆိတ္လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
"ေရာက္ၿပီ ဆင္းရေအာင္ "
"ဘယ္ေနရာလဲဒါက "
"ဘူဆန္"
"ဘူဆန္? မျဖစ္ဘူး ျပန္မယ္ ျပန္ရမယ္
ေဒၚေလးစိတ္ပူေနလိမ့္မယ္ "
"မျပန္ပါဘူး လာ လိုက္ခဲ့ "
"မဟုတ္ဘူး အက်ဳိးအေၾကာင္းမေျပာဘဲနဲ႔ထြက္လာခဲ့တာ
ေဒၚေလးစိတ္ဆိုးေနလိမ့္မယ္ ျပန္ရေအာင္ပါ "
"မျပန္ဘူး တိတ္တိတ္ေနေတာ့ ျပန္ခ်င္လို႔လာတာမဟုတ္ဘူး "
"ဒါဆိုလဲ မင္းတစ္ေယာက္ထဲသြားေလ ဘာလို႔ငါ့ကိုေခၚလာလဲ "
ခ်န္းေယာလ္ကစိတ္မရွည္ေတာ့သလိုေအာ္ေတာ့ သူလဲတန္ျပန္ေအာ္မိသည္။
ခ်န္းေယာလ္ကကြၽတ္စုတ္သပ္ကာ သူ႕လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲေခၚသြားသည္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလဲမ႐ုန္းခ်င္ေတာ့ ေတာ္ၾကာသူ႕တစ္ေယာက္တည္းျပန္လႊတ္
လိုက္ရင္ သူမျပန္တတ္။ ဒါေၾကာင့္ သူလုပ္ခ်င္တာကိုသာျမန္ျမန္လုပ္ၿပီး
အျမန္ျပန္ဖို႔ဆုေတာင္းမိသည္။
ဘူဆန္တြင္ရိွေသာအထင္ကရစားေသာက္ဆိုင္ႀကီး တစ္ဆိုင္အတြင္းသို႔
ေခၚသြားၿပီး သူကေကာင္တာကလူတစ္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာေနၿပီး
တစ္ခုခုကိုသေဘာတူေခါင္းၿငိမ့္ကာ အထဲဘက္သို႔လမ္းၫႊန္ျပသည္။
အတြင္းဘက္စားေသာက္ခန္းမ်ားသည္ တစ္ဝိုင္းႏွင့္တစ္ဝိုင္းလွမ္းျမင္ရန္
အေတာ္ေဝးလွသည္။ လူရွင္းၿပီးေထာင့္က်ေသာဝိုင္းတြင္ေနရာယူလိုက္ၿပီး
မီႏူးစာအုပ္ကိုလွန္ေလာေနသည္။
"ဘာစားမလဲ ဘတ္ခ္ "
"ဘာမွမစားခ်င္ဘူး "
"ဒီဆိုင္ကဂဏန္းဟင္းရည္ေကာင္းတယ္ "
YOU ARE READING
Yours [✓]
Romanceစူပါမန်းလည်း မဖြစ်ချင်ဘူး ပါဝါရိန်းဂျားလည်း မဖြစ်ချင်ဘူး ကမ္ဘာကြီးကိုလည်း မကယ်တင်ချင်ဘူး မင်းရဲ့ကောင်လေးပဲ ဖြစ်ချင်တယ် မင်းရဲ့...... ( Chanyeol x Baekhyun )
![Yours [✓]](https://img.wattpad.com/cover/239889976-64-k591972.jpg)