ep2

3.3K 410 4
                                    

"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ "

နံနက္7နာရီခြဲေနၿပီမို႔ မနက္စာစားဖို႔မဆင္းခဲ့ေသးတဲ့
ဧည့္သည္ေၾကာင့္ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုႏိုးဖို႔ ေဒၚေလးကလႊတ္လိုက္သည္။
မဟုတ္ရင္လဲေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ
မတံု႔ျပန္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္သာဖြင့္ဝင္လိုက္သည္။ ထင္သည့္အတိုင္း
ခုတင္ေပၚတင္ေမွာက္ယက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ သူ႕လက္ျပင္ေက်ာေနရာ
နားကိုတို႔ထိကာ လႈပ္ႏိုးလိုက္သည္။ တုတ္တုတ္မလႈပ္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းသူ႕ကိုေမွာက္အိပ္ေနရာမွေနလွန္တြန္းလိုက္ေတာ့
အရိွန္မ်ားၿပီး သူပါထပ္ၾကသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ထဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္
ကံမေကာင္းစြာ အိပ္ေနတဲ့သူရဲ႕မ်က္လံုးတို႔ပြင့္လာတာျမင္လိုက္သည္။

အခ်ိန္အနည္းငယ္အထိအၾကည့္ခ်င္းစံုသြားၿပီးေတာ့ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း
မ်က္လႊာခ်ကာ ထဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္ သူ႕ခါးေပၚမွလက္တစ္စံုက
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖိထားခ်င္းခံရသည္။

"လႊတ္ေပးေစခ်င္လား "

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးေငးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

"ကိုကိုလို႔ေခၚ"

"......."

"ၾကည့္စမ္း နားရြက္ေတြရဲလာၿပီ ရွက္သြားတာလား
မင္းကစကားတာမေျပာတာရွက္ေတာ့ရွက္တတ္သား "

သူေျပာမွပိုရွက္သြားရၿပီး သူ႕လက္ထဲမွ အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္သည္။

"လႊတ္ေစခ်င္ရင္ တစ္ခုခုေျပာေလ မင္းမေျပာတတ္တာမွမဟုတ္တာ
ႀကိဳးစားၾကည့္ ပါးစပ္အရင္ဟ "

"......."

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအၾကပ္႐ိုက္သြားၿပီး အတင္း႐ုန္းကန္ေတာ့သည္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုယ္တစ္ပိုင္းလံုးက ဒီလူရဲ႕ကိုယ္ေပၚေရာက္ေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုန္းရင္းမထိသင့္တဲ့အရာႏွစ္ခုခ်င္း ပြတ္တိုက္မိကုန္သည္။

"အတင္းမ႐ုန္းနဲ႔ေတာ့ နံနက္ခင္းပိုင္းဟာယာက်္ားေလးေတြရဲ႕လိင္စိတ္အထဆံုး
အခ်ိန္ဘဲတဲ့ ငါ့ဟာႏိုးလာလိမ့္မယ္ "

သူ႕စကားကိုနားလည္ဖို႔ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာဘဲ ခ်န္းေယာလ္က
သူ႕ကိုလႊတ္ေပးလာသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအျမန္ထလိုက္သည္။

Yours [✓]Where stories live. Discover now