"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ "
နံနက္7နာရီခြဲေနၿပီမို႔ မနက္စာစားဖို႔မဆင္းခဲ့ေသးတဲ့
ဧည့္သည္ေၾကာင့္ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုႏိုးဖို႔ ေဒၚေလးကလႊတ္လိုက္သည္။
မဟုတ္ရင္လဲေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ
မတံု႔ျပန္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္သာဖြင့္ဝင္လိုက္သည္။ ထင္သည့္အတိုင္း
ခုတင္ေပၚတင္ေမွာက္ယက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ သူ႕လက္ျပင္ေက်ာေနရာ
နားကိုတို႔ထိကာ လႈပ္ႏိုးလိုက္သည္။ တုတ္တုတ္မလႈပ္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းသူ႕ကိုေမွာက္အိပ္ေနရာမွေနလွန္တြန္းလိုက္ေတာ့
အရိွန္မ်ားၿပီး သူပါထပ္ၾကသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ထဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္
ကံမေကာင္းစြာ အိပ္ေနတဲ့သူရဲ႕မ်က္လံုးတို႔ပြင့္လာတာျမင္လိုက္သည္။အခ်ိန္အနည္းငယ္အထိအၾကည့္ခ်င္းစံုသြားၿပီးေတာ့ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း
မ်က္လႊာခ်ကာ ထဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္ သူ႕ခါးေပၚမွလက္တစ္စံုက
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖိထားခ်င္းခံရသည္။"လႊတ္ေပးေစခ်င္လား "
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးေငးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ကိုကိုလို႔ေခၚ"
"......."
"ၾကည့္စမ္း နားရြက္ေတြရဲလာၿပီ ရွက္သြားတာလား
မင္းကစကားတာမေျပာတာရွက္ေတာ့ရွက္တတ္သား "သူေျပာမွပိုရွက္သြားရၿပီး သူ႕လက္ထဲမွ အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္သည္။
"လႊတ္ေစခ်င္ရင္ တစ္ခုခုေျပာေလ မင္းမေျပာတတ္တာမွမဟုတ္တာ
ႀကိဳးစားၾကည့္ ပါးစပ္အရင္ဟ ""......."
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအၾကပ္႐ိုက္သြားၿပီး အတင္း႐ုန္းကန္ေတာ့သည္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုယ္တစ္ပိုင္းလံုးက ဒီလူရဲ႕ကိုယ္ေပၚေရာက္ေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုန္းရင္းမထိသင့္တဲ့အရာႏွစ္ခုခ်င္း ပြတ္တိုက္မိကုန္သည္။"အတင္းမ႐ုန္းနဲ႔ေတာ့ နံနက္ခင္းပိုင္းဟာယာက်္ားေလးေတြရဲ႕လိင္စိတ္အထဆံုး
အခ်ိန္ဘဲတဲ့ ငါ့ဟာႏိုးလာလိမ့္မယ္ "သူ႕စကားကိုနားလည္ဖို႔ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာဘဲ ခ်န္းေယာလ္က
သူ႕ကိုလႊတ္ေပးလာသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအျမန္ထလိုက္သည္။
YOU ARE READING
Yours [✓]
Romanceစူပါမန်းလည်း မဖြစ်ချင်ဘူး ပါဝါရိန်းဂျားလည်း မဖြစ်ချင်ဘူး ကမ္ဘာကြီးကိုလည်း မကယ်တင်ချင်ဘူး မင်းရဲ့ကောင်လေးပဲ ဖြစ်ချင်တယ် မင်းရဲ့...... ( Chanyeol x Baekhyun )