MİRROR (Jeonglix)(bitti)

6

17 Eylül 2007

"jeongin hyung~"

Aynanın karşısında oturmuş seslenirken gördüğü sima ile gülümsedi ve aynaya daha çok yaklaştı. Gözlerindeki pırıltılar ile jeongine hayranlıkla bakıyordu.

"ne var veled?"

"ben veled değilim benim bir ismim var."

"ne var felix?"

Felix gülümsemiş ve büyülenmiş gözlerle aynaya bakmaya devam etmişti. Yanakları heyecandan kızarmış ve gözleri daha da açılabilecekmiş gibi büyümüştü.

"ben de büyüyünce senin gibi yakışıklı olmak istiyorum!"

"hıh kimse benim kadar yakışıklı olamaz. Sen kendini ne zannettin"

"hiçte bile ben büyüyünce çok yakışıklı olacağım annem sürekli öyle diyor."

"yalan söylemiş o zaman annen"

Felix'in gözleri doldu ve koşarak annesinin yanına gitti koşarken birkaçkez düşmüştü ama umrumda olmadan annesine koşmaya devam etmiş ve annesinin kucağında ağlamaya başlamıştı. Annesi endişeyle felixe bakmış ve sıkıca ona satılmıştı.

"ne oldu oğlum."

"ben artık jeongini istemiyorum."

"neden?"

"bana çirkin olduğumu söyledi. Onu istemiyorum aynayı odamdan alın"

"bunu istediğine emin misin?"

"evet!"

"tamam akşam baban gelince hallederiz ama şimdilik kalmak zorunda."

"teşşekür ederim"

Felix burnunu çekip sıkıca sarıldı annesine yanağına da bir öpücük kondurdu. Akşam babası gelip aynayı kaldırana kadar odasına girmeyi düşünmüyordu.

Derince bir iç çekti ve oturma odasına gitti, koltuğun üstünde kıvrılmış uyuyan kedisini görünce gülümsedi. Pofuduk kedinin yumuşak tüylerini okşamaya başladı, kedi koltuktan kalktı ve felix'in dizlerine yattı.

"beni neden sevmiyor? Ben kötü biri değilim ki. Yoksa ben kötü biri miyim?"

Kedisi felix'in eline başını sürtünce gülümsemiş ve biraz daha kediyle oyalandıktan sonra annesinin yanına gitmişti.

"anne ben vazgeçtim, aynayı odamdan çıkartmayın"

____________

Umarım beğenirsiniz ~

ⓎⓄⓇⓊⓂ ⓋⒺ ⓋⓄⓉⒺ ⓋⒺⓇⓂⒺⓎⒾ ⓁⓊⓉⒻⒺⓃ ⓊⓃⓊⓉⓂⒶⓎⒾⓃ