MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

continuation

**ZACK'S POV**

"Good morning Daddy" nakangiting bati sa akin ni Zef habang nag lalakad palapit sa akin, Bakas Ang lungkot sa Mata nya pero sinusubukan nya Yung tabunan ng ngiti

"Good morning princess... Who's with you? " I greeted back as I kiss her in her forehead Ng tuluyan na itong makalapit sa akin

Andito parin kase ako sa hospital at mamaya pa ako madi-discharged dahil Hindi pumayag si Ezra na lumabas ako kahapong hapon after naming mag usap

"I'm with momy Ezra, chabi (Sabi) nya Mauna na daw ako here Cha (sa) room mo po" sagot nito sa akin at umupo sa gilid Ng Kama ko, nakatitig Ito sa may dibdib ko Kung saan may benda Ang sugat ko Kaya agad Kong Inayos Ang suot Kong hospital gown

"Daddy... ayoch (ayos) ka Lang po ba?" Malungkot na tanong nito, I just sighed at marahan syang kinalong

"Of course sweetie... Daddy is fine, wag ka na malungkot ok? Papangit ka nyan" I said then pinch her cheeks, Wala Naman syang naging reaction duon at Parang mas naging malungkot Lang ito

Then not that long nag simula na syang umiyak sa harap ko, naawa ako sa kanya pero I know na Wala akong magagawa dun, she's too young to feel stress like this pero Hindi ko Rin sya masisi dahil nag aalala Lang sya

" Shhh shhh... Stop crying baby, it's ok, magiging ayos din Ang lahat" pag papatahan ko dto then dinala sya sa mga bisig ko to hold her

Poor thing... Hindi nya dapat to nararanasan tulad Ng ibang Bata na malayang nakakapag laro sa labas And just enjoying themselves pero Hindi nya Yun magawa dahil asa panganib din Ang buhay nya dahil Hindi ordinaryong tao Ang ama nya...

Kahit Hindi Naman kase nya sabihin sa amin Alam Kong naiinggit sya sa ibang Bata na nakakapag laro sa labas Ng walang mga bantay, Alam Kong sa likod Ng mga ngiti nya ay patago syang nalulungkot dahil she can't enjoy her childhood days tulad Ng iba

At Alam ko ding kahit na nakukuha nya ang lahat Ng gusto nya ay Alam Kong Hindi parin iyun sapat dahil Hindi nun kayang palitan ang sayang she's missing kung ordinaryong Bata Lang din sya tulad Ng iba

She's so lonely kahit Hindi nya aminin yun...

" Shhh... Tahan na..." Pag papatahan ko pa dto dahil Hindi parin Ito tumitigil sa kakaiyak, pero kahit papaano ay humina na iyun

"Chi (si) momy Bri. daddy... H-hindi pa Cha (sya) nagigiching (nagigising) like you, m-marami rin po chang (syang) mga B-ban-day-jes... (bandages) like the one you have in your choulder (shoulder) Nakita ko Po Cha (sya) earlier" umiiyak na sumbong nito sa akin, nakaramdam Naman ako Ng pagkabara sa lalamunan ko

Hindi na dapat nya Yun nakita, of course Talagang iiyak sya dahil naguguluhan pa Ito, damn it! She's too young to understand everything that's happening

" Shhh don't worry momy Briar would wake up soon Kaya dapat maging strong ka, for sure papagalitan ka ni momy bri mo pag nakita ka nyang umiiyak" I said and even try to cheer her up

" Can I play w-with momy B-briar when che (she) w-wake up?" Inosenteng tanong nito at pilit na pinupunasan Ang mga luha nya sa mata, I just give her my faint smile

I don't even have some assurance Kung magigising pa sya...

"Of course, Kaya wag ka na umiyak ok? Hayaan mo pag nagising momy Briar mo mag tra-travel tayong lahat like you wanted too" i said as I help her to wipe away her tears

She much likely resemble him...

"Promiche? (Promise)" tanong nito at tuluyan nang tumahan, medyo na excite din Ito sa sinabi ko Kaya tumango nalang ako sa kanya as a response na ikinangiti ulit nya