DİLHUN (GAY)

9-Bedbin

Bedbin: Her şeye kötü tarafından bakan, karamsar, kötümser.

Ay sonundaaaaa, çok şükürrrrr.

Darısı Ferfecir'in başına...

Bir şükür duanızı alırım.

Bakar körün hatalarını zaten siz şey yaparsınız. Öptüm 🌈

Happy pride month🌈🌈🌈

Yine aynı odadaydım. Her zamanki rutinlerimi uygulayıp cama bakan koltuğa oturmuştum. Seans sırasında gökyüzünü izlemek beni rahatlatıyordu.

Derin bir nefes alıp "Biliyor musunuz, bu seansa hiç gelmek istemiyordum. Hatta gelmemek için olay bile çıkardım." dedim.

Mert bey "Beni görmeyi bu kadar mı istemiyorsun?" diye sordu.

"Hayır, sizi görmeyi çok istiyorum ama bu ve bundan sonraki seanslarımız hatırlamak istemediğim anıları hatırlatacağını biliyorum. Bu yüzden kaçmak istedim ama başaramadım." dedim.

Küçük(!) bir Sevgi engeline takılmıştım. Son bir umutla Alp abiye sığındığımda, daha büyük bir tepki alınca elim kolum bağlanmıştı.

Mert bey gülümseyip "Biliyorum, şu an bu seni çok zorluyor ama güven bana daha sonra iyi ki gelmişim diyeceksin." dedi.

Sizce de bu adam çok güzel gülümsemiyor muydu?

Ne diyorum be ben!?

Kendime gelmek için kafamı iki yana sallayıp "Umarım öyle olur." diye mırıldandım.

"Başlayalım mı artık?" diye sorduğunda usulca kafamı salladım, kaçmanın bir manası yoktu sonuçta.

"Geçen hafta aile ilişkilerinden ve çocukluğundan bahsediyorduk. Yine oradan devam edelim mi?" diye sordu.

Sorduğu soruyla mükemmel(!) çocukluğumdaki bir anıya gittim.

Barın 10 yaşındayken

Aşağı mahalledeki çocuklar, ilk defa beni de oyunlarına almak için çağırmışlardı. Çok mutlu olmuştum. Onları hep görüyordum ama beni hiç oyunlarına almıyorlardı.

Neden bilmiyorum ama beni ablamdan başka kimse sevmiyordum. Galiba çok çirkindim. Ama ablam hep çok güzel olduğumu söylerdi. Peki o zaman beni neden sevmiyorlardı? Sevselerdi oyunlarına alırlardı değil mi?

Aşağı mahallede futbol oynayacaktık, hemen onlarla birlikte maç yapacağımız yere gittik.

Futbol oynamayı elbette biliyordum. Ablamın arkadaşı Cuma abi öğretmişti, okulda sürekli benimle maç yapıyordu. Hatta doğuştan yetenekli olduğumu ve efsane bir forvet olacağımı bile söylemişti.

Takımlar kurulurken en sona beni seçmişlerdi. Söylemiştim size beni sevmiyorlardı. Üzülmedim ama, sonuç olarak çağırmışlardı değil mi?

20 dakikadır oynuyorduk ve ben 2 gol atmıştım! Kimse benden böyle bir şey beklemediğinden herkes çok şaşkındı. Karşı takım bana kinle bakıyordu. Iyi ama onlar seçmemişti beni, niye bana kinle bakıyorlardı?