Dokunduğun an devrilmeyi bekleyen, kağıttan yapılmış bir ev.
Bilinç altının en karanlık dehlizinde sıranı savdığın için içinden gülmek gelmez, sadece kardeşin için gülersin belkide?
Peki bebeklerin karıştırıldığı öğrenilirse? Onca yalanın, acının ya...
Attığım 3. su balonu da özgürün tam ensesi ile buluşmuştu.
Özgür sağ, sola bakarken birşey görmediği için çantasından nerden bulduğunu bilmediğim pembe üzerinde prenses taçları olan bir havlu çıkartıp ensesini sildi.
Arkana baksana amına koyayım! Son kez yüzünde patlatayım.
Özgür hızla arkasına döndüğünde en son söylediğim cümlemi sesli söylemiş olduğumu anladım.
koca gözler ile ona bakmayı bırakıp arkamı dönüp koşmaya başladım. çok geçmeden kapşonlumdan tutulmam ile popomun üzerine düştüm.
özgür rahatça önüme eğildiğinde dudaklarını alnıma doğru yaklaştırdığında elimdeki son su balonunu alıp ayağa kalktı.
ben ona 'noluyor lan' bakışları atarken yüzümde son su balonun patlaması saniyelik oldu.
"Ulan sen nasıl bir arkadaşsın!?" hızla yerimden kalkıp arkasını dönmüş özgürün sırtına atladım.
biz didişmeye devam ederken önümüzden minik ama hızlı bir beden geçti.
Dikkatle yüzüne baktığımda gözleri ağlamaktan kızarmış bir Toprak görmeyi beklemiyordum.
Hızlıca Özgürün sırtından inip ana yola doğru koşmaya başladım.
Eğer, eğer ona yetişemezsem..
Aptal düşüncelerim ile daha hızlı koşmaya başladım.
Toprak yola girmek üzereyken ona çok yakın siyah bir araba gördüm.
Siktir.
Toprak yorulmuş olacakki durduğunda.. araba ona çok yakındı artık.
Toprak zeki bir çocuktu ama bunu hesaba katmamıştı. Ana yolun ortasında durduğunu ayrıca ona yaklaşan bir araba olduğunu yeni yeni fark ediyordu. Fark ettiğinde ise bedeni kaskatı kesilmişti. Artık sadece ablasının bağrışları ve arabanın kornası vardı kulaklarında.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yanımda değilsen ne İstanbul ne Ankara."
Vote:10 Yorum:5
Biliyorum kısa bir bölümdü ama aklımda bambaşka fikirler var. Yani ne bileyim maymun iştahlı gibi o hikayeden bu konuya atlıyorum aq.
Ama emin olun bir sonraki bölüm daha uzun olacak. Okuduğunuz için tşk. (Kesinlikle 'Teşekkür ederim" yazmaya üşenmedim.)
