yedi

726 61 32
                                    

Yaşıyorum arkadaşlar merak etmeyin!

Bölüm Vote Sınırı:20
Yorum:15

Güneşten:

Az kalsın Toprağa çarpacak aile ile tip tip bakışıyorduk.

Doktor elinde kız ile benden aldığı kan örnekleri ile gelince kucağımda hala uyuyan Toprakla beraber yayıldığım koltukta dikleşmeye çalıştım.

Çalıştım diyorum.

Doktor boğazını temizleyip dikkatlerin onda olmasını sağladı.

"Sonuçlara göre Lina Güneş Demir  Kerem Asarın  kızı Özge Asar ise Salih Demirin ."

Ailedeki hiçkimseye benzemiyorduk. Belki akrabalara benzeriz demiştim. Fakat bizden nefret eden akrabalar ile tanışınca..

Onlarda bize benzemiyorlardı.

Ufaktan ufaktan kıpırdanmaya başlayan kucağımdaki ufak şey ile ayağa kalktım.

Artık öğrenmiştim Toprakta Asar ailesinin oğluydu.

'üvey ailem' mutluluk nidaları dökülüyorlardı. Benden, bizden kurtuldukları, gerçek kızlarını buldukları için.

Tabiki biliyorlardı.

Ben Toprağı onların yanına bırakmazdım. Elimde Toprak ve benim DNA testi sonuçlarımız vardı. Zamanı gelince onlara gösterecektim.

İlk öğrenmem gereken birşey vardı.

*Her dakika yeni birine aşık olan Yazarınızdan*

Asar ailesinin bakışları Güneş ve kucağındaki çocuğa kaymıştı.

Gerçek kızları karşılarındaydı fakat onlara bakmıyordu bile kucağındaki minik bedene bakıyordu.

Üvey kızları mutlu bir şekilde gerçek ailesine sarılıyordu.

Sonunda gidiyordu Asar ailesinden!

'Zaten Asarlardan sıkılmıştım. Umarım bu aile zengindir!' Diye içinden geçirdi Özge.

Özge, Asar ailesi ile anlaşamazdı.

Onlara çok pislik yapmıştı fakat son yaptığı şey yüzünden evde Asar ailesinin sadece 2 oğlu kalmıştı.

Efdal ve Efe.

💨

Bu karmaşanın ortasında hala kucağımda uyuyan kardesimi uyandırmamaya çalışarak odadan çıktım.

Hastanenin bahçesine çıktığımde gördüğüm İlk boş banka oturdum.

Daha yaşadığım hüzünü bile doğru düzgün yaşayamadan kısık bir ağlama sesi kulaklarıma doldu.

"Neden ağlıyorsun?"

Yanımızdan gelen ses ile bakışlarım o tarafa çevrildi.

Küçük bir kız çocuğunun yanında kızdan 3,4 yaş büyük bir çocuk diz çökmüş ona bu soruyu soruyordu.

O bendim.

Sarı uzun saçları ile oldukça tatlı ve kemikleri görünecek kadar zayıf bir kızdı.

O bendim galiba.

Önümdeki çocuk kimdi ki?

Kolumdan dürtülmem ile kaşlarımı çattım.

Anı bozmasına amk.

Dağılan dikkatim ile başımı sağa sola sallayıp kendime geldim. Yanımda bir kız çocuğu ve önünde diz çökmüş çocuk falan yoktu.

Allah'ım deliriyorum galiba. Şükür!

BEN UNUTMUSUM HİKAYEYİ TASLAKTAN ATİYORUM VALLA OZUR DİLERİM😵

Bekleyenler İçin uzun bolum atacağim merak etmeyin! Devam edecegim galiba hikayeye🐺







Yalan/Devam EdiliyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin