Our Story ~ After the Battle

Hoofdstuk 11 ~ Bijles

~POV Luca~
Verveelt lig ik op mijn bed een beetje naar het plafond te staren. Daks is op zijn bed bezig met een verslag voor Herbology en Vince probeert zijn Potions huiswerk te maken. Na de kerstvakantie zijn we weer naar school gegaan en januari ging zo snel voorbij dat het nu alweer februari is. 'Ik ben het zo zat!' roept Vince geïrriteerd en zijn Potions boek, perkament en pen vliegen door de kamer. Het is maar goed dat hij niet met een veer maar met een balpen schrijft, want anders had de hele kamer nu onder de inkt gezeten. 'Volgens mij gaat het niet zo goed,' zeg ik met een kleine grijns en Vince stuurt me een boze blik terug. 'Moet ik je helpen met het huiswerk van Potions, Vince?' vraagt Daks die opkijkt van zijn verslag. 'Nee hoor, maar bedankt voor je aanbod,' antwoordt Vince terug en geïrriteerd raapt hij zijn spullen op. 'Helpt de bijles van Dennis niet?' vraag ik. Als het over een ander vak had gegaan, had ik hem verder lopen plagen, maar met Potions doe ik dat niet, wetend hoeveel problemen hij met dat vak heeft. 'Een soort van. Maar, Luca, weet je hoeveel lessen Potions ik tot nu toe normaal heb kunnen volgen?' zegt Vince en na even goed nagedacht te hebben, kom ik op de conclusie dat dat antwoord op twee handen te tellen is. Ik steek negen vingers op en Daks zegt: 'dat is niet echt goed.' 'Nee, Daks, dat is het inderdaad niet! Hoe moet ik goede cijfers voor dit debiele vak gaan halen als ik niet eens normaal les krijg,' zegt Vince weer geïrriteerd. Hij ploft op zijn bed en smijt zijn spullen naast zich neer. 'Als we je allemaal helpen, komt het goed, heus,' zeg ik. Wat ik zeg lijkt Vince niet te schelen, want hij staat op en loopt zonder wat te zeggen met zijn Potions boek de slaapzaal uit.

Daks geeft me een ga-achter-hem-aan blik en dat is ook wat ik doe. 'Vince, wat ga je doen?' roep ik vragend door de Common room, waardoor mensen me boos aankijken. Ik schenk geen aandacht aan ze en focus me op Vince die zich omdraait. 'Ik ga naar Dennis, want ik heb bijles,' zegt hij en hij maakt aanstalten om door te lopen. 'Mag ik mee?' vraag ik en verbaast kijkt hij me aan. 'Waarom the f*ck zou je meewillen?' 'Voor Jesse misschien,' zeg ik terug. 'Kunnen jullie gewoon je mond houden. We proberen ons te concentreren!' zegt een meisje uit het vierde jaar boos tegen ons. 'We gaan al,' zegt Vince en hij rolt vermoeid zijn ogen. 'Whatever,' mompelt het meisje en ze geeft ons nog een boze blik. Samen verlaten we de Common room om ons te verplaatsen naar die van Ravenclaw. 'Hoe kom jij hier altijd binnen?' vraag ik aan Vince als we al vijf minuten voor de ingang staan en het raadsel maar niet weten op te lossen. 'Niet. Dennis staat altijd al buiten wanneer ik aankom,' antwoordt Vince en we schieten samen in de lach. 'Hoe lang staan jullie hier al?' zegt Dennis die in de opening van de ingang verschijnt. 'Uhm, vijf minuten,' zegt Vince en hij kijkt mij aan. 'Jullie zijn echt sukkels,' zegt Dennis lachend en hij drukt een kus op Vince' lippen. 'We zijn niet voor niets in Gryffindor gesorteerd en niet in Ravenclaw, meneertje slimmerik,' zeg ik en nu begint Dennis nog harder te lachen. 'Nee, dat blijkt,' zegt hij met een grijns. 'Wat doe jij hier eigenlijk, Luca?' 'Oh, ik kom voor Jesse,' zeg ik. 'Die is in onze slaapzaal, dus daar kan je gewoon heenlopen,' antwoordt Dennis. 'Thanks, en succes,' zeg ik. 'Thanks,' zeggen ze beiden terug en dan stap ik de Ravenclaw Common room in.

Iedereen kijkt meteen op als ik binnen kom lopen. Ze blijven me nogal lang aanstaren en dan zeg ik ook: 'Staren is onbeleefd!' Meteen gaat iedereen weer verder met wat ze aan het doen zijn op één meisje na: Annabel. Ze is een zesdejaars en, laten we het zo zeggen, ze heeft het met ongeveer elke jongen uit haar jaar gedaan. Misschien ook wel met alle jongens uit het zevende jaar. Nu heeft ze haar pijlen op mij gericht en dat is iets waar ik niet zo vrolijk van word. 'Hey, Luca,' zegt Annabel flirterig. Ze staat op, waardoor je haar veel te korte rokje kan zien. 'Wat moet je van me, Annabel?' vraag ik bot. 'Ik wil jou,' zegt ze terug en ze knipoogt naar me. Mensen luisteren geïnteresseerd mee met ons gesprek en ik begin me nu al te irriteren. 'Kun je gewoon bij me uit de buurt blijven, want ik ben niet geïnteresseerd in je,' snauw ik terug. 'Oh, Annabel, probeer je weer iemand in je bed te krijgen,' zegt Jesse die de trap, die naar de jongensslaapzalen leidt, af komt lopen. Annabel geeft hem een boze blik, maar loopt wel bij me weg om vervolgens een zesdejaars vol op zijn bek te nemen. Jesse geeft me een handdruk en zegt dan: 'ik ben blij dat je er bent, gast, want die jongens begonnen me te irriteren!' 'Oh ja, ze vertelde je zeker weer leuke verhalen dat je niet met Bo, Nik, Vi en mij moet omgaan,' zeg ik lachend, terwijl we tegenover elkaar plaatsnemen op een leunstoel. 'Ja, precies dat. Ze zijn alleen maar bezig met het halen van goede cijfers en hun vervolgopleiding. Het woord 'plezier' kennen ze niet,' zegt Jesse zuchtend en hij gooit zijn been over de armleuning. 'Ik ben blij dat Daks en Joey niet zo zijn. Ze doen niet mee met onze grappen, maar kunnen er altijd om lachen,' zeg ik. 'Dat zit er bij Tijn, Kick en Rens niet in. Als Dennis en ik weer eens een prank met jullie hebben uitgehaald, beginnen ze ons altijd een preek te geven: "Jullie moeten je niet zo mee laten slepen door die vier Gryffindors en je meer focussen op je schoolwerk, anders wordt het later niks met jullie." Alsof het ons boeit wat zij vinden.'

'Laat ze lekker lullen. Misschien moeten we eens een prank op ze uithalen,' zeg ik en Jesse begint hard te lachen. 'Dat zou prachtig zijn, echt waar,' zegt hij en ook ik begin te lachen. 'Ik zal het er vanavond wel met Bo, Nikki en Vince over hebben,' zeg ik wanneer we zijn uitgelachen. 'Ik kijk er al naar uit,' zegt Jesse. Ik wil wat terugzeggen, maar de captain van het Quidditch team, Woods, komt aanlopen en zegt: 'over tien minuten in mijn slaapzaal, Paterson, ik wil wat tactieken gaan bespreken!' 'Hoezo? Dat hebben we gisteren tijdens de training ook al gedaan,' zegt Jesse verbaast terug. 'Als we de Quidditch Cup willen winnen, moeten we van Slytherin winnen en dus de perfecte tactiek hebben. Je bent er over tien minuten gewoon bij of je zit diep in de problemen, Jesse!' zegt Woods en hij kijkt Jesse heel serieus aan. Jesse steekt verdedigend zijn handen op en zegt: 'rustig joh, ik zal er zijn!' Hij krijgt geen antwoord terug, want Woods loopt alweer weg. 'Zo, die is fanatiek,' zeg ik en Jesse kijkt me hoofdschuddend aan. 'Woods is een aardige gast, maar als het over Quidditch gaat, moet je geen verkeerd woord zeggen. Hij is gebrand om te winnen en als we dat niet doen, geeft hij de rest van het team een straftraining,' zegt Jesse vermoeid. 'Is dat niet een beetje overdreven?' zeg ik met verbazing in mijn stem. 'Oh ja, zeker weten. Ik heb er ook al wat van gezegd, maar toen zette hij me bijna uit het team. De rest durft niet tegen hem in te gaan, dus we kunnen vrij weinig beginnen,' legt Jesse uit.

'Waar kunnen jullie vrij weinig tegen beginnen?' vraagt Dennis die samen met Vince bij ons is komen staan. 'Tegen Woods,' verduidelijkt Jesse. 'Die gast is niet goed snik. Flitwick zou een andere captain moeten zoeken,' zegt Dennis afkeurend. 'Hij is een zevendejaars, dus volgend jaar hebben we sowieso een andere captain,' zegt Jesse en een kleine grijns is op zijn gezicht te zien. 'Luca, zullen we maar richting onze eigen Common room gaan, want het is...bijna tien uur,' zegt Vince tegen mij en hij kijkt op zijn horloge. 'Het was gezellig, mate,' zeg ik tegen Jesse en we geven elkaar een high five. 'Zekers, moeten we vaker doen,' zegt Jesse terug en hij geeft me nog een klap op mijn schouder. Dennis en Vince zitten innig afscheid van elkaar te nemen en Jesse en ik kijken elkaar lachend aan. 'Zijn de tortelduifjes klaar?' vraag ik en beiden kijken ze op. 'Waarom moet je het moment altijd verpesten, Luca?' vraagt Dennis. 'Ik zal het niet meer doen, meneer Grant,' zeg ik plechtig en dan geef ik hem een klap op zijn schouder als afscheid. 'Tot morgen,' zeggen Vince en ik. 'Tot morgen,' zeggen Jesse en Dennis terug en dan verlaten we samen de Common room. In stilte lopen we naar onze eigen, totdat Vince me aankijkt en we samen stil blijven staan. 'Dennis heeft tegen me gezegd dat hij van me houdt,' floept Vince eruit. 'Wanneer?' vraag ik en een glimlach is rond mijn lippen te zien. 'Daarnet, in de Library. We waren klaar met Potions en waren een beetje aan het zoenen, waarna hij het tegen me zei,' zegt Vince. 'Dat is toch geweldig?! Wat heb je teruggezegd?' zeg ik. 'Natuurlijk dat ik ook van hem houd,' zegt Vince met een grote glimlach terug. Ik trek hem tegen me aan en sla mijn armen om hem heen. 'Jullie zijn zo leuk samen. Ik ben echt blij dat je iemand als Dennis gevonden hebt, Vi,' zeg ik en dan laten we elkaar weer los. 'Bedankt, Luc,' zegt Vince dankbaar en dan lopen we samen door naar de Common room.

Hey, hier is hoofdstuk 11. Ik moet eerlijk toegeven dat ik even niet meer wist dat het vandaag dinsdag was en ik moest uploaden...oeps😅. Mijn schooldag was weer geweldig: een paar uur achter mijn iPad zitten en een ak toets moeten maken. Echt een topdag, zoals jullie horen😂. Voor de mensen die mijn Grijze Jager boek ook lezen: hoofdstuk 23 tot en met 26 is alweer herschreven en 27 komt er waarschijnlijk vandaag nog aan. Ik vind het zo vervelend met herschrijven dat mensen geen melding krijgen dat ik het hoofdstuk aangepast hebben, maar ja, daar is niets aan te doen. Zaterdag een nieuw hoofdstuk, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️