Our Story ~ After the Battle

Hoofdstuk 33 ~ Zo, hebben jullie jezelf geamuseerd?

~POV Bo~
'Hoe lang nog?' vraagt Jesse en hij kijkt Nikki, Luca en mij aan. 'Nog precies vijf minuten,' antwoordt Luca die op zijn horloge kijkt. 'Jullie weten zeker dat als ik dit ding gewoon op de grond laat vallen alles helemaal donker wordt voor vijf minuten?' vraagt Jesse nog een keer voor de zekerheid. 'Ja, lieverd, het werkt echt,' zegt Nikki met een lach en ze drukt een kus op Jesse's lippen om hem gerust te stellen. 'Waarom laten jullie mij dit weer doen? Jullie zijn de experts hier,' zegt Jesse. 'Ik dacht dat jij ondertussen ook al veel ervaring had sinds je met ons bevriend bent, Paterson, of toch niet?' zeg ik grijnzend en Jesse geeft me een boze blik. 'Ik heb genoeg ervaring met pranks uithalen, maar dit spul heb ik gewoon nog nooit in mijn leven gebruikt en ik wil onze geweldige prank niet verpesten, Blackie,' zegt hij terug. 'Het komt goed, gast, gewoon dat ding laten vallen en het wordt donker,' zegt Luca geruststellend. 'Als mijn vriendje en beste vriend zegt dat het goed komt, komt het goed,' zeg ik lachend en ik druk een kus op Luca's lippen. 'Luister maar naar Bo, want wat zij zegt, is altijd waar,' zegt Luca met een knipoog en Jesse, Nik en ik beginnen te lachen.

De vijf minuten zijn heel snel om en precies op het afgesproken tijdstip laat Jesse het Instant Duistergruis op de grond vallen onder de tafel van Gryffindor. Meteen wordt het pikkedonker en beginnen mensen te gillen van de schrik. Niemand merkt door de paniek op dat de bekers verwisselt worden en bij de lerarentafel beginnen wat lichtpuntjes te komen. 'Het komt goed! Wordt kalm en ga aan je afdelingstafel zitten!' roept professor McGonagall boven al het lawaai dat er is. Het wordt iets rustiger, terwijl iedereen weer op de banken probeert te gaan zitten zonder te vallen, maar het blijft rumoerig. 'Beter zijn Dennis en Vince er nog voordat het licht wordt,' mompelt Nikki. 'Dat zal vast wel,' zegt Luca terug. De geuren die ik ruik als ik aan Amortentia ruik, zijn behoorlijk sterk. Dat wil zeggen dat de bekers succesvol verwisselt zijn, maar nu is alleen nog de vraag: hoeveel mensen gaan ervan drinken, voordat iemand erachter komt dat er Amortentia inzit? Twee lichtpuntjes zijn te zien bij de ingang van de Great Hall en Jesse begint te schreeuwen: 'Dennis, Vince, hier!' Langzaam begint het weer wat lichter te worden en we zien zo Dennis en Vince onze kant oplopen. Dennis en Vince nemen bij ons plaats en dan is het weer helemaal licht in de Great Hall.

'Iedereen blijft hier in de Great Hall en vertrekt niet, voordat dit is uitgezocht!' zegt McGonagall en nadat ze haar neus een paar keer heeft opgehaald, verlaat ze de Great Hall. Van de spanning nemen verschillende leerlingen een slok van hun drinken en ze krijgen meteen een verliefde blik in hun ogen. 'Lekker gedaan, jongens!' zeg ik en we geven elkaar een high five. 'Zullen de leerkrachten al wat doorhebben?' vraagt Dennis zich hardop af en we kijken alle zes naar de lerarentafel waar ze een heftige discussie hebben. 'Die zullen er zo wel achterkomen,' zegt Vince lachend. 'Oh God, zie hoeveel jongerejaars al een verliefde blik hebben,' zegt Nikki die haar lach probeert in te houden en een paar leerlingen aanwijst. 'Hahah, hopelijk drinken nog meer mensen van hun drinken,' zegt Luca en hij wrijft lachend in zijn handen. 'Waarschijnlijk niet,' zeg ik en ik wijs naar professor Flitwick die op een verhoging is gaan staan. 'Niemand moet meer van zijn of haar drinken drinken, want er zit Amortentia in!' roept hij met zijn piepstem. Leerlingen die net hun drinken hadden gepakt, zetten hem vlug weer op tafel en degene die al gedronken hebben, kijken met een verliefde blik naar Elize. 'Dit is echt te grappig,' zegt Jesse grijnzend. 'Klopt, ben benieuwd of ma zich normaal een weg naar buiten kan maken,' zegt Vince en we kijken naar Elize die door het gangpad loopt, maar meteen wordt omsingelt door de leerlingen die de Amortentia hebben gedronken.

We beginnen alle zes keihard te lachen en Elize's blik vindt die van ons. Gelukkig staat er een lach op haar gezicht, terwijl ze ons hoofdschuddend aankijkt. 'Alsjeblieft, jongens, ik moet professor McGonagall spreken,' zegt Elize tegen de leerlingen om haar heen, maar het heeft geen nut. Ik val haast van de bank af van het lachen, maar Luca weet me net op te vangen en trekt me weer terug. 'Jij gaat je echt nog een keer pijn doen, omdat je letterlijk op de grond valt van het lachen,' zegt hij. 'Gelukkig ben jij er om me op te vangen,' zeg ik knipogend en ik druk een kus op zijn wang. 'Zeg, professor, gaat het goed met je?' roept Dennis lachend naar Elize die nog steeds geen meter is opgeschoven. 'Het gaat hartstikke goed hoor!' roept Elize terug, terwijl ze een zesdejaars Slytherin zachtjes wegduwt die haar probeert te zoenen. Het ziet er echt super grappig uit. 'Je zou ook gewoon in een vos kunnen veranderen, ma!' roept Nikki. 'Oh ja, slim! Bedankt, lieverd!' roept Elize terug en meteen daarna verandert ze in een vos en rent ze snel weg naar de uitgang om daar weer terug te veranderen in een mens. Professor Sprout, professor Brown en professor Hooch zorgen ervoor dat alle leerlingen, die onder invloed zijn van Amortentia, naar de ziekenzaal worden gebracht waar ze kunnen blijven, totdat het is uitgewerkt, Hagrid zorgt ervoor dat niemand de Great Hall kan verlaten en Flitwick zorgt ervoor dat iedereen rustig blijft.