Our Story ~ After the Battle

Hoofdstuk 15 ~ O.W.L.s. scores

~POV Luca~
Lachend zitten we in de tuin van ons huis. Met we bedoel ik: James, Sirius, Stefan, Elize, Remus, Lily, Skye, Blaine, Bo, Vince, Nikki, Mick, Hailey, mama, papa en ik. Het is aan het einde van de vakantie en het is een hele grote kans dat vandaag de uilen komen met de boekenlijsten en onze scores van de O.W.L.s. De reden dat we lachen, is omdat James net een verhaal vertelde over iets dat in de tijd dat zij op Hogwarts zaten, was gebeurd. Het was een prank die grandioos was mislukt en uiteindelijk moesten ze er bijna een maand voor nablijven. 'En jullie, hebben jullie nog iets interessants op school meegemaakt?' vraagt James en hij kijkt Bo, Vince, Nikki en mij aan. 'Nou, voor de kerstvakantie was wel iets geniaals gebeurd, maar dat hebben we jullie nog niet verteld,' zeg ik en Vince, Nikki,  Bo en Elize beginnen al te lachen. 'Kom op, vertel! Nu zijn we nieuwsgierig,' zegt Sirius geïnteresseerd.

'We hadden met Dennis en Jesse bedacht om 's nachts in elk lokaal wat dingen aan te passen of wat dan ook om zo alle lessen in de soep te laten lopen. We vonden het nogal een goed plan en om half twee was het dan ook tijd om het plan uit te gaan voeren,' begin ik. 'Het eerste dat we gingen doen, was The Marauder's Map stelen en we hadden echt geluk, want ma had hem in haar kantoor laten liggen. Ik had hem dus tevoorschijn getoverd en er was niemand in de buurt van het Potions lokaal, dus gingen we daarheen. Fred en George hadden ons zakjes gegeven met daarin doorzichtig spul dat zou ontploffen als het met iets anders in aanraking komt. Dat hadden we dus in de ketels gesmeerd en toen besloten we om door te gaan naar het Charms lokaal,' gaat Vince verder. 'Dat was dus niet het beste idee, want toen we er bijna waren, zag Vince op de kaart dat van de ene kant professors kwamen en ook vanaf de andere kant. We waren dus ingesloten en om niet gesnapt te worden, gingen we een leeg lokaal in waar we dachten veilig te zijn. Niet dus. Alle professor kwamen precies naar het lokaal waar wij inzaten en we besloten onder een paar tafels te gaan zitten om de kans te vergroten dat we niet gesnapt zouden worden en we dus gewoon verder konden gaan met onze prank. De professors kwamen binnen en het licht ging aan en toen zagen we dat ze allemaal eten, drinken en een platenspeler bij zich hadden. Ik denk dat jullie wel kunnen raden wat das ging gebeuren...' vertelt Bo. 'Ze gingen toch niet feesten, hè?' zegt mam. 'Jawel, dat was precies wat ze gingen doen. Zo waren we twee en een half uur toeschouwers van een feest van de staf van Hogwarts. De meest bizarre roddels kwamen voorbij en het verbaasden ons dat we niet gesnapt werden. Toen ze om half vijf eindelijk allemaal weer weg waren gegaan, zijn wij weer doorgegaan met de prank,' maakt Nikki het verhaal af. Sirius en James houden het niet meer en liggen met de slappe lach bijna op de grond.

'Was jij daar niet bij dan, Elies?' vraagt Skye. 'Nee, tuurlijk niet. Ik lag lekker te slapen. Ze hadden me wel gevraagd, maar ik vond het behoorlijk ongemakkelijk om met mijn oude professors te gaan feesten,' zegt Elize lachend. 'Maar nu is de vraag natuurlijk: zijn jullie gesnapt?' vraagt papa. 'Dat je dat nog vraagt. Ze worden bijna altijd gesnapt,' zegt Hailey en zij en Mick kijken ons grijnzend aan. 'Ja, we zijn uiteindelijk gesnapt. Heel de dag leek het erop alsof we ermee weg zouden komen, totdat we rustig zaten te eten in de Great Hall. McGonagall, Flitwick, Brown, Snape en Elize kwamen onze kant oplopen en toen wisten we alweer hoe laat het was,' zeg ik. 'Volgens Mcgonagall waren wij degene die achter alle misgelopen lessen zaten. Dat probeerden we te ontkennen, maar Bo en Nik zaten al meteen te lachen en Luca kon zijn poker face niet heel lang ophouden. Ik zat Snape een beetje te treiteren, omdat er een ketel in zijn gezicht was ontploft en toen kwam Dennis aanlopen. Hij vroeg of ze het vannacht ook zo'n leuk feest vonden en jullie hadden die blikken van Mcgonagall, Flitwick, Brown en Snape moeten zien,' zegt Vince en hij giert het uit van het lachen. 'En toen?' vraagt Remus nieuwsgierig. 'Flitwick ontkende natuurlijk alles en Dennis zat ze lekker belachelijk te maken, echt zo mooi. Omdat ze ons niet wilden geloven, ging Nikki Snape citeren en die had iets gezegd over dat ze ons de rest van het jaar moesten laten nablijven, of zo. Jesse wilde er nog meer vertellen en heel de Great Hall ging uit zijn dak, maar McGonagall liet het niet zo ver komen,' zegt Bo. 'Ze zei dat het een vergissing was en dat we al die dingen nooit hadden mogen horen. En toen moest ma ons laten nablijven van Snape en dat is uiteindelijk twee weken geworden,' maakt Nikki het verhaal af.