Our Story ~ After the Battle

Hoofdstuk 38 ~ Hij gaat zichzelf zo voor lul zetten

~POV Luca~
'Kom op, Nik, doe het nou,' grijns ik fluisterend tegen het zeventienjarige meisje naast me. Ze zucht diep en kijkt me boos aan. 'Het slaat nergens op, Luc!' sist ze terug. 'Dan moet je straks een straf uitvoeren,' fluistert Bo en ze geeft mij en Vince een lachende blik als Nikki ons alle drie een middelvinger geeft. Echter doet ze toch wat wij van haar hebben gevraagd en begint ze met een spreuk haar moeders gezicht te verven. Iedereen is in stilte aan het werk en Elize zit iets te lezen, dus niemand merkt dat er wat gebeurd. Het is moeilijk om onze lach in te houden, als Elize's gezicht langzaam in een Minion verandert. Zodra het gezicht klaar is, verandert Nikki haar moeders haarkleur in een hele felle gele kleur en daarbij heeft ze geluk dat Elize's haar in een hoge paardenstaart zit. 'Goed zo?' fluistert Nikki vragend en wij knikken alle drie goedkeurend. 'Goed gedaan, zussie,' grijnst Vince fluisterend terug. Nikki rolt met haar ogen, legt haar toverstok terug op haar tafel en gaat weer verder met het werk dat we moesten doen. Wij volgen niet veel later.

De rust die er in de klas was, is er niet voor heel lang meer als steeds meer Slytherins en Gryffindors beginnen op te merken dat het gezicht en het haar van hun professor er niet helemaal meer normaal uitziet. Elize, daarentegen, heeft helemaal niks door en leest gewoon rustig verder. Het duurt niet heel lang, totdat iedereen ons aankijkt en we knipogen terug, hiermee aangevend dat ze niks moeten zeggen. Gelukkig besluit iedereen om geen spelbreker te zijn en gaat gewoon weer verder met de taak die we moeten uitvoeren tot het einde van het lesuur. Wanneer dat bereikt is, begint iedereen zijn tassen in te pakken en staat Elize op van achter haar bureau. Ze gaat ervoor staan en leunt ertegen aan en kijkt glimlachend te klas rond. 'Fijne dag nog, jongens,' zegt ze. 'U ook, professor,' zeggen we allemaal terug en veel mensen moeten aardig wat moeite doen om hun lach in te houden. Met zijn vieren lopen we het lokaal uit en krijgen dan eindelijk de slappe lach als we ver genoeg van het lokaal vandaan zijn.

'Ik voel me ergens echt schuldig, maar dit is zo grappig,' hikt Nikki en ze leunt lachend tegen de muur. Bo houdt het niet meer en bonkt een paar keer met haar hoofd tegen de muur, terwijl ze helemaal stuk gaat. 'Dit was prachtig, Nik, echt waar,' zeg ik lachend en ik sla een arm om haar heen. 'Echt, ik ga deze herinnering aan pa laten zien. Hij gaat zich helemaal dood lachen!' lacht Vince en hij veegt de tranen van zijn wangen. 'Please, laat je hem ook aan de rest van 'The Marauders' zien? Ze moeten haar dit nooit meer laten vergeten,' zegt Bo snikkend van het lachen. Ze is ondertussen al op de grond gezakt, omdat ze niet meer op haar benen kon staan. 'Tuurlijk, Bootje,' lacht Vince en hij steekt zijn hand uit om haar weer overeind te helpen. Eenmaal als ze weer staat, leunt Bo tegen me aan om niet weer om te vallen en lachend sla ik een arm om haar heen. 'Ik zou je maar gereed maken voor Herbology, lieverd, want het is nu jouw beurt,' zeg ik en Bo's gelach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Wij beginnen echter alleen maar harder te lachen. 'Oh nee, sh*t, sh*t en nog eens sh*t. Ik ga mezelf zo voor lul zetten!' zegt Bo en ze kreunt hard. 'Je hoeft alleen maar steeds je hand op te steken als Sprout vraagt of er nog vragen zijn en dan te zeggen dat je het niet snapt. Zo erg is dat niet,' lacht Nikki. 'Je kan ook straks een straf uitvoeren,' grijnst Vince en nu is Bo degene die haar middelvinger opsteekt. 'Dat zie ik als een nee,' lach ik en ook Vince en Nikki beginnen weer te lachen. 

Herbology is echt hilarisch. We hebben alle plantensoorten al behandeld voor de N.E.W.T. dus we zijn alleen nog maar aan het herhalen. Vandaag is een plantensoort aan de beurt die we al op onze O.W.L. hebben gekregen: de Mandrake. Dat is dat irritante plantje dat begint te gillen als je het uit de ene pot trekt om het in een andere pot te douwen. Stront irritante plant en je kan ook nog eens flauwvallen van zijn schreeuw als je je oorwarmers niet goed op hebt. Sprout wilt de uitleg kort houden, omdat ze weet dat wij het toch nog weten hoe en wat met een Mandrake, maar Bo besluit roet in het eten te gooien en begint, als ze de kans krijgt, vragen te stellen die zelfs peuters niet zouden stellen. Het is zoals ik al zei dus echt hilarisch, vooral omdat Sprout de vragen ook nog echt serieus begint te beantwoorden. Iedere anderen ziel in de kas heeft allang door dat Bo bezig is met een opdracht en beginnen te lachen. Ja, jongens, zelfs de Hufflepuffs doen mee. Sprout ziet dit echter als uitlachen en wordt akelig boos, waardoor Bo's wangen rood kleuren van schaamte en niemand meer durft te lachen. Doordat Bo zoveel vragen stelt, komen we er niet aan toe om ook echt fysiek met de Mandrake aan de slag te gaan