LA ORIAN ACADEMY (Season II): Moving To The Top

CHAPTER FORTY-TWO: Talking To The Moon

CHAPTER FORTY-TWO:

Talking To The Moon

Suzanne grunted when she felt something damp and cold on her forehead. She slowly opened her eyes just to see what it was. Her eyes felt stung because of her fever but she still managed to adjust her vision only to find Mark putting a towel onto her head.

"Uh, did I wake you up?" tanong agad ni Mark sa kanya. Agad namang inalis nito ang kamay n'ya sa towel kaya si Suzanne na mismo ang humawak nito. "Your mom went out to get you something to eat because it's already dinner time. I heard she made some soup for you so she asked me to look after you and damp the towel from time to time. She'll be right back. Don't worry."

Nanatili lang nakatingin si Suzanne sa kanya. Kahit wala pa itong sinabi ay alam na ni Mark na nagtataka ito kung bakit andito pa s'ya sa kwarto nito, sa bahay nito.

You asked me to stay, didn't you?

"Uh, it's still raining nonstop outside so your parents asked me to stay so..." Suzanne snorted that made Mark frown at her and ask. "What? Why are you laughing?"

Umiling naman si Suzanne at ngumiti.

"You're so weird. Is that the fever's effect on you?" tanong ni Mark sa kanya. Kinuha naman agad ni Mark ang bimpo mula sa noo ni Suzanne para ilagay ito sa maliit na batyang nilagyan nila ng maligamgam na tubig kanina. Nabalot agad ng katahimikan ang silid at naisipan na lamang ni Suzanne na pumikit na lamang.

Bigla n'yang narinig ang bahagyang tawa ni Mark kaya agad s'yang napatingin sa binata.

"Bakit bigla ka na lang natatawang mag-isa d'yan?" tanong n'ya.

"I just realized..." aniya at bahagyang natawa. "Damn, your room is so small. It's felt like it's only half of my bathroom."

Naningkit agad ang mga mata ni Suzanne. "Ah, talaga Mark? Ininsulto mo pa talaga ang kwarto ko sa harap ko? Abnormal kasi bathroom mo leche ka! Kung naliliitan ka sa kwarto ko, lumabas ka! Tsupi! Mas lalong sumasakit ulo ko sa'yo eh."

"No way! Your mom told me to stay with you so your mom has the authority to make me get out of your room."

"Kwarto ko 'to kaya may karapatan akong paalisin ka kaya tsupi!" kahit nanghihina si Suzanne ay nagawa parin n'yang hampasin ng unan si Mark ngunit natawa na lamang ang binata sa kanya. "'Di ko alam kung ano'ng superpowers meron ka at nagawa mong matunton bahay namin eh nung unang beses mo akong hinatid ay hindi ko naman sinabi sa iyo ang eksaktong lugar."

Lumingon naman si Mark sa kanya. "Sino nga ulit ako?"

"Si Mark Gosiengfiao—alam mo Mark, mukha kang tanga. Lagi mong tinatanong sa'kin 'yang pangalan mo. Para kang hindi genius na may 200IQ."

Natawa na lamang ang binata sa kanya dahilan para muli n'ya itong hampasin ng unan.

"Somehow..." nanatili lang nakatingin sa paligid si Mark. "This place made me felt a slight nostalgia in the past. Your room is just the same size as that room in that place. It wasn't that bad. Me... staying in a place like this."

Muling natahimik si Suzanne at sumagi sa isip n'ya ang sinabi ng mayordoma ni Mark sa kanya.

"Anak sa labas si Mark."

"Hindi ko alam ang detalye sa pagitan ni Master Gosiengfiao at sa tunay na ina ni Mark pero anak s'ya sa labas. He's the product of forbidden pleasure, as what Master Gosiengfiao called him.Nung malaman ni Master Gosiengfiao na may anak s'ya sa labas, agad s'yang nagpa-imbestiga at tinunton si Mark. Having two sons in business is a huge luck for him kaya tinunton n'ya ang bata. Tanda ko pa nung araw, nung malaman namin kung nasaan si Mark at ang nanay n'ya ay agad naming pinuntahan ito sa dating bahay nila sa may eskenita ng Binondo. Nakita nalang naming s'ya na puro bugbog at nasa lansangan habang umiiyak bago kami tuluyang makapunta sa bahay nila. Naalala ko pa 'yung mga sinabi n'ya sa amin nung makita namin s'ya...