UTANÇ'TA BİR SEBEB!

ölüm geldi gidiyor!!

"t-tamam (05*********) iyi tamam hadi yarın görüşürüz" dedi ve arkasına baka baka gitti...

-------------------------------------------------------------

Evet Sarah yeni bir sabaha uyanmıştı ve pijamalarıyla aşağı kahvaltı yapmak için inmişti. Ama aşağıda bir sürü kişi vardı ve ağlıyorlardı Sarah "N'oluyor burda!" dedi sonra karşıdaki tabutu gördü ve yanına gitti "b-bu k-kim annem nerdee!" diye bağırdı Sarah'ın annesi maria karşıdan geldi Sarah annesini gördü ve rahatladı ama oradaki kimdi yine mi yine mi ben ağlayacağım yine mi benim ailemden biri olacak buradaki yatan insan hah dedi içinden ve annesine sordu "Anne peki buradaki yatan kim anne!"dedi göz yaşları durmuyordu. Annesi maria "O o senin t-teyzen hiç kimsesi olmadığı için o onu b-buraya getirdik " dedi ağlamaklı bir şekilde çok canı yanıyordu Maria'nın,sonuçta kardeşiydi. Sarah "A-anne nasıl ö-öldü teyzem hah?!?" "oda baban gibi Sarah oda baban gibi!" "Anne!!!"dedi ve bayıldı Sarah. Hemen ambulans çağırdılar hastaneye gidiyorlardı hastaneden çıkan Charlie'nin kolu kırılmıştı sabah ekmek almaya giderken bisikletten düşmüştü tam Sarah'ı arayacaktı ki hemen sedyeyle gördü Sarah'ı, baka kalmıştı ve hemen kendine gelip Sarah'ın peşinden koştu onu bir odaya soktular odaya doktor girdi. Ve Sarah'la ilgilendi odadan çıkınca doktor Charlie "ona n'oldu!!?"dedi "merak etmeyin sadece korkudan bayılmış"dedi Charlie baka kaldı "p-peki odaya girebilirmiyim!?"

"olmaz! Hasta biraz dinlensin lütfen" dedi ve gitti. Charlie camdan bakıyordu Sarah'a, sonra Sarah'ın annesi maria "S-sen kimsin!" "ş-şey ben Sarah'ın arkadaşıyım bu gün onunla spor yapıcaktık ama! Peki Sarah'a n'oldu?" "Sarah'ın teyzesi öldü a-aynı b-babası gibi!"dedi göz yaşları bir sel olurmuşcasına akıyordu. Sarah uyanmıştı o arada,yanında da hemşire vardı. Sarah kendine geldi ve aniden ayağa kalktı Charlie arkasını döndü ve Sarah ayaktaydı ayakkabılarını giyiyordu Charlie hemen odaya daldı "n-napıyorsun biraz iyileşmen lazım" "Charlie! Bırak beni lütfen!"dedi Charlie iç geçirmişti Sarah tam yanından giderken Charlie koluyla tutmuştu onu "Sarah! Dur n'olduğunu biliyorum b-benimde annem öldü babam annem ben bir dağda piknik yapıyorduk annem tam ayağı kalktı bir taşa takılıp yere düştü ve komaya girdi 2 sene bak koca bir 2 sene annesiz kalmıştım hâlâ öyleyim!" dedi hüzünlü bir şekilde "ş-şey senindemi!" "evet benimde! O yüzden kendini pek üzme tamam mı?" Sarah"tamam da sana n'oldu?" "önemli bişi deil ya takma" "tamam hadi biz artık eve gidelim hadi gel annecim"dedi ve Charlie şaşkınca bakarak gitti Charlie de evin yolunu tuttu. Maria "kızım ilk defa bir arkadaşın olmuş bana söylemiyorsun"dedi birazcık tebessüm etti Sarah'ın üzülmesini istemiyordu. Sarah "anne ne saçmalıyorsun?!"dedi şaşkınlıkla. Maria "kızım Charlie bana arkadaşın olduğunu söylemişti!?"dedi. Sarah "ha evet bende kafamı kaldı ya! evet Charlie benim arkadaşım annecim."dedi. Ve yola devam ettiler. Eve geldiklerinde Joy hâlâ o bankta oturuyordu. Sarah şaşkınlıkla Joy'a bakarak eve girdi. Ve teyzesi Emma'nın tabutunun yanına eğildi "Teyzem Emma! Senide talihsiz bir kazada kaybettim! Herkez benim elimden gitmek zorunda mı?! Herkezi teker teker kaybediyorum seni de kaybettim nur içinde yat!"diyip tabutuna bir öpücük kondurdu. Sonrada odasına çıktı hâlâ üstünde pijamaları vardı. Üstünü değiştirdi siyah bir kolları uzun üstbiyer göbeğine kadar gelen bir pantolon saçı dümdüz ve siyah bir ruj sürdü ve aşağı indi "annecim ben daha fazla burda kalamayacağım biraz havaya ihtiyacım var ben çıkıyorum"dedi. "tamam kızım seni anlıyorum çık sen"dedi göz yaşlarını silerek. Sarah dışarı çıktı ve Joy'un yanına gitti. "merhaba Joy" "ya Sarah sen benden ne istiyorsun?" "Ne ne ne mi istiyorum ne saçmalıyorsun!" "çok garipsin!"dedi ve gitti. Sarah arksından "hem sen benden daha garipsin!" dedi. Joy duraksadı Sarah ayağa kalktı Joy önünü döndü hayat durmuş gibiydi...

Sarah'ın ağzından;

Evet donup kalmıştım onunda benden farkı yoktu gerçekten o benden daha garipti ama doğru. Sonra kendime geldim "Evet gerçekten sen benden daha garipsin! Sabah akşam bu bankta oturup duruyorsun artık korkmaya başladım!"dedim. Çok şaşırtıcıydı. Sonra Joy bana şöyle cevap verdi.

"Demek amacıma ulaşmışım! Sana kötü günler!"diyip çekip gitti. Ben her zaman ki gibi donup kalmıştım oracıkta.

Joy'un ağzından;

Ya bu kız gerçekten çok garip ilkten bi susmalar falan şimdi hiç konuşmadan durmuyo çok garip bide bana derler. Ama kız hakikatten güzel haa. Ama ben onu deil... Jessie'yi seviyorum bunca olandan sonra evet. Jessie'nin anne ve babasını ben vurmuştum ama onlar da ava çıkarken benim anne ve babamı vurmuştu şimdi beni evlatlık aldılar! Hiç sevmiyorum onları çok kavga ediyorlar. O aşağlık herif hem üvey annemi hemde beni dövüyor o yüzden hep bu bankta oturuyorum!!.

Yazar'ın ağzından;

Evet Sarah biraz hava almak için kumsala gitti. Charliede oradaydı. Sarah'ı gördü saçları dalgalanıyordu. Çok güzeldi Sarah.

Charlie'nin ağzından;

Sarah tam karşımdaydı saçları dalgalanıyordu. Gerçekten acaip güzeldi onu seviyordum galiba ben "ş-şey Sarah!" diye bağırdım ama duymadı. Yanına gittim "S-Sarah napıyorsun burda hava soğuk üşütüceksin!" dedim. Oda "ben biraz hava almak için çıkmıştım ve hava o kadar da soğuk değil sade bir rüzgar esiyor o kadar asıl senin koluna noldu onu söyle bari?" dedi. "ya şey bu gün ekmek almaya giderken bisikletten düştümde önemli bir şey değil.." "ha tamam geçmiş olsun."dedi gözleri çok güzeldi acaba o beni seviyor mu?? Ne saçmalıyorum ben.. Derken dalmışım sonra onun sesiyle irkildim "Charlie,Charlie heyy beni duyuyor musun??"dedi bende "ha evet dalmışım yaa pardon!" dedim ve evet bende utandım...

Sarah'ın ağzından;

Dalmış mı ama bana bakarak dalıyordu neyse sessizliği bozdum "Şey neyse ya biraz dolaşıcam ben görüşürüz." dedim ve gittim...