UTANÇ'TA BİR SEBEB!

ilk konuşma;-)

Dediğinde kaldı çünkü 1. Sınıftan beri onunla kardeş gibiydi sonra 6. Sınıfta başka okula gitmişti ve charlie de çok üzülmüştü onu öz kardeşi gibi seviyordu ama o 6. Sınıfta gitmek için can atıyordu ve joyu gördüğünde çok şaşırdı "sen napıyorsun joy bırak o kızı" dedi joy ise sinirli bir şekilde gitti. Charlie "iyimisin joy sana bir şey yaptı mı nolur cevap ver nolur?!?!?"dedi. Sarah çok korkuyordu ve korkudan bayılmıştı charlie endişelendi ve sarahı revire götürdü zil çalmıştı hemşire charlieye "hadi sen git derse gir sarah burda"dedi. Charlie "iyide bir yere gitmez diğmi?" dedi hemşire "hayır zaten hiç bir yere gönderemeyiz daha halletmemiz bir çok işlem var zaten" dedi ve charlie arkasına baka baka revirden çıktı ve sınıfa girdi bir yarım saat geçti zilin çalmasına 8 dk kalmıştı sarah gözlerini açtı hemşire arkası dönük ilaçları hazırlarken sarah ayağı kalktı ve gitmek istedi sessizce çantasını alıp çıktı zil çalmıştı ve okul bitti. Charlie sarahı bulamadı revirde ve dışarı çıktı yolda yürümeye başladı sarahta yürüyordu ve charlie sarahı gördü yanına koştu "merhaba sarah adını sen revirde yatarken öğrendim" dedi sarah yine cevap vermedi.

Charlie "sarah biraz sahile doğru yürüyelimmi??"dedi sarahında evi sahil karşısındaydı sarah olur der bir şekilde kafa salladı. Yürümeye başladılar charlie "sen neden konuşmuyorsun?"dedi. Sarahın gözüne kaza anları geldi yüzünü astı "aaa üzül diye sölemedim ama bak.. Üzülmee başından kötü bir olay mı geçti yoksa??" dedi ve sarah kafasını salladı charlie " ama bak böyle olmuyo kafanı sallama cevap ver"dedi sarah gülümsedi babası öldüğünden beri hiç gülümsememişti charlie "bak sanada bu yakışıyo zaten ;-) " dedi. Ve sahile vardılar charlie "bak konuşmassan giderim bak konuş bak " dedi ve sarah yine gülümsedi charlie ciddi bir gülümsemeyle "gidiyoruum" dedi arkasını döndü yürüyordu ve sarah "DUURR..."