📎Short Novel🚫

Sugar Daddy🔞 3/...

_Room_

<បងមិនមែន រស់ខ្វះពួកក្មេងនោះមិនបានទេ>Jungguk

<កុហក់!! កុហក់ទៀតហេីយ>Jiminថាអោយជុងហ្គុកវិញ នឹងពេបមាត់ រកយំម្ដងទៀត

<បងមិនបានកុហក់ បងរស់ខ្វះពួកគេបាន តែបងរស់ខ្វះអូន.....មិនបាន ទោះបងខំនិយាយតទៀត ក៏អូននៅតែមិនយល់ពីបងដែរ >Junggukខំព្យាយាមបកស្រាយ ទាំងចិត្តវាតឹងស្ទេីរស្លាប់

<អញ្ចឹងឬ?? វាត្រូវហេីយ ដែលខ្ញុំមិនយល់ពីលោក ខ្ញុំវាមិនចេះ យល់ចិត្តយល់ថ្លេីម ដូចក្មេងទាំងនោះទេ ដូច្នេះហេីយ ទៅយកពួកគេទៅ បន្តទៀតទៅ...ខ្ញុំមិននៅទីនេះទៀតទេ..>Jiminនិយាយបញ្ចប់ ពេលទឹកភ្នែករមៀលធ្លាក់ចុះ គេលេីកដៃជូតវាចេញ បានបន្តិច

<....>Junggukខាំបបូរមាត់ខាងក្រោម ដែលខំនិយាយបកស្រាយមួយថ្ងៃ វាគ្មានបានការស្អីបន្តិច គេលេីកដៃច្រោកសក់ទៅក្រោយ បន្ធូរអារម្មណ៍ ម៉ួម៉ៅ ចេញមួយខ្សាក មុននឹង...

<បងសុំទោស....បងខុស!!...បងសុំទោសប៉ុណ្ណឹងបានឬនៅ?? ហេីយឈប់យំសិនទៅ តេីបានទេ?? >Junggukព្យាយាមនិយាយលួងលោម វិញម្ដង

<កុំប៉ះខ្ញុំ!! >Jiminលេីកដៃរុញមាឌមុាំចេញ ទាំងទឹកភ្នែកចាប់ផ្ដេីមហូរ មកសស្រាក់

<បងសុំទោស...សុំទោសពិតមែន>Junggukខិតចូលទៅជិត នឹងលេីកដៃរុំព័ទ្ធចង្កេះ រាងតូចនឹងនិយាយសម្ដីស្រទន់ដាក់

<សុំទោសហ្នឹង តេីសុីកេីតមែនទេ?? តេីវាអាចធ្វេីអោយខ្ញុំឈប់ឈឺដែលទេ?? ហុឹក...ខ្ញុំស្អប់លោកណាស់..អឹកចេញទៅ កុំប៉ះខ្ញុំ!! >Jimin

<បងស្បថ ថាមិនធ្វេីបែបហ្នឹងទៀតទេ បងសុំទោសៗៗពិតមែន...!! >Jungguk

<កុំប្រេីពាក្យលួង និយាយផ្អែមដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនជឿលោកទៀតឡេីយ ចេញទៅ!!>Jimin

<បងនិយាយ យ៉ាងមិច ទេីបអូន ព្រមជឿទៅ សុំទោសក៏សុំហេីយ លួងក៏លួងហេីយ អង្វរក៏អង្វរហេីយ ឥឡូវចង់បានស្អីទៀត?? >Junggukនិយាយចោល ទាំងក្រពុលមុខដូចគ្នា

<....ឆ្អែតចិត្ត ជាមួយខ្ញុំមែនទែនហេីយឬ?? ហុឹក..លោកស្រែកដាក់ខ្ញុំអឹក..លោកហត់ចិត្តជាមួយខ្ញុំហេីយ>Jiminនិយាយទាំងអួល នៅក្នុងទ្រូង តាំងពីមានទំនាក់ទំនង នឹងគ្នាមក ជុងហ្គុក មិនដែលប្រេី សម្លេងអញ្ចឹងដាក់គេទេ