📎Short Novel🚫

🔞You Can't Handle Me

_ថ្ងៃបន្ទាប់_

<ចៅហ្វា...បងជុងហ្គុក?>កូនចៅម្នាក់បានបេីកទ្វារមករកជីមីន តែក៏ឃេីញជុងហ្គុកតែម្នាក់ឯងទៅវិញ

<មានការអី?? >Junggukងេីបឈរទាំងពាក់កណ្ដាលខ្លួនខាងលេីនៅទទេរស្អាត

<លោកណាមស៊ុកចូលមករករឿងដល់កន្លែង គេចង់ជួបចៅហ្វាយ! >

<ចៅហ្វាយរវល់ចេញទៅក្រៅបាត់ហេីយ >

<អញ្ចឹងគិតយ៉ាងម៉េចបង?>

<ចាំបងចេញទៅដោះស្រាយជំនួស>Junggukទាញអាវសមីសរមួយ យកមកពាក់រួចក៏ដេីរចេញទៅតាមគ្នីគ្នារបស់គេ

#####

<ចៅហ្វាយឯងចង់លាក់ខ្លួនដល់ពេលណា?? ឆាប់ហៅគេចេញមកភ្លាមមក!! >Nam-Seok

<មែនហេីយៗ ចេញភ្លាមមក!! >

<សម្ដីអឿណាស់ហ្អី? ម៉េចក៏ធ្វេីចរឹតដូចអណ្ដេីកក្នុងស្នូកយ៉ាងនេះ?>

<ត្រូវការអីដែលលោកណាម?? ដូចជាមកបង្ករឿង គ្មានក្រែងចិត្តគ្នាបន្តិចសោះ>junggukដេីរចូលមកជាមួយគ្នាមួយវោង

<យេីងចង់ជួបម្ចាស់របស់ឯង មិនមែនពួកខ្ញុំបម្រេីគេ ដូចជាពួកឯងទេ!! >

<ម្ចាស់របស់ខ្ញុំរវល់>

<ឯងគិតថាមានតែយេីងទេដែលទំនេរ?? >

<ប្រហែលហេីយ ព្រោះមករំខានគេសឹងរាល់ថ្ងៃ!! >Junggukនិយាយចោលទាំងធ្វេីមុខស្មេីរ

<ឯង!! អាក្មេងម្សិលម្ងៃ...>Namseokចូលទៅរកវៃតែចុងហ្គុកក៏រុញគេចេញ កូនចៅគេ2-3នាក់ក៏ចូលមកបាំង ហេីយកូនចៅជីមីនក៏ចូលមកការពារជុងហ្គុកដូចគ្នា

< ចូលចិត្តប្រេីហិង្សារណាស់ឬ?? >Junggukឈរមេីល

< ឯងនៅសម្ដីបានទៀតឬ? ឆាប់ហៅអាជីមីននោះចេញមក!! ឌឹប!! >លោកណាមនោះនិយាយមិនទាន់ចប់ផង ជុងហ្គុកក៏លេីកជេីងធាក់មាត់របស់គេ

<ប្រាប់ថាគាត់រវល់!! និយាយស្ដាប់មិនបានទេហ្អី?? ហេីយ....កុំបេីកមាត់ហៅម្ចាស់ខ្ញុំអាអោយសោះ ព្រោះគាត់នៅកម្រិតមួយ ដែលផ្សេងពីឯង!! >Junggukធាក់រួចក៏អង្គុយចោងហោងពីមុខ រីឯកូនចៅក៏ចាត់ចែងនឹងកូនចៅដូចគ្នា