📎Short Novel🚫

🔞He's not straight

២/...

ថ្ងៃថ្មីនាពេលព្រឹក

ជីមីនរត់ចូលក្រុមហ៊ុនយ៉ាងត្រហែមត្រហប់ ព្រោះតែមកយឺតជាងម៉ោងធ្វេីការ ដល់ទៅ2ម៉ោងឯណោះ។ យប់មិញផឹកជ្រុល រឿងខ្លះចាំ រឿងខ្លះភ្លេច តែយប់មិញគេគេងនៅផ្ទះខ្លួនឯងយ៉ាងស្រួល មិនដឹងថាជុងហ្គុកជាអ្នកជូនមកឬអ្នកណាអោយប្រាកដទេ ។

តែរឿងដែលសំខាន់ នេះត្រូវមាត់មេទៀតឬអត់?

ក្រាក!!

<ស្មានថាលែងមកហេីយតេី>Junggukនិយាយភ្លាមៗពេលរាងតូខបេីកទ្វារចូល

<សុំ..ទោសលោកជន!! ខ្ញុំ...>Jiminអោនក្បាលគោរពទាំងមានអារម្មណ៍ភ័យ

<លេីកក្រោយកុំផឹកច្រេីនពេក ផឹកល្មមៗបានហេីយ...ខ្ញុំបារម្ភ ប្រសិនបេីគ្មានខ្ញុំនៅទីនោះ>Jungguk

<បាទ?? >Jimin

<រឿងយប់មិញមានចាំអីខ្លះឬអត់?? >

<...ចាំខ្លះ អត់ខ្លះ>Jiminឈរគិតមុននឹងឆ្លេីយតបទៅវិញ

<ឈប់យល់ច្រឡំថាថេយ៉ុងជាសង្សារខ្ញុំទៀតទៅ ហេីយក៏ឈប់...រអ៊ូរទាំរឿងបែបនេះទៀត >Jungguk

<.....ខ្ញុំដឹងហេីយ>Jiminមុខក្រហម ពេលចាំរឿងចាស់ៗឡេីងវិញ ទៅស៊យអី ទៅសារភាពដាក់អាបុិម្នាក់នេះ ចំមែនហេីយ តែក៏ធូរទ្រង់ខ្លះ ថាជុងហ្គុកនៅទំនេរ អញ្ចឹងកាលដែលខំស្រឡាញ់កន្លងមក គេមិនបានខុសទេ

<ទៅធ្វេីការបានហេីយ>

<បាទ>

<Jimin!ឈប់>Junggukហៅ

<ធ្វេីតែការងារដែលជា តួនាទីខ្លួនឯង ទៅបានហេីយ ចំពោះការងាររបស់អ្នកផ្សេង អោយពួកគេធ្វេីខ្លួនឯងទៅ មិនបាច់ទៅរវល់ជំនួសពួកគេទេ >Junggukផ្ដាំព្រោះគេដឹងថាជីមីនចិត្តល្អជ្រុល ការងារមានច្រេីនហេីយ នៅទៅជួយគេទៀត អាងអីមករអ៊ូតាមក្រោយ តែការងារគេដាក់អោយនឹង វាច្រេីនណាស់ទៅហេីយនៅ ឆ្លៀតទៅជួយអ្នកដទៃទៀត យ៉ាប់មែន