Chapter 17-Woman scorn

2.3K 59 8
                                    

"Nextime punta ulit tayo sa firing range. You need more practice."

"Yeah,so I can choke you all day."he said in a lazy tone na ikinatawa ko.

Napatigil kami sa paglalakad sa salas. May bisita si Henaro.

"Why,you're here grandpa.."bati ni Matheo kay Senyor Sebastian.

They look at us dead serious.

"Anong problema?"tanong ko.

I know there's a problem. I can feel it.

"Iyong utang ko sa mga Sanchez ang totoo ay si Don Eduardo ang nagpautang sa akin. He owe me that for the big favor he asked me. Ayaw pumayag ng asawa niya na si Donya Marieta na pautangin ako ng walang collateral kaya isinangla ko ang rancho natin.."

Ang yumaong si Don Eduardo ay kaibigan ni grandpa at grandma. Mabuting tao ang pagkakakilala ko sa kanya.

"Noong namatay ang mag-asawa sa car crash noong nakaraang taon ay si Eddie na ang nangangasiwa ng lahat ng may pagkakautang sa kanila. Ang problema ay ayaw ng pabayadan ni Eddie ang utang ko at ang gusto niya ay kamkamin na ang rancho natin.."

"I can hear the but?"

"Gusto kang kausapin ni Eddie to change his mind."tiim na wika ni Senyor Sebastian.

"Hindi pwede!"malakas ang boses na bulalas ni Henaro na marahas na tumayo sa kinauupuan niya.

Nagulat ako sa reaksyon niya. He looks like he care. Is the world coming to its end? The last time I check that he cared about me was at my elementary days.

"And why so?"

"Basta hindi pwede."matigas na wika ni Henaro.

"Look old man,kailangan ko lang makipag-usap kay Sanchez baka mababago ko ang isip niya."

Si Matheo at Senyor Sebastian ay nakikinig lang sa pagtatalo namin ni Henaro.

"Hindi ganoon iyon. Basta hindi ka pwede lumapit sa kanya!"

Naubos na din ang pasensya ko.

"Why the hell?! It is our ranch at stake,my mother's memory and I won't stand here seeing someone take it away from us! Naiintindihan mo ba?!"

"Sanchez is a rapist!!"

Hindi ako nakaimik.

"Damn it.."Matheo muttered.

"And a drug lord."Sebastian said.

"Madaming babae sa Cordova ang nabiktima na niya. May ibang natagpuan na patay pagkatapos gahasain at may iba naman na iniwanan na lang basta na tulala sa daan."patuloy ni Henaro.

Ako naman ay tahimik lang na nakikinig.

"Bakit walang nagreklamo?"usisa ni Matheo.

"Si Sanchez ang batas dito sa Cordova."Sebastian tseked.

Henaro heaved a harsh breath.

"Eddie raped your mother twenty eight years ago."

I gasped. It bolt me out of the blue.

"Bloody hell.."Matheo cursed.

"It was rumored before but I presumed it was true."Sebastian commented.

"Isang araw ay gabing gabi ng umuwi si Chelseya. Tulala siya at ang sabi niya sa akin ay muntikan na siyang mabangga. Lumipas ang mga araw at palagi siyang matamlay at malalim ang iniisip. Isang buwan ang nakalipas noong ipagtapat niya sa akin ang nangyari. Ang sabi niya ay isinakay siya ng mga kalalakihan na may takip ang mukha sa kotse. May ipinaamoy ang mga ito sa kanya at pagkatapos noon ay wala na siyang maalala. Nagising na lang siya sa isang silid at si Eddie ang nakita niya na walang saplot at nagbibihis. Nagpanggap siyang tulog sa takot na matulad sa mga napapabalitang pinatay na kababaihan."

Nakaramdam ako ng galit. Ramdam ko ang pangangatal ng kalamnan ko.

"Sumugod ako sa bahay ni Eduardo. Hinanap ko si Eddie doon para kumprontahin kahit na ang sabi ni Chelseya ay ayaw niya ng gulo tutal ay ang pagkakaalam ni Eddie ay wala siyang nakita. Si Eduardo ang nadatnan ko doon. Wala si Marieta at Eddie. Hindi ko inasahan na luluhod si Eduardo sa harapan ko upang pakiusapan na manahimik na lang. Mabuting tao si Eduardo kaibigan siya ng magulang ko. Isa lang siyang ama na katulad ko na gagawin ang lahat para sa anak. Hindi ko alam ang gagawin ko noon. Gulong-gulo ang isip ko na umalis doon. Pag-uwi ko ng bahay ay isa pang rebelasyon ang nagpaguho ng mundo ko. Nabuntis si Chelseya. Magkaganoon pa man ang nangyari ay mahal ko pa din siya. Hindi ko kayang mawala siya kaya nagpasya kami na pumunta sa America sa kamag-anak niya. Handa akong tanggapin ang bata at ituring na anak."

May posibilidad na biglang pumasok sa isip ko na hindi ko mapigilang itanong.

"A-nak ako ni Sanchez?"I stammered.

"Of course not! You are my own flesh and blood."

"So my assumption is wrong. Yah know,you are cruel at me."sarcastic kong wika.

Henaro heaved a harsh breathe. Lumambot ang hitsura ng mukha niya. Ang tagal ng panahon na hindi ko nakita ang ganoong ekspresyon ng mukha niya sa akin.

"Kamukhang-kamuka mo ang mama mo Cheyenna. Nakuha mo lahat sa kanya..ang berde mong mata,magandang katawan at mukha. Teenager ka pa lang ay malaking bulas ka na. Hindi ko alam kung natatandaan mo ang mga panahon na nakakatagpo natin si Eddie pero ako ay tandang-tanda ko. Hindi ko makakalimutan kung paano ka niya tingnan ng may pagnanasa."mahihimigan ang pagkasuklam sa boses ni Henaro."Ginawa ko na lang dahilan ang nangyaring eskandalo at pagpapatalsik sa iyo sa eskwelahan. Pinagsalitaan kita ng masama at itinaboy para tuluyan ka ng lumayo sa Cordova.."

Henaro's revelation were too much. Isa lang ang pumapasok sa isip ko.

Maningil.

I won't let Eddie Sanchez get away with his sins.

"Do you have a proof that Sanchez raped mom?"

Umangat ang sulok ng labi ni Henaro.

"I am devastated that time but my mind was still clever and smart. I have a copy of your brother's DNA."

"Brother?"kunot ang noo kong wika.

"Hindi totoo na namatay sa panganganak sa iyo ang mama mo. Isang taon ka pa lang at wala pang muwang noong mamatay siya sa panganganak sa kapatid nyo sanang lalaki ni Catleya. Inatake siya sa puso nang malaman niya na patay ang batang ipinanganak niya."

Naikuyom ko ang kamao ko. My jaws clenched.

"That would make it easier."

"Ano ang ibig mong sabihin?"Henaro.

"Give me a copy of that DNA."

"Madre de dios! Huwag mong sabihin na itutuloy mo--"

"Don't try to stop me old man because you can't. The amount of fury I have now is too much to handle."I said in a dangerous tone.

"Listen to your father Cheyenna. Kami na ang bahala sa bagay na ito."Sebastian.

"I won't allow you to come near that devil."Matheo said.

"Back off. No one in this room can stop me."

Isa-isa ko silang tiningnan ng matalim kong mata. I gave them the look that I gave with my foes.

"Damn! Its dangerous!"Matheo hissed pero hindi ako madadala sa ganoon.

"I am more dangerous."

"Hindi ito biro Cheyenna Angelina! He is harmful!"galit na bulalas ni Matheo.

Kita ko ang pag-aalala sa mata niya. Aaminin kong ikinatutuwa ko iyon pero mas nangingibabaw ang galit ko.

If they only knew. I face a lot more dangerous circumstances than this. Sanchez is such a piece of shit.

"He'll be a dead meat before he lay a finger on me."walang emosyon kong wika.

They looked taken aback. I turned my back on them and took my phone on my pocket.

"Hey,Uzzy. Yeah. I need you to do some favor for me. I have no time to go to Manila. Send it to my Gmail."

Hell hath no fury like a woman scorn.

Marine:Temptress(Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon