MafiaStyle

Hoofdstuk 16

Avyanne Auclair
'Avyanne kom eens!' Ugh hoe laat is het? 12:00?! Ik heb school! Oh nee het is zaterdag. Een last valt van mijn schouders. Waarvoor zou Lyano mij nodig hebben? Moet ik stof zuigen? De vaatwasser leeg ruimen? De verbrandde pizza van gister uit de oven halen?

Een luid geklets klinkt vanaf beneden, wie zijn dat? Vlug trek ik een simpele outfit uit voordat ik de lange trap naar beneden neem.

'Ah daar is ze.' Alle ogen zijn op mij gericht, het voelt erg ongemakkelijk, ik krijg nooit zo veel aandacht. 'Hoi?' 'Avy, ontmoet een paar leden van ShadowBanner, ze wouden je graag ontmoeten en als ze het respectvol vragen heb ik daar geen probleem mee.' Sinds wanneer is het aan hem om beslissingen over mij te maken?

'Dit is mijn trouwste hulpje, Leroy en de rest ontmoet je van zelf neem alle tijd die je nodig hebt.' Lyano ziet er zo enthousiast uit, ik heb hem nog nooit zo gezien.

'Lyano, zou ik even een moment alleen kunnen hebben met Avyanne?' 'Dat moet je aan haar vragen.' Uit geruststelling slaat hij lief een arm om mij heen, meteen voel ik mij weer veilig. Niet elke man heeft kwaad in zich, deze mensen hebben wel goed in zich.

'Uh ik denk het.' Is het enige wat ik uit kan brengen, al die blikken van verschillende leden maakt mij zenuwachtig.

Samen lopen we naar een ruimte waar niemand ons zou kunnen horen, zelfs niet al schreeuw ik de longen uit mijn lijf. Zijn blik blijft neutraal en zijn lippen zitten strak op elkaar.

'Luister, Lyano lijkt misschien heel stoer in jouw ogen maar in werkelijkheid is hij een hele gevoelige jongen. Ik ben niet alleen zijn rechterhand, ook zijn beste vriend wat betekend dat ik hem beter ken dan wie dan ook. Ik weet dat je zwanger van hem bent en nog veel meer.' Lyano praat over mij met Leroy? Een warm gevoel kruipt over mijn lichaam.

'Zorg goed voor hem, als je hem pijn doet doe ik jouw pijn.' Hij spreekt duidelijke taal. 'Hij heeft al een vriendin hoor.' 'Oh je bedoeld Shena? Nee dat is gewoon uhh een lang verhaal.' Dus hij heeft geen vriendin? Een gevoel van hoop en rust giert door mijn lichaam.

'Wij gaan elkaar nog heel vaak tegen komen en als ik merk dat je Lyano pijn doet maak ik je leven zuur.' 'Zuurder dan dit zal het niet worden.' Ik heb geen idee waarom ik dat zojuist zei want ik heb helemaal geen intenties om hem pijn te doen. 'Geen tijd voor humor nu, we hebben zo een meeting en graag wil ik dat je boven blijft.'

Het valt mij nu pas op hoe veel hij op Lyano lijkt, alleen Leroy is iets directer.

Zonder nog een woord aan dit gesprek vuil te maken loop ik de trap op en plof op bed met Cody in mijn armen.

-

"Klop klop" Huh? Wie is dat? Ik moet vast in slaap gevallen zijn. Hoe laat is het? En welke dag is het?

Helemaal vergetend dat er iemand aan mijn deur stond schrik ik als de deur open gaat.

'Hey.' Begint Lyano. De blik op zijn gezicht ziet er niet al te goed uit. 'Hey wat is er?' Als hij zijn haren voor zijn ogen weg veegt zie ik lichte tranen.

'Lyano...' Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat ik moet doen als een jongen huilt. Als ik hem nu knuffel word het dan ongemakkelijk? Voordat ik ook maar iets kan doen gaat hij zitten aan het voeteneinde van mijn bed met zijn hoofd weg van mij.

'Ik heb net een gesprek gehad met wat jongens uit mijn bende.' Zijn stem klinkt zacht en erg kwetsbaar, als ik nu iets verkeerds zeg kan hij best nog wel eens gaan huilen. 'Als ik je dit ga vertellen moet je mij beloven niet te huilen.' Met deze woorden maakt hij mij een stuk zenuwachtiger.

'Lyano vertel het nou maar.' Lyano neemt mijn hoofd in zijn handen en kijkt mij door dringend aan. Zijn ogen branden in de mijne, het voelt alsof dit gesprek alles in mijn leven gaat veranderen.

'Gaat het over mijn kind?'

Geen antwoord... Dit neem ik als een ja. Als hij wilt dat ik abortie ga plegen is hij gek, ik laat hem of haar liever adopteren.