MafiaStyle

Hoofdstuk 18

Lyano ShadowBanner
'Dag mannen, ik denk dat iedereen weet waarom we vandaag bij één komen. Het liefst had ik zelf ook met mijn reet op de bank gezeten maar nu zijn we hier en we gaan vechten tot we er dood bij neer vallen!'

Niemand durft iets te zeggen tegen deze strenge commandant. Zelfs ik durf nu niets zijn stem klinkt krachtig.

'Vandaag zijn wij met 755 mannen sterk, zwakke mensen sneuvelen sterke mannen vechten. Dit is een geval van leven of dood let daar goed op. De belangrijkste regel hier is, jullie zijn allemaal gelijk.' Zijn stem klinkt vel en enorm streng het zou mij bijna bang maken.

'Niemand! Maar dan ook niemand! Staat hoger! Lyano ShadowBanner, leider van alle ShadowBanners vanaf nu ben jij gelijk met de rest, Lauren BlueLite leider van alle BlueLites vanaf nu ben jij gelijk met de rest.' Lauren is hier ook?! En daar kom ik nu achter? Hij is niet eens 18!

'Begrepen heren?' 'Ja commandant.' Spreken we in koor.

'Goed, volgende week treden wij op tussen de 2 bendes voor nu trainen tot je er bij neer valt van 6:30 tot 9:00 met een half uur pauze, begin maar met 20 rondjes rond het veld.' Ik wist wel dat dit zwaar zou worden maar zo zwaar? Dit veld is 200 meter lang nog niet gesproken over de breedte.

Avyanne Auclair
Het is momenteel dinsdag wat betekent dat het 3 dagen geleden is dat Lyano vertrok. Om precies te zijn 2 dagen 20 uur en 12 minuten.

Zou hij mijn briefje al gevonden hebben? Zou hij gewond zijn? Hij heeft mij al 6 uur niet meer bericht, hij is druk aan het trainen.

'Hey lange tijd geleden dat ik jouw gezien heb.' Tyler?! Dat ik hem ooit nog eens zou zien! Gister had ik geen energie om naar school te gaan maar vandaag wel en ik heb geen spijt.

Met veel geluk omhels ik hem. 'Waarom appte je niet, weet je hoe veel ik jouw gemist heb?!' 'Ik dacht dat je daar geen behoefte aan had.' Zijn stem klinkt zacht en depressief.

'Hoe gaat het met je?' Grote blauwe plekken vallen te zien op zijn handen, wat heeft hij gedaan? 'En wat is er gebeurt met je handen?' 'Het gaat goed en dat is niks gewoon gevallen.' Mhm gewoon gevallen, in mijn oren klinkt heet niet heel overtuigend.

'Ty... Wees eerlijk tegen mij.' Lief slaat hij een arm om mij heen. 'Maylae heeft een bruiloft vandaag dus het is ouderwets alleen jij en ik. We hebben nu een tussenuur en we hebben heel wat om over te praten kom.' Nog voordat ik opnieuw kon beginnen over zijn wonden begint hij al weer over iets anders.

Lyano ShadowBanner
Het moment is hier, het moment waar we uren naar toe hebben gewerkt. De oorlog... Momenteel rijden we in gigantische tanks naar de schuilplekken toe, het stres niveau ligt zo hoog.

'Heb jij iemand thuis wachten?' Wild word ik uit mijn heftige gedachtes gerukt. 'J-ja, jij ook?' Een verdrietig knikje valt af te lezen van zijn gezicht. 'Jammer dat we nooit meer terug komen toch?' Hij maakt mij lichtelijk boos met zijn woorden, ik heb belooft dat ik terug zal komen ik ga terug komen. 'Ik kom wel terug hoor.' Mijn woorden klinken kinderachtiger dan gehoopt.

'Mocht je willen, mij hebben ze het eerlijk verteld, niet veel mensen overleven oorlog.' Ik heb ooit gezegd dat ik bereid ben mijn leven te geven voor de bende, maar nu ik Avyanne heb ontmoet denk ik er zo veel anders over...

'We zijn gearriveerd, iedereen naar de afgesproken plek! Hup hup hup! 1 2 3!' Altijd al geef ik het leiderschap dus ook hier sta ik vooraan in de bunker.

'Goed, hef je wapens op 3, wanneer hun het eerste schot schieten volgen jullie direct! No mercy!' Deze woorden kwamen zojuist uit mijn mond... '3... 2... 1...'