Kes Sesini [Tamamlandı✓]

6

Bölüm sonunda yazar hakkında gereksiz bilgiler mevcuttur.

Yorum ile beni yorun. Askajakshs

Ağır adımlarla dışarı çıkmış büyük sergi salonunun önünde ki araç kalabalığının arasında dolanıyorduk. Asami siyah bir jaguarın önünde durduğunda yolcu koltuğuna geçtim.

Tek kelime etmeden araca binip çalıştırdığında otomatik olarak bir müzik, gürleyen motor sesine eşlik etmişti. Çalan şarkıyla gülümseyerek esmer adama döndüm.

(Müzik medyada)

"Nereye gidiyoruz?" Geceyle birlikte şehrin tüm ışıkları sokağa dökülmüş yüzlerimizde kızıl-mavi hüzmeler halinde dağılıyordu.

"Sessiz bir yere." Çok açıklayıcı olan cümlesiyle telefonumu elime aldım.

Leo'ya ölüm tarihini belirten bir kısa mesaj attığımda, Asami aracı park ediyordu. Durduğumuz yere baktığımda gördüğüm tek şey kırk katlı bir gökdelendi.

Asami'nin inmesiyle onun adımlarını takip ederek büyük binaya girdim. Bahsettiği şirket burası olmalıydı. Asansöre binip orta kata bastığında hala üstümüzde ölüm sessizliği vardı.

Bir arı kovanı kadar düzenli olan kata ayak bastığımızda, personelin sigara molası vermek için kullandığı belli olan geniş terasa çıktık. Yazın son demlerinde olmamıza rağmen sıcak hava yüzümü yalayıp geçmişti.

Kalçamı tırabzanlara yaslayarak uzun adama döndüm.

"Dökül bakalım." Cebimden tek bir dal alıp yakarak dumanını savurduğum da bakışları ellerimdeydi. Aramızda beş adım mesafe bırakarak yanıma yaklaştı.

"Hmm. Sanırım hepsi üç ay önce başladı. Her ne kadar Delilah'ın tüm çalışmalarına finansal destek olsam da davetlerine katıldığım söylenemez. Üç ay önce yeni sergisi için duyuru yapmak amaçlı düzenlediği kokteylde gördüm seni." Tek kaşım hızla havaya kalkarken dudaklarıma götürdüğüm elim havada asılı kalmıştı.

"Tuhaf bir şekilde dikkatimi çekmiştin seninle konuşmak amacıyla yanına yaklaştığımda ise beni başından savdın." Gülerek duraksadığında bu durumdan aşırı rahatsız olduğunu fark ettim.

Beynim ise tek bir cümle ile çınlıyordu.

Ne oluyor lan burada?!

Umursamaz bir tavırla elimde ki yarım sigarayı alıp kendi dudaklarına götürdü.

"Ardından Delilah ile senin hakkında biraz konuştuk. Ressam olduğunu ve bir atölyen olduğunu söyledi. Okul hayatında başarılı bir öğrenci ve örnek bir adam olarak hayatını sürdürmüşsün. Başarılı, titiz, ön görülemez bir yeteneğe sahip olan Matteo Kim." Son cümlesinde ki alay dolu tınlamayla saldırı pozisyonuna geçtim. Herif benimle alelen dalga geçiyordu.

"Ama sanıldığının aksine kusursuz değilsin, değil mi Teo? İçinde ki arzularla savaşan sıradan birisin hm?" Yaslandığım yerden doğrulup gözlerinin içine baktım. Ellerim saçlarıma gitmiş ve geriye doğru yatırmıştı. Asami gülerek başını yana eğdi.

"Ah, merhaba Teo. Gerçek senle konuşmak çok güzel." Onun o sırıtan ağzını dağıtmak istiyordum. Benim hakkımda ne biliyordu ki böyle gevşek gevşek konuşabiliyordu.

Onu yerinden sarsacak kadar şiddetli bir şekilde geriye ittim. Konuşurken yavaş yavaş bana yaklaşmıştı.

Bu numarayı bir daha yemeyecektim.

"Şimdi bana iyi bak sikik herif. Derdin ne ya da ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama hayatıma sakın dahil olmaya çalışma. Dokunduğun her noktada senden çok daha fazlasını söker götüne sokarım ona göre." Tehtidime rağmen hala gülümsüyordu.