Gerçek Ailem -düzenleniyor-

21. Bölüm

Melek: şimdi bu amca senin babansa benimde dedem mi?

Ben: Evet Meleğim.

Diyip Meleğin yanağından öptüm. Saat gecenin 2 si ve biz ayaktayız.

Torunun olayından sonra babamlara durumu izah etmiştim ondan sonra Meleği babam ile tanıştırmıştım.

Melek: anne uyuyalım mı?

Ben: uyuyalım Meleğim.

Diyip Meleği kucağıma aldım. Annemlere döndüğümde bize tebessüm ile bakıyorlardı.

Ben: biz yatıyoruz size iyi geceler.

Diyip odadan çıktım. Meleği odama çıkartana kadar canım çıkmıştı. Melek ağır değildi 3 kat merdiven çıkmak yormuştu.

Pijamalarımızı giyip yatağa yatmıştık gerisi karanlık.

.
.

Sabah yüzüme konan öpücükler ile gözümü açtım.

Melekti.

Ben: günaydın Meleğim.

Melek: gün aydın anne hadi hazırlanda senle parka gidelim.

Ben: gidelim ama sen kahvaltını yaptınmı bakıyım?

Melek: hayır.

Ben: kahvaltıdan sonra gitmeye ne dersin?

Melek: olur.

Dediğinde yataktan kalkıp hazırlanmaya başladım.

Melekle anne-kız takımlarımızdan giyip odadan çıktık.

Aşşağı indiğimde herkes buradaydı. Boranın yanağından öpüp Melekle birlite yerime oturdum.

Babam afiyet olsun diyince herkez yemeye başladı. Bende bir yandan kendim bir yandan da Meleğe yedirmeye çalışıyordum.

Melek: anne yemek istemiyor?

Ben: Meleğim bu son ama bundan sonra seni bırakacağım.

Melek: istemiyorum doydum. Eğer ısrar etmeye devam edersen seni babama söylerim.

Ben: neyimi söyliyeceksiniz Melek hanım?

Melek: Sinan amcam ile polisler tarafından kovalandığınızı?

Ben: tamam eğer sen onu söylersen bende geçen okulda kavga ettiğini söylerim.

Dediğimde Melek hemen elimde tuttuğum sosisi ağzına attı. Herkes bizim bu halimize gülerken Melek ise samurtuyordu.

Küçük olmasına rağmen çok zeki bi kızdı.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra abimler işleri olduğunu söyleyip evden çıkmıştı ikizler ise benimleydi.