Gerçek Ailem -düzenleniyor-

22. Bölüm

Asaftan:

Sabah erkenden kalkıp hazırlanmaya başladım.

Bugün Berene yaşadığımı söylüyecektim. İçimde korkudan çok heyecan vardı.

Belki de çok büyük bi tepki vermezdi.

İzmir'deki evimizde bize temizliğe gelen ablayı arayıp evi temizlenmesini istedim.

Eğer Beren iyi bi tepki verirse Melek, Sinan, ben ve Beren izmire gidecektik.

Ama kötü bi tepki verirse ne yapacağım hakkında hiç bi fikrim yok.

Telefonumu alıp odadan çıktım. Aşağı inip kendime kahvaltı hazırlamaya başladım.

Kahvaltımı yaptıktan sonra evden çıkıp babamın evine doğru adımladım.

Sinan'ın dediğine göre çok üzgünmüş. Abimin ise benim öldüğümden Gavsi yokmuş.

Neden yok diye sorduğumda abime ulaşamadıklarını şöylediler.

Onları 4 yıl önce ailem olmaktan silip kaldırdım.

Benim bi Ailem vardı. Ben, Beren, Sinan ve Melek.

Meleği ölen ablama çok benzetiyorum nedense.

Sesi, kokusu, gülüşü.

Aynı şeyde Beren için geçerli. Onuda ölen anneme çok benzetiyorum.

Babamın evinin önüne varınca kapıyı çaldım.

Kapı çok geçmeden evin yardımcısı tarafından açıldı.

Yardımcı: kime bakmıştınız?

Ben: Fatih Güneşe bakmıştım?

Yardımcı: kimi oluyorsunuz?

Ben: oğlu.

Dediğimde beni içeriye aldı. Salona geçtiğimde gördüğüm manzara ile küçük bi şok yaşadım.

Babam ve abim oturmuş önündeki dosyalar ile ilgileniyorlardı.

Babamı anlarımda abim?

Kos koca Kaan Güneş oturmuş dosyalar ile ilgileniyordu.

Elinden votkası düşmeyen adamın elinde kalem vardı.

Hafiften öksürerek varlığı mı belli ettim. Babam beni ilk gördüğünde kafa sallayıp ilgilendiği dosyaya geri döndü.

Jeton köşeli olmuş olmalı yeni düştü. Hemen ayağa kalkıp bana bakmaya başladı.

Abim ise normal bir şeymiş gibi bakıyordu.

Babam: Asaf?

Ben: baba?

Dediğim de babam abimi dürtüp beni gösterdi.

Babam: kaan şuradaki Asafı görüyormusun?

Diye sorduğunda abim kafa salladı. Babamın tepki vermesini beklerdim ama  bukadar büyük bi tepki vermesini beklemedim.

Babam hemen yanıma gelip bana sarıldı. Sonra jeton yine köşeli olmuş olmalı yeni düştü.

Babam: sen ölmemiş miydin?

Diye sorduğunda "öldüm sonra baktım ki oralar çok sıkıcı geri döndüm" kendimi zor tutup hayır şeklinde kafa salladım.

Ben: benden bu kadar çok nefret ettiği bilmiyordum.

Kaan: ne ölmesi ne nefret etmesi?

.
.
.

Babamlara her şeyi anlatıp evden çıktım.