GURUR BENİM NEYİME

Cocukluğum

Reyyan iç sesi:Sizce Miran sözünü tutar mi...Yani Babam Anneme tutmadı o sözü..Yani demek istediğim Babam Anneme eziyet ediyordu...Peki Annem neden sustu diye sorarsanız sevdasından..Aynı benim gibi Babam ve Annem severek evlendiler ama sonrasında aynı Miran gibi Babam Anneme karşı soğuk olmaya başladı..Sonra işte ben geldim...Ben geldiğimde Babam anneme iyi davranıyordu söz verdi çünkü babam anneme...Ama ben büyüdükçe babamın sinirleri alt üst oldu...Onun zoruna gidiyormuşum..Annem bunu geç öğrendi babam bana karşı soğuk davrandığını Eğer erken öğrenseydi annem hemen beni alip çekip giderdi burlardan çünkü hep konu ben olursam bana sahip çıkardı...Bir keresinde annem ve ben çarşıya gitmiştik ben o zamanlar 4.Yaşındaydım ve bir tane oyuncak beğendim Annemde tabiki aldı hatta daha çok aldı...Sonrasında mus mutlu eve gittim ve odama gittim ve oyuncaklarımla oyunlar oynadım...Sonrasında bi kaç gürültüler duydum...
~Flashback sahnesi Reyyanın çocukluğu~
Yazardan: Reyyanın Annesi ve Babası kavga ediyorlardı çünkü annesi bağrına gitmişti babasının..Küçük Reyyanda gürültülülerden dolayı annesin ve babasının yanına gider elinde yeni oyuncaklarıyla...
Küçük Reyyan:Aney noluy
Reyyanın Annesi:Yok kızım bişey hadi git sen burdan oyuncaklarlanan oyuna
Küçük Reyyan:Hayıy aney b-ba-ba-y sana niyey bayıyor
Reyyanın babası:Kızım sen odana git!
Reyyanın Annesi:Bağırma be kızıma
Reyyanın babası:Lan kari sana noluyor istersem bağırırım sana ne
Küçük Reyyan:Aney koykuyum
Reyyanın Annesi hemen Reyyana gider..
Annesi:Kızım bebeğim korkama sen git yeni oyuncaklarınan oyuna..
Küçük Reyyan korkudan titremeye başladı..
Babası:Ne yeni oyuncaklardan bahsetiyorsun....
Yazardan:Babası küçük Reyyanın elindeki oyuncakları görür..
Babası:BEN KAÇ KERE DEDİM BU KIZA BUNLARI ALMA DİYE!!!
Babası Reyyanın elindeki oyuncakları aldı ve kırdı...Kırdıktan sonra ayağana bastı oyuncaklarının...Paramparça oldu oyuncaklar...Küçük Reyyansa ağlamaya başladı ve hemen odasına koştu....
Annesi:SEN NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN KIZIMI NASIL ÜZERSİN!!!
Babası Annesine Tokat atmak ister...Annesi kolunu kaldırdı ama ...
Annesi:Asla ama asla bana el kaldırmayacaksın anladın mi çık git evimden.....!!!
Babası evden gitti...Anneside hemen küçük Reyyanın odasına girmek ister ama kapı açılmıyordur...
Annesi:Kızım bebeğim aç kapıyı annecim
Küçük Reyyan ağlayarak:A-Aney b-ben ç-ok koykuyum)diyip daha çok ağlamaya Başlar...
Annesi:K-kızım korkma bak gitti zaten..Annen yanında senin lütfen aç kapıyı ağlama sen ağlayınca içim acıyor...
Küçük Reyyan korkudan kalem kutusundan Pergel çıkardı ve eline dokundu...
Küçük Reyyan:Annneyyyy acıyooooo
Annesi:K-KIZIM NOLDU AÇ KAPIYI ÇABUK
Küçük Reyyan hala ağlıyordur...
Küçük Reyyan:Aney çok acıyo yaydım eyt
Annesi dayanmayıp kapıyı kırar...
Annesi:K-Kızım ne yaptın...
Küçük Reyyan:Anney çok acıyo
Annesi Kızını kucağına aldı ve lavaboya gider ve pansuman yaptı...Sonrası yeni hayata babasız büyümeye başladı...Ha o yurt babasından kalma demiştim evet babaannesindendı...
~Flashback son~
Reyyan iç sesi:Şimdi soruyorsunuzdur annen neden bu kadar güçlülüydü yani babam ona asla vurmadı...İşte bende çocukluk korkumdan güçlü duramıyorum...Şimdi ise Miran bana Söz vermesi lazım...
Reyyan:Miran gerçekten sözünü tutacak misin
Miran:Evet Reyyan tutacağım gerekirse dünyanın sonunu getireceğim ve sözü tutacağım...
Reyyan:Tamam o zaman...Bana sarıl şimdi sımsıkı...
Yazardan:Miran Reyyana sımsıkı sarıldı...
Miran:Çok seviyorum seni tamam mi...Hatta çok seviyorum....
Reyyan:Miran...
Miran:Efendim ömrüm...
Reyyan:Hiç öyle adını demek istedim çünkü ne zaman adını diyince mutlu oluyorum
Miran:Ya kadın ben sana daha ne diyim...
Reyyan:Ahhhhh
Miran:Noldu iyi misin
Reyyan:B-bilmiyorum kasılma girdi...
Miran:Hastaneye gidelim mi
Reyyan:Yok gitmeyelim şimdi sarılmaktan oldu bu ben biliyorum....Ah
Miran:Tamam hadi uyalım.....
Reyyan:Tamam iyi geceler..
Miran:İyi geceler ömrüm....
Yazardan:Sabah olur Miran uyuyordu...Reyyanda Mirana kahvaltı hazırlamaya gitti..
Reyyan:Annecim biz babaya kahvaltı mi yaptık...Yerim seni ben...Hemen gelmeni istiyorum lalem...Ay dolapta ekmek yok...Ben en iyisi bi bakkala gideyim...
Yazardan:Reyyan bakkala gider ve emek almaya gidiyordu...
Bakkal amca:Buyrun kızım
Reyyan:Amca bana iki tane ekmek bide çikolata verir misin
B.Amca:Tabi al bakalım...Çikolata bu küçüğe mi
Reyyan elini karnına koyar..
Reyyan:Evet...
B.Amca:Allah analı babalı büyütsün..
Reyyan:Amin inşallah...hadi görüşürüz..
Yazardan:Reyyan bakkaldan çıktı ve eve doğru gidiyordu...Arkasına hiç bakmadı öylesine yürüyordu....Birden belline birsi sarılır...
Reyyan:Hıhhh kimsiniz...
Reyyan arkasını döner ve Emre'yi görrer ve çığılık atmak istiyordu ama nafile çünkü Emre Reyyanı bayılıtmıştı...Arabaya götürdü Reyyanı...
Evet 18.Bölüm geldi🤗💗