Bir Kadın ne kadar acıya dayanabilir ki bu hayatta...Reyyan Aslanbey hayatı boyunca hep sınandı ta ki hayat ona gülümsemeye başlayana kadar...Ne kadar acılar yaşanmış olsa da hayatta hiç bir şey imkansız değildir..Her şey geçici...❤️🩹
Reyyan endişelenerek Laleyi kucağına alır... Reyyan:LALEMMM *Miran hemen uyanır* Miran:Meleğim- Reyyan ağlayarak:Miran lale lale nefes almıyor niye buz gibi noldu ona hemşire çağır Miran üzgünce:Melek oldu gitti yanımızdan Reyyan:Hayır hayır gitmedi beni bırakıp gitmedi üçüncü evlat kaybı yaşayamam ahhhhh içim yanıyor içim gidiyor kızımmm Miran:Gitti... Yazardan:Reyyan bir kabus görüyordu.....ve şimdi kalktı.. Reyyan:Hayırrrrrrr Miran:Canım noldu sana Reyyan:Bebeğim lale nerde gitmedi dimi bizi bırakıp gitmedi)der kan ter içerinde Miran:Gitmedi neden gitsin ağzından yer alsın meleğim hatta hemşireler şu an onu giydiriyorlar sonra da eve gideceğiz.... Reyyan ağlamaya başlar..... Reyyan ağlayarak:Ah of çok şükür yaşıyor Miran çok kötü bi kabus gördüm... *Miran hemen Reyyana sarılır ve saçlarına gömülür* Miran:Şşt korkma ben yanındayım senin bebeğim tamam mi bak lale de artık bizimle şimdi ise evimize gideceğiz...... *Hemşireler gelir ve Laleyi getirirler* Hemşire:Bu küçük Savaşçığınızı getirdim eve gitmek için hazır Reyyan:Her şey yolunda değil mi Hemşire:Yani kontörleri yaptık aynı durumu... Miran:Of şükürler olsun e o zaman eve gidelim... *Reyyan Laleyi alır Lale ayn anda Reyyanın Göğüsünü açmak ister ve tırnaklarla çirmaya çalışır* Reyyan:Ah kızım ne yapıyorsun ya...Miran yeni doğan bebekler için eldiven almadık mi şu göğüsümün haline bak kıp kırmızı oldu Miran:Aa bi dakika onlar çantada getireyim Reyyan:Tamam bende şu açlıktan bayılan meleği bi emzirim dimi annem oy aşkım benim açıktın mi sen *Lale ağlamaya başlar* Reyyan:Şştttt ağlama bir tanem bak karnını doyuracağım senin *Reyyan lohusalık sabahlığın düğmelerini açar ve Laleyi emzirmeye başlar...Lale de çok açıkmıştı o yüzden baya emiyordu öbür elini sürekli Reyyanın ağzına sokmaya çalışıyordur* Reyyan:Oh annen öpsün o güzel parmaklarından bebeğim dünyam benim Miran:Emdi mi Reyyan:Daha emiyor açıktı Miran:Açıkmış mi benim Prensesim...Al eldivenleri bi kaç tane daha almak lazım şu göğüsünün haline bak minik prenses ne hale getirmiş.. Reyyan:Doydu doydu...Gazını sen çıkartmak ister misin Miran:Ben mi nasıl yapıcağım bilmiyorum ki Reyyan:Gel sana öğretiyim...Şimdi bu battaniyeyi önce omzuna koyuyorsun o battaniye şey için mesela kusunca sana gelmesi.... Miran:Koyduk *Reyyan Laleyi Miranın omuzuna koyar* Reyyan:Şimdi hafifce popusuna ve sırtına vur *Miran onu yapar* Reyyan:Bu kadar kolay Miran:Başardık dimi kızım of gazı çok kötü kokuyor Reyyan:Ee bu kadar yerse..Hadi ver bakalım kızımı bebek pusetine koyacağım eve gideceğiz sonuçta Miran:Ben koyarım sen otur *Miran Laleyi pusete koyar* Reyyan:Bağla Miran:Neyi Reyyan:Koruyucu kemeri Miran:ha *Miran koruyucu kemeri bağlar ve Laleye emziğini verir üstünü örter ama lale ağlamaya başlar* Reyyan:Neden ağlıyor ki Miran:Bilmem emziğini verdim her şeyi yaptım Reyyan:Kızım sen niye ağlıyorsun annem...Mirann ya Miran:Ne oldu Reyyan:Yanlış emziğini verdin ya...O sadece anne Göğüse benzeyen emzikleri seviyor Miran:Oh Reyyan hanım bakıyorum da öğrenmişsiniz Reyyan:Yani sabaha doğru ağlamaya başladı ben orda anladım *Reyyan başka emzik verir ve Lale uyukuya dalar* Reyyan:Uyudu uyudu Miran:Şükür Reyyan:Evde sen altını değiştireceğin unutma ha Miran:Miran Baba her şeyi başarır Reyyan:Göreceğiz bakalım hadi üstümü değiştirip eve gidelim bunaldım iki gündür hastaneyedeyiz Miran:Üstünü değiştirmeye gerek yok bu lohusalık şeyi kalsın Reyyan:Ee iyi tamam ayakkabılarımı giyim gidelim *Reyyan aşağa eğilmeye çalışır ama başaramaz ağrısı olduğu için* Reyyan:M-Miran yardım eder misin eğelemiyorum Miran:Söylesene meleğim ya... *Miran Reyyana ayakkabılarını giydirir* Miran:Hazır miyiz Reyyan:Hazırız Miran:Ee o zaman eve gidelim... *Miran Laleyi yani bebek pusetini tutar Reyyanda Miranın diğer koluna girmiştir tıpış tıpış yürüyordu e malum lohusalık...Arabaya bindirdi Laleyi Reyyanda oturur* Reyyan:Artık önde yalnız oturuyorsunuz Miran bey... Miran:Allah Allah o zaman ikinci bebeğimiz yanımda oturur artık başlayalım mi Reyyan:Şt Miran ya daha değil yeni doğum yaptım evresi gün bile değildi Miran:İyi tamam.... Reyyan iç sesi:En son ne zaman böyle mutlu olduğumu hatırlayamaz oldum allahım sana şükürler olsun bana bu meleği verdin için...Bide böyle bir adam verdiğin için... *Eve vararlar...Miran Reyyanın kapısını açar ve Reyyanı indirir...Reyyanı indirdikten sonra Laleyi alır* Reyyan:Ben alırdım Miran:Yok sen evimizin kapısını aç... Reyyan:Peki o zaman...Çok özledim evimi çok.... *Eve girerler ve Laleyi koltuğa bırakırlar bebek pusetinde halla Prensesler gibi uyuyordu.... Miran:Çok seviyorum seni dünyam... Reyyan:Bende seni iyiki benim oldun... *İkiside yakınlaşırlar tam Miran Reyyanı öpmek isterken Lale ağlamaya başlar* Evet 23.Bölüm geldi❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
