Linda

13.Bölüm

İyi okumalar...

       
                      13.Bölüm(Aile)

Sabah uyandığım da Cenk abinin yatağındaydım.
Dün hepimiz film izlerken uyuya kalmıştım ve büyük ihtimalle Cenk abi beni kendi yatağına koymuştu.

Ama kendisi burada değildi.
Telefonu alıp saate baktığım da, saat 8'di.
Adamın işi varsa demekki.

Ayağa kalkıp Cenk abinin odasından çıktım ve kendi odama geçtim.
Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım, aynada kendime baktığım da çökmüş görünüyordum. Dün fazla ağladığım için gözlerimin altı şişmişti.

Önemsemeyip kıyafet odasına geçtim ve sportif giyinmek istedim.

Giyindiğim de telefonumu aramaya koyuldum.

Biraz daha aradıktan sonra odadan çıktım çünkü aşağı da düşmüş olabilir.

Aşağıya indiğim de Burak abiyi gördüm.

"Burak abi,Günaydın."

"Günaydın güzelim. Gel kahvaltı yapalım."

"Tamam abi ama önce telefonumu bulmam lazım."

"Gel bulalım." Kafamı salladım ve en son uyuyakaldığım yere baktım.

Beraber bakarken yerde telefonumu gördüm. Elime aldım baktım Aras aramış mı diye ama Aras daha varmamış bile olabilir.

Hüsranla telefonu cebime koydum. Burak abi yüzümün düştüğünü gördüğü için hemen kolunu omuzuma attı ve alayla konuştu.
"Senin ki aramamış mı? Kesin daha iyi birini buldu. Gerçi senden daha iyisi yoktur ama."

Omzuna kokunla vurup konuştum.
"Ya abi deme öyle zaten merak ediyorum, çıldırmamı istiyorsun herhalde!"

Yanağımdan makas aldı.
"Şaka yapıyorum kızım daha inmemiştir bile,uyuyordur.  Oraya inince arar seni merak etme."

Kafamı salladım.
"Hadi gel şimdi yemek yiyelim, dün hiç birşey yemedin."

"Tamamdır."

Sohbet ede ede yemek yedik.

Yemek yerken çok şey öğrendim mesela kuzenlerim varmış tahmin edebileceğiniz üzere hepsi erkek. Ve kuzenlerim de abimlerimle yaşıtmış. Sadece bir kuzenim Cenk abiden büyükmüş o da ailede ki ilk doğan torunmuş.

Dedem çok sevecanmış ama damarına basarlarsa çıldırırmış. Ankara'lıymışız  ama şuan İstanbul'a gitmişler. Çünkü babannem hastalanmış orada tedavi oluyormuş.